Γράφει η Αμέρισσα Αποκρεμιώτη
Επίτιμη δημότης Μόρφου, ανακηρύχθηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024.
Την ανάγνωση της ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Μόρφου, έκανε ο Αντιδήμαρχος Μόρφου κ. Κυριάκος Κουδουνάς, ενώ η Ανακήρυξη της Α.Ε. της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου, σε Επίτιμη Δημότη Μόρφου και επίδοση του Κλειδιού της Πόλης, έγινε από τον Δήμαρχο Μόρφου, κ. Βίκτωρα Χατζηαβραάμ.
Στην αντιφώνηση της η κυρία Σακελλαροπούλου ανέφερε ότι “Με ιδιαίτερη χαρά αποδέχομαι την ανακήρυξή μου σε επίτιμη δημότη της Μόρφου” αλλά και ότι “Δυστυχώς, όμως, η χαρά μετριάζεται, καθώς 50 ολόκληρα χρόνια μετά την παράνομη τουρκική εισβολή, η Μόρφου παραμένει υπό κατοχή και οι κάτοικοι της εξακολουθούν να ζουν ως πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο, ενώ πολλοί φεύγουν από τη ζωή, χωρίς να έχουν γευτεί τη λύτρωση της επιστροφής.”
Είπε μάλιστα ότι ‘’η Μόρφου, όπως και η Αμμόχωστος, η Κυρήνεια, η Λευκωσία και όλες οι κατεχόμενες περιοχές του νησιού, δεν είναι χαμένες πατρίδες και πως ευχή και προσδοκία όλων είναι, ότι η ημέρα της απελευθέρωσης δεν θα αργήσει και όλοι εσείς, οι Μορφίτες και οι Μορφίτισσες, θα επιστρέψετε στις πατρογονικές σας εστίες’’.
Στην πραγματικότητα, η απόδοση του τίτλου του επίτιμου δημότη, είναι μία εξαιρετικής σημασίας τιμητική αναγνώριση, εκ μέρους ενός δήμου, για ευεργετικές υπηρεσίες ή δωρεές που πρόσφερε ο τιμώμενος, αφιλοκερδώς στο κοινωνικό σύνολο. Δεν μπορεί λοιπόν, παρά να μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, η επιλογή από την Κυπριακή πλευρά, να τιμήσει έναν θεσμό, ο οποίος τίποτα απολύτως, δεν έχει πράξει ως προσφορά για την Κύπρο, εφόσον μιλάμε για πράξεις και όχι για λόγια και υποσχέσεις, που τα πήρε ο άνεμος.
Και να υπενθυμίσουμε ότι μιλάμε για έναν άνθρωπο θεσμό, που έχει απογοητεύσει την ίδια της τη χώρα, έχοντας:
-κάνει δήλωση στήριξης, της αμφιλεγόμενης δικαστικής απόφασης, απελευθέρωσης του σκηνοθέτη Δημήτρη Λιγνάδη, παρά την καταδίκη του για τον βιασμό δύο ανήλικων.
- επιλέξει ουσιαστικά, να σωπάσει, προς τις δημοσιογραφικές Ελληνικές ενώσεις, οι οποίες με επιστολή τους, ζητούσαν την παρέμβαση του ανώτατου θεσμού της χώρας για το σκάνδαλο των υποκλοπών, καθώς απέφυγε να πάρει θέση σχετικά με τη λίστα Μητσοτάκη και τις παρακολουθήσεις θεσμικών παραγόντων, δημοσιογράφων και πολιτών από το κακόβουλο λογισμικό Predator.
- ουσιαστικά συμβάλλει, στην νομιμοποίηση των αιολικών πάρκων, σε αναδασωτέες εκτάσεις, με την υπογραφή της στην σχετική απόφαση του ΣτΕ
- ως δικαστής, προτείνει την αθώωση του Γ. Παπακωνσταντίνου, μειοψηφώντας υπέρ της απαλλαγής για τη νόθευση εγγράφου, ότι δηλαδή διέγραψε τρία αρχεία, με λογαριασμούς των συγγενών του, από τη λίστα Λαγκάρντ. Μάλιστα η κυρία Σακελλαροπούλου, είχε και την άποψη ότι το επίμαχο ψηφιακό αρχείο της λίστας, δεν μπορεί κατά τον νόμο, να θεωρηθεί καν ως έγγραφο!
Από τα παραπάνω δείγματα, είναι σαφές ότι μόνο υπέρ του δικαίου δεν κινείται και αποφασίζει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, πόσο μάλλον για το Κυπριακό για το οποίο έχουμε χορτάσει από μεγάλα λόγια. Ούτε η ίδια, ούτε οι προκάτοχοί της αλλά και κανένας θεσμός εγχώριος, Ευρωπαικός ή παγκόσμιο,ς δεν έχει κάνει κάτι, για το Κυπριακό ζήτημα, που αιμορραγεί μισό αιώνα, τώρα.
Από την Χούντα των Αθηνών, με το εγκληματικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974, ενάντια στον εκλεγμένο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και την Κυπριακή Δημοκρατία που έδωσε το άλλοθι στην Τουρκία, να εισβάλει στην Κύπρο και να κατέχει από εκείνο το καλοκαίρι, το 38% του νησιού, μέχρι σήμερα, ακολούθησαν δεκαετίες ,γεμάτες με ψηφίσματα, του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που καταδίκαζαν την εισβολή και ζητούσαν λύση με βάση το διεθνές δίκαιο, γεμάτες από άπειρες διασκέψεις, διμερείς, τριμερείς, πενταμερεις και κάθε είδους πρωτοβουλίες, που όλες κατέληξαν σε αποτυχία.
Πως γίνεται λοιπόν να αισθάνεται τιμή, η ΠτΔ και να αποδέχεται τον τιμητικό τίτλο; Πώς γίνεται να την κάνει επίτιμη Δημότη και να της δίνει το κλειδί της Πόλης ο δήμαρχος Μόρφου; Μήπως για λόγους δημοσίων σχέσεων; Γιατί κρίνοντας από τις μέχρι τώρα επιλογές της ΠτΔ, ο δήμαρχος αλλά και η Ελληνική πλευρά που διοργάνωσε την συγκεκριμένη εκδήλωση, αναλαμβάνουν το ρίσκο να εκτεθούν σοβαρά αργότερα, εάν ο σημερινός τιμώμενος, επιδείξει και στο μέλλον ανεπίτρεπτη συμπεριφορά και επιβεβαιώσει έναν χαρακτήρα, που μόνο με τιμή δεν συνάδει!
Σίγουρα η Κατερίνα Σακελλαροπούλου έχει αποτύχει ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διότι δεν εκπλήρωσε ούτε στο ελάχιστο την θεσμική της ιδιότητα, αυτή, του Θεματοφύλακα του Ελληνικού Έθνους…
Και η Κύπρος, Ελληνικό ιερό χώμα είναι, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε, από το 1974 και μετά, ούτε τα αυτονόητα δεν έπραξε, κανένας Θεσμός, ούτε και αυτός της Προέδρου της Δημοκρατίας, για να ενωθούν ξανά ” Η κόρη με την μάνα”…