Γράφει η Ολυμπία Γκλιάτη
Την απογοήτευσή της εξέφρασε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, για την έλλειψη ίσου αριθμού ανδρών και γυναικών στη νέα Επιτροπή. Είχε η ίδια αποστείλει επιστολή με την οποία ζητούσε από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προτείνουν μια γυναίκα και έναν άνδρα για την Επιτροπή. Οι αρχικές προτάσεις των 25 χωρών όμως ήταν 4 γυναίκες και 21 άνδρες. Το αποτέλεσμα αναμενόμενο και δεν καταλαβαίνουμε την απογοήτευση της προέδρου Φον Ντερ Λάιεν. Τι είναι αυτό που θα άλλαζε αυτήν την εικόνα; Ποιες είναι οι ενέργειες που έγιναν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από τα κράτη μέλη για να αλλάξει;
Θα συμφωνήσουμε ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχουν ψηφιστεί πολλοί νόμοι για τα δικαιώματα των γυναικών. Σε μία κοινωνία που η θέση της γυναίκας ήταν τόσο υποβαθμισμένη και που μόλις πριν περίπου 100 χρόνια απέκτησε το δικαίωμα ψήφου και ακολούθησαν και η ψήφιση και άλλων δικαιωμάτων όπως στην μάθηση και στην εργασία. Όμως το να ψηφίζεται ένας νόμος από μόνο του δεν λέει και πολλά.
Η θέση της γυναίκας συνεχίζει να είναι υποβαθμισμένη και φαίνεται καθαρά αυτό, στο μικρό ποσοστό έναντι των ανδρών που έχουν οι γυναίκες σε θέσεις λήψης αποφάσεων, σε μισθολόγια αλλά και σε σεβασμό μέσα και έξω από την οικογένεια. Βλέπουμε την αύξηση της βίας, την απαξιωτική συμπεριφορά και τον ελλιπή σεβασμό, ακόμα και δημόσια, κατά των γυναικών. Δεν θα έπρεπε να είναι ποτέ και για κανένα θέμα η ψήφιση ενός νόμου για να πούμε ότι κάναμε το καθήκον μας. Χάνουμε την ουσία και βλέπουμε μόνο το τυπικό μέρος. Ποιος είναι ο τρόπος που ουσιαστικά οι κυβερνήσεις, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνουν τον σεβασμό τους στο γυναικείο φύλο;
Ειδικά τα τελευταία 2-3 χρόνια με την ραγδαία αλλαγή των κοινωνικών προτύπων, την υπέρμετρη προβολή και καθιέρωση νέων φύλων δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά να προσβάλλουμε την εικόνα και να υποτιμούμε ακόμα περισσότερο την θέση της γυναίκας. Αν το σκεφτούμε λίγο πιο σοβαρά, όλος αυτός ο ντόρος και η νομοθέτηση για τα νέα φύλα μόνο εξύβριση αποτελεί στο γυναικείο πρόσωπο.
Στις μέρες μας, λοιπόν, κάναμε εκατό βήματα πίσω σε ό,τι αφορά τα θέματα ισότητας. Μέχρι τώρα συμπεριφερόμασταν στην γυναίκα σαν να ήταν αντικείμενο, το εργαλείο για όλες τις δουλειές, στερώντας της τα πρωταρχικά ανθρώπινα δίκαια της. Αυτή την στιγμή, φτάσαμε στο απροχώρητο, πατήσαμε κόκκινη γραμμή, εφόσον σαν κοινωνία αποδεχτήκαμε ότι η γυναικεία υπόσταση -εικόνα και φυσιολογία- μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να παραποιηθεί από τον οποιοδήποτε.
Φτάσαμε στο σημείο άντρες να γεννούν ή γυναίκες να γίνονται σκεύη παραγωγής ανθρώπων (παρένθετες μητέρες τις ονομάσαμε). Μα, η μήτρα από την φύση είναι μόνο η θήλυ. Αν αυτό δεν είναι υποβάθμιση και υποτίμηση, τότε τι είναι; Εφόσον πλέον δεν υπάρχει σεβασμός στην γυναίκα-άνθρωπο, πώς μπορούμε να μιλάμε- έστω και τυπικά-για ισότητα;!
Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να γυρίσουμε πίσω στην αρχή και αυτό πρέπει να κάνουμε όποτε βλέπουμε ότι χάσαμε τον δρόμο μας. Η δημιουργία δεν έχει ανισότητες, ανισορροπίες και διαχωρισμούς. Υπάρχει από την δημιουργία άπειρη ισότητα και αρμονία μεταξύ των δύο φύλων. Γιατί μόνο τα δύο φύλα είναι της δημιουργίας, ο άνδρας και η γυναίκα. Η ισότητα έρχεται από την δημιουργία.
Όλες οι άλλες καταστάσεις και διαχωρισμοί είναι από τις ηγεσίες κατά πώς τους βολεύει σε κάθε χρονική περίοδο, διαιρώντας συνεχώς τους ανθρώπους, ώστε να είναι απέναντι ο ένας στον άλλο και να μην μπορούν ποτέ να ενωθούν. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να σεβαστούμε την φύση μας και την δημιουργία μας. Να γυρίσουμε στην αρχή, όπου γεννηθήκαμε όλοι άνθρωποι και ως άνθρωποι είμαστε ίσοι όλοι, αλλά όχι ίδιοι. Να σεβαστούμε την δημιουργία και φυσιολογία και του άνδρα και της γυναίκας.
Όταν οι κυβερνήσεις θα αρχίσουν να αποφασίζουν και να δρουν στην ουσία της δημιουργίας, τότε θα έρθει από μόνη της η Ισότητα, η οποία αποτελεί μια από τις πρωταρχικές αξίες και είναι έμφυτη σε κάθε ανθρώπινο ον από την γέννηση του.