Γράφει ο Στέφανος Σουφλερός
Δέκα έξι μήνες μετά από την σφοδρή σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη βρέθηκε τελικά σε οικόπεδο εταιρίας στον νομό Θεσσαλονίκης το κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας που έψαχναν.
Τα ερωτήματα που δημιουργούνται στην υπόθεση αυξάνονται συνεχώς, γιατί είναι προφανές ότι κάποιοι θέλουν να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια.
Βλέπουμε, ότι μετά το πρώτο σοκ του αρχικού δραματικού γεγονότος, να περνάει αρκετός χρόνος για να έρθουν στην επιφάνεια και άλλα κομμάτια του παζλ των στοιχείων για την πλήρη διαλεύκανση των αιτιών που το προκάλεσαν. Όπως το αρχικό ηχητικό των συνομιλιών των εμπλεκομένων που επεξεργάστηκε από “κάποιους” και εμφανίστηκε σε εμάς τους πολίτες αλλοιωμένο. Ποιος θέλει να κρύψει την αλήθεια και γιατί;
Θυμάστε το παιχνίδι “ψάξε ψάξε δεν θα το βρεις”;
Μάλλον η κυβέρνηση παίζει τα δικά της παιχνίδια με τους πολίτες, γιατί αν ήθελε πραγματικά να γνωρίζουμε την αλήθεια θα μπορούσε πολύ εύκολα να το πράξει ενεργοποιώντας όλους εκείνους τους κρατικούς θεσμικούς μηχανισμούς που δημιουργήθηκαν από την πολιτεία, χρηματοδοτούνται από τους πολίτες για να διαφυλάσσουν και να προστατεύουν τους πολίτες από τα κακώς κείμενα, που ενδεχομένως μπορεί να υπάρξουν.
Αντ’ αυτού υπάρχει η κραυγαλέα οφθαλμοφανής συγκάλυψη της κυβέρνησης με τις πράξεις της, βάζοντας κάτω από το χαλί τα “σκουπίδια” της.
Μα καλά… πόσο προσβάλουν την νοημοσύνη μας, προσπαθώντας να κρύψουν ένα κοντέινερ αμαξοστοιχίας; Τι είναι; Κουνούπι; Μας θεωρούν ότι είμαστε σε πλήρη λήθη; Μας θεωρούν δηλαδή ηλίθιους;
Τα ερωτήματα είναι πολλά και θα πρέπει να πάρει θέση όλη η βουλή, όχι μόνο η κυβέρνηση των “αρίστων” του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά όλα τα κόμματα που βρίσκονται στο κοινοβούλιο γιατί, μην ξεχνιόμαστε ότι το τιμόνι της χώρας μας το κρατάει όλη η βουλή.
Γιατί βιάστηκαν να μπαζώσουν το σημείο της σύγκρουσης;
Γιατί αλλοίωσαν την αρχική συνομιλία των εμπλεκομένων;
Γιατί όταν η Ε.Ε. μέσα από το θεσμικό της όργανο, πήρε θέση απέναντι από την στάση και την πρακτική της Ελληνικής κυβέρνησης, η ίδια μέσω του κ. Γεωργιάδη εναντιώθηκε λέγοντας ότι “δεν χρειαζόμαστε υποδείξεις”;
Γιατί μετά την θέση της Ε.Ε. που ενεργοποιήθηκε από παθόντες πολίτες, βλέπουμε την υπόθεση να παίρνει διαφορετική κατεύθυνση από το αρχείο, όπως φαινόταν αρχικά;
Γιατί μετέφεραν το κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας σε διαφορετικό σημείο από όλα τα υπόλοιπα κομμάτια των δύο αμαξοστοιχιών;
Ποια μεταφορική εταιρία μετέφερε το κοντέινερ στον νομό Θεσσαλονίκης και γιατί δεν μίλαγε μέχρι τώρα; Είναι η ίδια εταιρία στην οποία βρέθηκε ή είναι άλλη; Έχει κάποια σχέση με τους κυβερνώντες;
Γιατί, ενώ γινόταν έρευνα στα κομμάτια των δύο τρένων που βρίσκονται στην Θεσσαλία, δεν ενημέρωσαν την ανακριτική αρχή ότι υπάρχουν κομμάτια και σε άλλον αποθηκευτικό χώρο;
Το ξυλόλιο που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία ήταν όντως η αιτία της έκρηξης;
Γιατί δεν υπάρχει το υλικό από τις κάμερες εκφόρτωσης της εμπορικής αμαξοστοιχίας;
Γιατί αργοπόρησε εγκληματικά η δικαιοσύνη να συλλέξει τα στοιχεία;
Γιατί βγήκε άμεσα ο πρωθυπουργός και μας είπε ότι είναι “ανθρώπινο λάθος” και μετά το μάζεψε;
Γιατί οι πραγματογνώμονες των συγγενών θυμάτων απέρριψαν την επίσημη κρατική εκδοχή για την έκρηξη, που υποστήριζε ότι οφείλεται στην διαρροή των λαδιών από την σύγκρουση των μετασχηματιστών από τις ηλεκτρικές μηχανές; Από άλλο Πανεπιστήμιο πήραν την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος; Ή απέκρυψαν για ακόμα μια φορά ουσιώδη στοιχεία δικογραφίας;
Η εταιρία Siemens κατασκευάστρια των ηλεκτρομηχανών που συγκρούστηκαν, τι σχέση έχει με την οικογένεια Μητσοτάκη; Ξεχνάμε εύκολα;
Μπορώ να γράφω αμέτρητα ΓΙΑΤΙ… αλλά γνωρίζω ότι για να πάρω απαντήσεις τεκμηριωμένες θα χρειαστεί αρκετός χρόνος, ατσάλινα νεύρα, υπομονή, κλειστές πόρτες και πολλά εμπόδια… Γιατί αυτοί που έχουν τις απαντήσεις προφανώς κρύβουν την αλήθεια για τους λόγους που γνωρίζουν εκείνοι, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια των πολιτών κρατώντας τους μακριά από την αλήθεια, λέγοντας τους μάλιστα το ΠΑΜΕ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ.
