Γράφει η Ειρήνη Σιδέρη
Σε έξαρση είναι τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που τείνουν να γίνουν η καθημερινότητα.
Μεγάλη δημοσιότητα είχε ο ξυλοδαρμός γυναίκας από τον σύζυγό της-γνωστό δικηγόρο, αλλά και μεγάλη διαφήμιση είχε η “λύση” που μας παρουσιάζει η (γιαλαντζί) πολιτεία που βιώνουμε σήμερα, το panic putton!
«Κατόπιν εορτής», και εφόσον είναι αποδεδειγμένο το γεγονός, δηλαδή τις έχεις «φάει» και έχεις πάει νοσοκομείο, έχεις ευγενική χορηγία από την “πολιτεία” το panic putton. Μία εφαρμογή στο κινητό για να ειδοποιήσεις την αστυνομία ότι ξανακινδυνεύεις. Αν συμβεί να μην είναι φορτισμένο, ή να μην το έχεις κοντά την κρίσιμη στιγμή, τότε…συγνώμη, έχασες.
Αντίστοιχα σε έξαρση είναι τα περιστατικά βίας μεταξύ ανηλίκων, με την κατάσταση πλέον να είναι ανεξέλεγκτη. Αυτό είναι ένα φαινόμενο που δεν αρκεί απλά να μας προβληματίσει, αλλά ένα σοβαρότατο σημάδι ότι είμαστε ως σύνολο σε συνθήκες ζούγκλας. Είναι ένα σοβαρότατο σημάδι για να μας κινητοποιήσει πως πρέπει να επέμβουμε εμείς, εφόσον το ίδιο το κράτος αποδεικνύεται πως δεν μπορεί να αντιστρέψει αυτήν την κατάσταση. Είτε δεν μπορεί, είτε δεν θέλει.
Ως μέτρο αντιμετώπισης το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μας ενημέρωσε τον περασμένο Φεβρουάριο ότι θα βάλει σε εφαρμογή το Panic-Button Ανηλίκων με τον ίδιο τον υπουργό να δηλώνει: “Όπως έχουμε το panic button στην υπόθεση της ενδοοικογενειακής βίας, ακριβώς κατά τον ίδιο τρόπο να υπάρχει μια εφαρμογή, ένα application το οποίο θα ειδοποιεί την αστυνομία ότι κάτι τρέχει κάπου, ότι υπάρχει περιστατικό βίας και επιθετικότητας σε παιδιά και εφήβους.”
Ένα μέτρο αντιμετώπισης… αφού έχει ήδη γίνει η ζημιά, έχει ήδη τελεστεί το αδίκημα. Κι αν υποθέσουμε ότι λειτουργήσει η εφαρμογή και έρθει άμεσα η αστυνομία, τι στόχο έχει; Να τους γίνει σύσταση; Να πάνε φυλακή; Μετά, ποιός θα προστατεύσει αυτόν που πάτησε το κουμπί; Οι ηλικίες παραβατικότητας ξεκινούν από τα 10 έτη, θα γεμίσουμε τις φυλακές ανηλίκων ή τα αναμορφωτήρια με 10χρονα και 12χρονα;
Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό και βαθύτερο και τα μόνα που δεν φταίνε είναι τα ίδια τα παιδιά. Αν δούμε την θέση των παιδιών…θα καταλάβουμε και θα εξηγήσουμε το σημερινό κύμα βίας. Τα παιδιά που είναι σήμερα 10-17 ετών είναι τα παιδιά των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης.
Από τον ερχομό τους ακόμη, πιθανόν να μην ήταν το “δώρο της ζωής” και η χαρά της οικογένειας, αλλά το πρόβλημα, πού θα τα αφήσουν οι γονείς τους για να πάνε για δουλειά.
Έξι μηνών μωρά απομακρύνονται από το σπίτι τους, τον ρόλο του γονέα αναλαμβάνει το κράτος μέσω των βρεφονηπιακών σταθμών. Το οποίο κράτος εξουθενώνει τους γονείς με συνεχόμενη πίεση μέσω της φτωχοποίησης. Όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα αρνητικό-τοξικό περιβάλλον για όλους.
