Παράταση στις ποινές, που προβλέπονται για τους πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν εγγραφεί στον «προσωπικό γιατρό», δίνει το Υπουργείο Υγείας.
Ένας θεσμός, ο οποίος παραπαίει ακόμη, εφόσον σχεδόν οι μισοί πολίτες δεν έχουν βρει διαθέσιμο γιατρό και με τις συνταξιοδοτήσεις ιατρών, που εργάζονται στο δημόσιο σύστημα και οι οποίοι έχουν αναλάβει υποχρεωτικά τον «ρόλο» του προσωπικού γιατρού.
Ο νόμος που είχε ψηφιστεί για τον προσωπικό γιατρό προέβλεπε ότι, όσοι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ δεν είχαν εγγραφεί στο σύστημα θα είχαν να αντιμετωπίσουν «ποινές», δηλαδή μεγαλύτερη συμμετοχή για ιατρικές υπηρεσίες και 10% μεγαλύτερη συμμετοχή σε διαγνωστικές εργαστηριακές εξετάσεις, ακόμη και σε ιδιωτικές κλινικές.
Η παράταση που δίνεται είναι μέχρι τις 30-06-2024 και μετά από αυτήν την ημερομηνία θα ισχύσουν οι ποινές.
Ένας νόμος, που τιμωρεί τους ασφαλισμένους πολίτες με «ποινές», την ώρα που δεν υπάρχει ο κατάλληλος αριθμός γιατρών, ώστε να έχουν όλοι οι πολίτες και όχι μόνο οι ασφαλισμένοι τον προσωπικό τους γιατρό, εν τη γενέσει του είναι άδικος.
Ένας νόμος, που αφορά την υγεία των πολιτών, για να είναι δίκαιος, είναι πρέπον να έχει ισχύ για όλους τους πολίτες και όχι μόνο για τους ασφαλισμένους πολίτες.
Είναι δυνατόν σε μία ευνομούμενη πολιτεία να διαχωρίζουμε τους πολίτες σε ασφαλισμένους και ανασφάλιστους;;
Με ποιό σκεπτικό; Και με ποιά λογική θα πρέπει ο πολίτης ασφαλισμένος ή μη, να έχει ποινές, επειδή δεν έχει κάνει εγγραφή στον «προσωπικό γιατρό»; Όταν, μάλιστα, δεν υπάρχει ο επαρκής αριθμός γιατρών, ώστε να καλυφθούν όλοι οι πολίτες;
Ο νομοθέτης έπρεπε πρώτα να έχει ολοκληρωμένη εικόνα για τα τεκταινόμενα στην υγεία, η οποία χωλαίνει πάρα πολλά χρόνια και αυτό έγινε ιδιαίτερα αισθητό τα τελευταίο διάστημα με την υγειονομική κρίση.
Το γεγονός ότι νομοθετεί χωρίς να έχει γνώση του αντικειμένου και χωρίς να προσομοιώσει στον εαυτό του πρώτα αυτόν τον νόμο, έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή ενός άδικου νόμου και μη εφαρμοστέου σε μια ανθρώπινη Πολιτεία.
Θα χρειαστούν πολλές παρεμβάσεις σε αυτόν τον νόμο, ώστε να γίνει ανθρώπινος, να αφορά όλους τους πολίτες, ασφαλισμένους και μη, ώστε να μπορέσει να εφαρμοστεί με αρετή προς όλους και για όλους, χωρίς ποινές και τιμωρίες.
Τότε πραγματικά θα έχουμε το δικαίωμα να λέμε ότι είναι ΝΟΜΟΣ.
Αυτό που ψήφισαν δεν είναι …
Βασιλειάδης Δημήτριος