Γράφει ο Χάρης Δαμίγος
Κάτι τρομερό, κάτι αδιανόητο, κάτι απίθανο, κάτι ύποπτο συνέβη στη χώρα μας την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου σε ένα νησί μας. Σε ένα νησί που, αυτές τις μέρες, μαζεύεται πλήθος πιστών, πλήθος τσιγγάνων, πλήθος τουριστών και πλήθος από ντόπιους περιμένοντας όλοι τους το Πανάγιο Θαύμα… Θα σας πω παρακάτω τι εννοώ για το Πανάγιο Θαύμα, μην παρεξηγηθώ κιόλας.
Εκεί λοιπόν που όλοι οι προαναφερόμενοι, σαν τσαμπιά από σταφύλια, δίνουν μάχη για να πιάσουν σειρά, δίνουν μάχη στα 4 για να κάνουν προσπέραση στο χαλί, θέλοντας να προλάβουν ανοιχτή την εκκλησία λίγο πριν το κλείσιμο, σα σκιά, σα μυστικός πράκτορας, σαν predator τσουουουπ εμφανίζεται ποιος; Ο ένας, ο άφταστος, ο λαμπρότερος, ο υπέρτατος, ο μάστερ μάιντ, ο ακτινολαμπεροφεγγοφωτοστόλιστος πρωθυπουργός μας, μετά της συζύγου του, Μαρέβα Γκραμπόβσκι Τσαουσέσκου Στάλιν Μητσοτάκη!!
Ναι, όντως πήγαν και μην αρχίσετε τα σχόλια ότι δήθεν είναι ρομαντικός και πήγε εκεί με αγνές προθέσεις, θέλοντας να κάνει καντάδα στην Μαρέβα, παρακινούμενος από το τραγούδι του Γιάννη Πάριου “Αν δεν είχα και σένα” και λόγω του στίχου: “βοήθα Παναγιά μου και μη χειρότερα”. Αν το νομίζετε αυτό, να αλλάξετε πλευρό, μην πάθετε κράμπα…
Πάθατε κάτι; Σας εξέπληξα με την είδηση αυτή ή σας είναι αδιάφορη;
Τώρα τα πράγματα σοβαρεύουν και πρέπει, με αιχμή του δόρατος την ειδικότητα της ψυχολογίας, να ξετυλίξουμε το κουβάρι της κίνησης αυτής.
Προτού όμως ξεκινήσουμε, οφείλω την εξήγηση για το Πανάγιο Θαύμα. Το Θαύμα χωρίζεται σε 3 κατηγορίες: η πρώτη κατηγορία είναι των απλών πιστών που περιμένουν να γίνουν αυτά που ζητάνε, η δεύτερη κατηγορία είναι αυτών των μη τόσο πιστών που περιμένουν το αληθινό θαύμα που δεν είναι άλλο…από το να εξαφανιστεί ο πρωθυπουργός μας και η τρίτη κατηγορία είναι ο Μητσοτάκης!!
Μια παρένθεση να κάνω εδώ και να πω ότι κατά την ταπεινή μου άποψη, απλά εκτελεί τυπικά τα θρησκευτικά του καθήκοντα, γιατί αν ήταν πραγματικός πιστός, δε θα πάθαινε κάκωση στην παλάμη, όταν δεν ήξερε πώς να κάνει τον σταυρό του και μπέρδεψε τα δάχτυλα του.