Ε όχι, φτάνει πια. Δεν γίνεται κάθαρση με τα ίδια υλικά που… βρωμάνε!
Για να κατανοήσουμε ποιο είναι το ορθό και το δίκαιο, φτάνει μόνο να δούμε την μία από τις δύο πλευρές της υπόθεσης. Μπορεί να μην έχουμε την δυνατότητα να δούμε τα στοιχεία που αποδεικνύουν την πραγματική αιτία του δυστυχήματος, αλλά βλέπουμε ξεκάθαρα πλέον εκείνα τα στοιχεία που αποδεικνύουν …το ψέμα.
Μπορεί η κυβέρνηση να έχει υιοθετήσει την πρακτική “ΠΑΜΕ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ” σε κάθε απόφαση της, σε κάθε θέση που παίρνει επηρεάζοντας τις ζωές μας, αλλά εμείς, ως πολίτες δεν πρέπει να επιτρέψουμε αυτή την συμπεριφορά της όποιας κυβέρνησης βρίσκεται κάθε φορά στο τραπέζι των αποφάσεων.
Σήμερα κινδυνεύουμε από τα πάντα γύρω μας και δεν το λέω για να κλειστούμε ακόμα περισσότερο στην όποια απραξία μας ή άγνοια έχουμε για τα κοινά, αλλά για να γίνει ο κίνδυνος, μοχλός πίεσης στο να πράξουμε αυτά που πρέπει κι αυτό που μας επιβάλλει η φυσιολογία μας για την διαβίωση μας κι όχι για την επιβίωση μας. Σε ένα περιβάλλον, ευνομούμενο για τον κάθε πολίτη, μέσα στην πολιτεία του που θα τον προστατεύει και θα κάνει ότι είναι δυνατό, έτσι ώστε να αισθανόμαστε ασφαλείς.
Οι κίνδυνοι που καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα ο πολίτης δεν είναι μόνο από τα καιρικά φαινόμενα, που και γι’ αυτό υπάρχουν ερωτήματα, γιατί επίσημα πλέον και με κρατική χρηματοδότηση παρεμβαίνουν και τροποποιούν τα φυσικά καιρικά φαινόμενα, καταστρέφοντας ολόκληρες οικονομίες, αποδίδοντας τα στην “κλιματική αλλαγή”, αλλά και από την στοχευμένη εξαθλίωση των πολιτών, εξαιτίας των πολιτικών αποφάσεων όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων 50 ετών
Ως νοήμονα όντα που είμαστε χρειάζεται να επιλέξουμε ποια πολιτική δύναμη είναι αυτή, που ως κέντρο της είναι ο ίδιος ο άνθρωπος κι όχι το συμφέρον και το κέρδος ιδιωτών και εταιριών.
Πρόσφατα στις εκλογές που έγιναν για την εκπροσώπηση της χώρας μας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ακούστηκε ξανά ‘’και ποιον να ψηφίσουμε; Όλοι ίδιοι είναι’’ εξ ου και το μεγάλο ποσοστό της αποχής.
Αν δούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, χωρίς χρωματικές παρωπίδες, χωρίς ατομικά συμφέροντα, χωρίς δογματικές χαραγμένες πεποιθήσεις, είτε από αυτές που έχουν κυβερνήσει, είτε από αυτές που προέρχονται από αυτές που έχουν κυβερνήσει, κομματάκια, αποκόμματα, είτε αυτές που λένε ότι ανήκουν στον πατριωτικό χώρο και διατυμπανίζουν ότι μπορούν, αλλά δεν το αποδεικνύουν -διότι δεν έχουν ούτε κοστολογημένο πρόγραμμα για την επόμενη μέρα, αλλά και δεν λένε που θα βρουν τα χρήματα να υλοποιήσουν τα λόγια τους- μπορούμε με ευκολία να διακρίνουμε αυτήν την πολιτική δύναμη η οποία δεν διαμορφώνεται από επαγγελματίες πολιτικάντηδες, αλλά πηγάζει από τους ίδιους τους πολίτες.
Αυτή που ακολουθεί την ίδια διαδρομή και δεν έχει αλλάξει τίποτα από αυτά που δεσμεύτηκε από την αρχή για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας… Αυτή που έχει διακηρύξει τις αξίες και αρχές από όπου θα πηγάζουν οι δίκαιοι νόμοι της αυριανής πολιτείας… Αυτή που έχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για μια πραγματική αναδόμηση και ανασυγκρότηση της χώρας – κατατεθειμένο και στο ανώτατο δικαστήριο της χώρας, τον Άρειο Πάγο – και διαθέτει και τον οικονομικό πλούτο για να το υλοποιήσει …την Ελλήνων Συνέλευσις!
Άρα δεν είναι όλοι ίδιοι… φτάνει μόνο να δούμε με τα μάτια του νου και όχι με τα βιολογικά μας μάτια στα οποία μας έχουν τοποθετήσει τουλάχιστον 50 χρόνια τώρα κομματικά χρωματιστά γυαλιά….