Συμπληρωματικά τα παιδιά μας δέχονται έναν βομβαρδισμό αρνητισμού μπροστά στις οθόνες, ξεκινώντας από παιδικά κινούμενα σχέδια, από βιντεοπαιχνίδια, αργότερα την μουσική βιομηχανία, από την τηλεόραση, από το σινεμά και οι ειδήσεις καθημερινά και ενορχηστρωμένα αναπαράγουν βία και πάλι βία. Την χαριστική βολή δέχτηκαν με τον διετή εγκλεισμό λόγω του covid, όπου μία θύελλα αρνητισμού πέρασε και σάρωσε ολόκληρες οικογένειες.
Βγήκαν όλα τα προβλήματα στην επιφάνεια με κατακόρυφη αύξηση στα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Τι άλλο μπορεί να συμβεί από το ν’ αναπαράγουν οι έφηβοι (και αυριανοί πολίτες) όλο αυτό που βιώνουν προς το δικό τους περιβάλλον; Oι πιο «προχωρημένοι» έχουν ενταχθεί σε συμμορίες και τα αποτελέσματα είναι αυτά που βλέπουμε σήμερα. Η παιδεία είναι ανύπαρκτη, και το σχολείο ως θεσμός είναι έτσι δομημένο, που μόνο αποστροφή προκαλεί στους περισσότερους μαθητές.
Μέσα σε όλη αυτήν το αρρωστημένη κατάσταση που το ίδιο το καθεστώς έχει δημιουργήσει, συντηρεί και επαυξάνει, μας παρουσιάζει και τον τρόπο καταστολής, το Panic Button.
Πίσω από όλα όσα βιώνει ένας άνθρωπος σήμερα, το 90% προέρχεται από τις άδικες και παράλογες αποφάσεις των διοικούντων. Είναι μια διάχυση και εξάπλωση αδικίας προς όλους, που είναι φυσική αντίδραση όλο αυτό να αναπαράγεται στο κοντινό περιβάλλον του καθενός, ή εναντίον του εαυτού του!
Panic button ή Ίαση;
Πρέπει να δούμε την ρίζα του προβλήματος… Aυτή η (γιαλαντζί) πολιτεία μας, με ανενεργούς και σε καταστολή πολίτες που αγωνίζονται για την επιβίωση κι όχι για το ευ ζειν, έχει φέρει μόνο ασθένεια, αδικίες, εγκλήματα, βασανισμούς και ό,τι χειρότερο μπορεί να σκεφτεί ανθρώπινος νους!
Είναι η εποχή του επαναπροσδιορισμού όλων μας για το τι θέλουμε κι αν αντέχουμε όλο αυτό το χάος και την αδικία. Χρειαζόμαστε μια ριζική αλλαγή στην νοοτροπία μας και στην στάση ζωής που μέχρι σήμερα είχαμε, για να σταματήσουμε την πορεία της κατάπτωσης μας.
Σε μια κοινωνία που καταρρέει λόγω ασθένειας. μόνο τα “υγιή κύτταρα”, ενεργοί συνειδητοποιημένοι πολίτες μπορούν να φέρουν την Ίαση.
Ίαση σημαίνει ότι αποκαλύπτεις και ξεριζώνεις την γενεσιουργό αιτία της ασθένειας σου και δεν καταπολεμάς απλώς το σύμπτωμα, μέχρι να εμφανιστεί ένα νέο… Έτσι συμβαίνει πάντα και στο σώμα μας, έτσι πρέπει να συμβεί και τώρα.
Ίαση στην Πολιτεία σημαίνει να επικρατεί η Αξιοκρατία, η πραγματική Δικαιοσύνη που είναι διορθωτική κι όχι η τιμωρητική, η Ισότητα που είναι οι ίσες ευκαιρίες προς όλους, η Ισονομία, ο
Σεβασμός προς τον εαυτό μας και προς όλο το περιβάλλον που εντασσόμαστε ως αναπόσπαστο μέρος του… Δηλαδή, δομικές Αξίες και Αρχές που αναδεικνύονται μέσα από την πραγματική παιδεία και πρέπει να μας διέπουν ως νοήμονα όντα και ως κοινωνίες.
Μόνο έτσι τα μέλη μιας ανθρώπινης Πολιτείας μπορούν να συμβιώνουν αρμονικά μεταξύ τους με σκοπό να λειτουργούν συλλογικά, δημιουργικά και να ανελίσσονται!
Αν θέλουμε Ίαση τα “υγιή κύτταρα” πρέπει ν’ αναλάβουν Δράση.