Η κατηγορία “Μητσοτάκης” λοιπόν που έγραψα παραπάνω, έχει 2 υποκατηγορίες. Η πρώτη υποκατηγορία είναι ότι ζητάει να γίνει ένα θαύμα, να μειωθεί η ακρίβεια σε όλα τα προϊόντα, να πέσει η τιμή της ΔΕΗΔΕΔΔΗΕΑΔΜΗΕ, να γιατρευτούν τα ζώα από την πανώλη, οι Έλληνες πολίτες να εμπεδώσουν το staycation, να μην πεθαίνει ο κόσμος Σαββατοκύριακο που δεν έχουμε γιατρούς, να πληρώνουν ό,τι φόρο μας κατέβει κι η άλλη υποκατηγορία ζητάει να γίνει ένα θαύμα κι η δικαιοσύνη να μας βγάλει λάδι για τις υποκλοπές (έγινε το θαύμα, το μηχάνημα δαιμονίστηκε και κατέγραφε μόνο του), να μας βοηθήσει να πηγαινοέρχονται ελεύθερα οι Τούρκοι στο Αιγαίο (έγινε το θαύμα, ό,τι θέλουν κάνουν), να μας βοηθήσει να μην υπάρχουν σκάνδαλα (έγινε το θαύμα, τα κρύβουν πλέον), να μας βοηθήσει να καίγονται τα δάση, γιατί πρέπει να μπουν ανεμογεννήτριες (έγινε το θαύμα, καίγεται ό,τι είναι πράσινο).
Φτάνουμε λοιπόν στο ερώτημα: ο πρωθυπουργός παραδέχεται την αποτυχία του σαν θεσμός και προσπαθώντας να εξευμενίσει Θεούς και δαίμονες και μη έχοντας πού αλλού να ζητήσει βοήθεια, καταφεύγει στο νησί της Τήνου, ή μας αποδεικνύει ότι όλα αυτά τα είχε ζητήσει προ πολλού από θεούς και δαίμονες κι αφού πραγματοποιήθηκαν τα θαύματα, αντί να φτιάξει μια φανουρόπιτα, έφτιαξε μια εικόνα ναααα -με το συμπάθιο- και την πήγε εκεί; Βγάλτε ο καθένας το συμπέρασμα του!!
Εγώ θέλω να πω ότι ο εκάστοτε πρωθυπουργός, αν ήταν Έλληνας ή ακόμα και να μην ήταν, αλλά αγαπούσε τον τόπο που διαβιεί, θα έπρεπε να είναι ο πρωτεργάτης της χώρας, μπροστάρης σε όλα και κυρίως σε ό,τι αφορά τον πολίτη της χώρας του. Εμάς όμως, μας μάθανε ότι αν ο καθένας από αυτούς δεν είναι κηφήνας και δε ζει εις βάρος μας, δε μας κάνει!!
Ο πραγματικός του ρόλος, θα ήταν αυτός που θα φρόντιζε τις τιμές των προϊόντων να μην είναι στα ύψη, να μην πληρώνουμε το ρεύμα με πλάκες χρυσού, να υπάρχει δικαιοσύνη παντού και σε όλα κι όχι κουκούλωμα και συγκάλυψη, να υπάρχουν γιατροί παντού, ώστε ο πολίτης να αισθάνεται ασφαλής, να τραβάει το αυτί του κάθε Τούρκου που αμφισβητεί τον Ελλαδικό χώρο και όχι να υποκλίνεται μόλις τον βλέπει.
Αυτά είναι μόνο μια σταλιά από αυτά που έπρεπε να κάνει Έλληνας πρωθυπουργός και όχι να τρέχει για τάματα κι εικόνες. Βέβαια αν και εφόσον ο εκάστοτε πρωθυπουργός έχει εκτελέσει στο έπακρο τα θεσμικά του καθήκοντα και τις πραγματικές υποχρεώσεις του απέναντι στο έθνος που εκπροσωπεί τότε αν θέλει μπορεί να κάνει και κανένα τάμα…
Οι Έλληνες, όσοι είμαστε τουλάχιστον, ξέρουμε το ρητό που λέει “ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ” που σημαίνει “μην τα περιμένεις όλα από τους θεούς βρε άνθρωπε, κάνε και τίποτα μόνος σου”. Ο Πρωθυπουργός μας όμως, δε χρησιμοποιεί καθόλου την Αθηνά, τη Θεά της Σοφίας, παρά τρέχει στο “βοήθα Παναγιά”. Ούτε όμως και την χείρα χρησιμοποιεί με τη σωστή έννοια, παρά μόνο για φίλημα ή για προσκύνημα ή για ……. Σκεφτείτε ό,τι θέλετε εσείς.