Γράφει η Ελένη Νιάρχου
Ο Δείκτης Αντίληψης Διαφθοράς είναι ο παγκόσμιος δείκτης διαφθοράς του δημόσιου τομέα.
Βαθμολογεί 180 χώρες και περιοχές σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας δεδομένα από 13 πηγές, συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, συμβουλευτικών εταιρειών και άλλων. Οι βαθμολογίες αντικατοπτρίζουν τις απόψεις εμπειρογνωμόνων και επιχειρηματιών. Ο Δείκτης Αντίληψης Διαφθοράς άρχισε να εφαρμόζεται το 1995, και για το έτος 2023 η χώρας μας κατέλαβε την 24η θέση μεταξύ των 27 κρατών-μελών της Ε.Ε. Εμείς; Διαφθορά στον δημόσιο τομέα; Με τόσα σκάνδαλα να βαραίνουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη; Αποκλείεται …
Κι όμως βλέπουμε ότι τίποτα δεν αποκλείεται …
Όλα αυτά τα απίθανα σκάνδαλα, όπως διαπλοκές, χρηματισμοί, παραγραφές κ.ά. λαμβάνουν μέρος στην χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια, με τα γεγονότα να κορυφώνονται επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, και να μας οδηγούν στις τελευταίες θέσεις κατάταξης του Δείκτη Διαφθοράς και σε παγκόσμιο διασυρμό. Και ποιον; … την Ελλάδα. Μία χώρα με τεράστια ιστορία στην Δημοκρατία, στις αρχές, στους νόμους, στις τέχνες, στον πολιτισμό και στην πολιτική. Βλέπετε οι πρόγονοί μας γνώριζαν πολλοί καλά ότι για να υπάρξει ευημερία και ανάπτυξη σε μία πολιτεία, θα πρέπει να έχει γερά θεμέλια πάνω στα οποία θα πατήσουν όλοι οι μηχανισμοί για να πράξουν το δίκαιο για το σύνολο των πολιτών. Με διαφάνεια, ακρίβεια, ισονομία και ελευθερία. Όπως ακριβώς κάνει και η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ε; … Καμία σχέση.
Η μόνη σχέση που έχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με όλα αυτά είναι ακριβώς το αντίθετο. Συντηρεί αυλικούς, χρηματίζει ανθρώπους, κάνει κρυφές συμφωνίες και κουκουλώνει υποθέσεις, καταπατώντας κάθε αξία και κάθε δίκαιο για την χώρα και τους πολίτες της. Και η Ελλάδα ως χώρα δικαίου … έπαψε απλά να υπάρχει. Μπορούμε να θυμηθούμε πολλά γεγονότα που έλαβαν χώρα το 2023 και ήταν ικανά να μας κατατάξουν στην 24η θέση.
Ας θυμηθούμε, τα χρήματα που δόθηκαν στα κανάλια, ως ενίσχυση έναντι του πολέμου στην Ουκρανία, για να προβάλλουν μια “θετική” εικόνα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ας θυμηθούμε, τα πρόστιμα που βάραιναν μεγάλες εταιρείες και, είτε διαγράφηκαν, είτε μετατράπηκαν σε ψίχουλα. Ας θυμηθούμε, το ατύχημα στα Τέμπη, με το άμεσο μπάζωμα στο σημείο της πρόσκρουσης, καθώς και τις ευθύνες, που ακόμα δεν έχουν αποδοθεί, ενώ οι εμπειρογνώμονες έχουν το ακαταδίωκτο. Ας θυμηθούμε τον Άρειο Πάγο, που τέθηκε υπέρ των funds για τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας. Ας θυμηθούμε τις προσωπικές συναντήσεις του κ. Μητσοτάκη με τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου για τα μάρμαρα του Παρθενώνα, τα οποία ζήτησε να μας τα … δανείσουν. Ας θυμηθούμε τον δρόμο που άνοιξε σε ιδιώτες για την διαχείριση του νερού. Ας θυμηθούμε όλες τις ανεξάρτητες αρχές που έχουν δημιουργηθεί για την διαχείριση τομέων του δημοσίου, στις οποίες το κράτος δεν έχει τον έλεγχο. Ας θυμηθούμε την μείωση στον μισθό μας, ενώ στους κρατικούς προϋπολογισμούς αποτυπώνονται με ακρίβεια, τεράστια ποσά, για χρήση από τους κρατικούς μηχανισμούς, για την ευημερία όλων μας.
Τι τα ξεχάσαμε; Όχι φυσικά …
Δεν γίνεται να τα λαμβάνει υπόψιν του ένας εξωτερικός μηχανισμός, όπως ο Δείκτης Αντίληψης Διαφθοράς, και να τα ξεχνάμε εμείς, οι πολίτες αυτής της χώρας, που βιώνουμε το κράτος αδίκου, καθημερινά στο πετσί μας. Και όλα αυτά συμβαίνουν με την συναίνεση όλων των κομμάτων που, αντί να απαιτήσουν την πάταξη της διαφθοράς, με όλα τα νομοθετικά πλαίσια που τους επιτρέπεται, αυτοί “γαβγίζουν” μέσα στην βουλή παριστάνοντας τους εξαγριωμένους. Όλοι αναρωτιόμαστε πώς μπορεί να έρθει η κάθαρση σε ένα τόσο διεφθαρμένο κράτος …
Φυσικά σε ένα κράτος που όλοι οι μηχανισμοί του είναι διεφθαρμένοι η κάθαρση δεν μπορεί να έρθει … Γι΄ αυτό θα πρέπει η κάθαρση να ξεκινήσει από τους ίδιους τους κρατικούς μηχανισμούς, κάτι που τώρα δεν μπορεί να συμβεί … Γιατί;
Γιατί έχουν ασυλία. Γιατί έχουν το ακαταδίωκτο. Γιατί έχουν ψηφίσει νόμους για την προστασία τους. Έχουν ψηφίσει νόμους για την παραγραφή των σκανδάλων τους. Έχουν ψηφίσει νόμους για την διαγραφή των χρεών τους. Έχουν ψηφίσει νόμους για τους μισθούς τους και τις επιδοτήσεις τους.
Η κάθαρση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από νόμους, που ψηφίζονται με βάση ένα αξιακό σύστημα, το οποίο θα διασφαλίζει την ισότητα, την διαφάνεια, το δίκαιο, μεταξύ όλων των πολιτών μιας χώρας. Να μην υπάρχουν πολίτες 2 ταχυτήτων, με κάποιους να απολαμβάνουν σκανδαλώδη προνόμια, έναντι όλων των υπολοίπων. Δεν γίνεται το νομοθετικό σώμα, δηλαδή η βουλή των Ελλήνων, που είναι τόσο διεφθαρμένο, να μπορεί να νομοθετεί για το σύνολο των πολιτών. Με ποια κριτήρια, με τι ήθος, με τι λογική; Ο μόνος τρόπος, για ένα κράτος δικαίου, είναι η απόλυτη εφαρμογή των νόμων, οι οποίοι έχουν προκύψει μέσα από ένα σύστημα δικαίου και με απόδοση ευθυνών, χωρίς κανείς να είναι στο απυρόβλητο.
Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να αλλάξουν όλα τα πρόσωπα, που έχουν περάσει από το Ελληνικό κοινοβούλιο.
Άντε … Και καλή μας αρχή …