Γράφει ο Στέφανος Σουφλερός
Στις αρχές του 2025, θα μπει σε εφαρμογή το σύστημα της εθελοντικής αγοράς πιστώσεων άνθρακα, όπως ενημέρωσε ο γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πέτρος Βαρελίδης στο 12ο Συνέδριο Αγροτεχνολογίας, που πραγματοποιήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2024 με τίτλο: “Η Πρωτογενής Παραγωγή με το Βλέμμα στο Μέλλον”
Το υπουργείο περιβάλλοντος και ενέργειας δημιουργεί ένα σύστημα εθελοντικής αγοράς πιστώσεων άνθρακα, συνδυαζόμενο με την διαχείριση και την προστασία των δασών, αλλά και των καλλιεργειών που είναι δενδρώδεις, για την καλύτερη διαχείριση των δασών, όπως ο καθαρισμός, που θα έχει σαν αποτέλεσμα την μεγαλύτερη ζωή του δάσους και αντί το δάσος να καεί στα 30 χρόνια- όπως αναφέρει χαρακτηριστικά- θα καεί στα 50 κι έτσι θα έχει μεγαλύτερη απορρόφηση του διοξειδίου άνθρακα σε βάθος χρόνου.
Όλο αυτό το εγχείρημα θα δημιουργήσει μια χρηματιστική αξία πιστωτικών μονάδων άνθρακα. Θα μπορεί ο ιδιώτης ή ένας συνεταιρισμός ή μια μεγάλη εταιρία που θα αναλαμβάνει τον καθαρισμό των δασών να έχει όφελος αυτές τις μονάδες άνθρακα. Η πιστοποίηση αυτών των μονάδων θα γίνεται από το… αξιόπιστο κράτος, όπως αναφέρει ο γενικός γραμματέας. Από την άλλη πλευρά, θα υπάρξουν διάφορες εταιρίες οι οποίες παράγουν περισσότερο από το επιτρεπόμενο διοξείδιο του άνθρακα, αλλά για να αντισταθμίσουν το αρνητικό ενεργειακό αποτύπωμα θα αγοράζουν τις χρηματιστηριακες πιστωτικές μονάδες άνθρακα (Μεγαλοφυές!).
Όπως μας λέει ο Γ.Γ. το κράτος, που κατέχει το μεγαλύτερο μέρος των δασών, θα επιδοτεί, θα πληρώνει ουσιαστικά τις εταιρείες, για να κάνουν τον καθαρισμό των δασών. Με λίγα λόγια, ο ίδιος ο πολίτης, μέσα από το δημόσιο ταμείο του, θα είναι αυτός που θα τις πληρώνει! Δηλαδή, άλλη μια επιβάρυνση των νοικοκυριών, από τις επιλογές του κράτους και πιο συγκεκριμένα, από την ανυπαρξία διαχείρισης και ικανότητας του κράτους να βρει τρόπους, ώστε να έχουμε πλούσια δάση για την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα χωρίς τις καταστροφικές πυρκαγιές.
Όμως, αυτό δεν κάνουν πάντα με την ίδια συνταγή; Βάζουν μπροστά με πρόσχημα ότι το κάνουν για το καλό του πολίτη και για να τον βοηθήσουν οικονομικά και στο τέλος, όλο το κέρδος του εγχειρήματος καταλήγει σε μεγάλες εταιρείες ημέτερων της κάθε κυβέρνησης. Αυτό δεν είχαν κάνει και παλαιότερα, με την τιμή της κιλοβατώρας, βάζοντας τους πολίτες να αυτοχρηματοδοτήσουν την αγορά φωτοβολταϊκών πάνελ, να τα τοποθετήσουν σε ιδιωτικούς χώρους για να διοχετεύουν στο δίκτυο ενέργειας ό,τι παράγουν και σε μια νύχτα, αλλάζοντας την νομοθεσία, έβγαλαν από το παιχνίδι τους ιδιώτες μικρούς παραγωγούς, γιατί δεν είχαν όφελος, πουλώντας φθηνότερα από ό,τι αγόραζαν την κιλοβατώρα κι έτσι έμειναν οι μεγάλοι παίκτες, οι οποίοι σήμερα, ως πάροχοι ενέργειας, μας κουνάνε το δάχτυλο με τα χρωματιστά τιμολόγια;
Κατά τα άλλα ο Γ.Γ. μιλάει για “αξιόπιστο έλεγχο από την κυβέρνηση” για την “δίκαιη αποτύπωση παραγωγής μονάδων” κι όλα αυτά, προς όφελος μας.
Πού υπάρχει το όφελος του πολίτη; Ο πολίτης δεν είναι αυτός που πληρώνει και ξανά πληρώνει τα πάντα και στο τέλος, από την κάκιστη και άδικη μεταχείριση των διαχειριστών του, δεν απολαμβάνει ούτε τα βασικά;
Ο πολίτης δεν είναι αυτός, που πληρώνει για να έχει το δάσος ασφαλές, με συστήματα πυρόσβεσης, με σύγχρονης τεχνολογίας αεροπλάνα, αλλά η “αξιόπιστη” κυβέρνηση δεν αντικαθιστά τον πεπαλαιωμένο στόλο των 50 και πλέον ετών, με αποτέλεσμα να σκοτώνονται οι πιλότοι μας και παράλληλα, κάθε χρόνο να γίνονται στάχτη χιλιάδες στρέμματα δάσους;
Ο πολίτης δεν είναι αυτός που πληρώνει, για να έχει δωρεάν περίθαλψη σε δημόσια νοσοκομεία, όταν την έχει ανάγκη και την χρειάζεται, αλλά ακούει τον αρμόδιο υπουργό Α. Γεωργιάδη να του λέει ότι, αν θέλει άμεση εξυπηρέτηση, θα πρέπει να πάει το απόγευμα που βρίσκει ραντεβού και να ξαναπληρώσει, γιατί αν περιμένει να βρει δωρεάν (όπως το δικαιούται), πρώτα θα πεθάνει και μετά θα του κλείσουν ραντεβού;
Ο πολίτης δεν είναι αυτός, που πληρώνει για να έχει δωρεάν παιδεία, αλλά πληρώνει ένα σκασμό λεφτά σε ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια, για να σπουδάσει τα παιδιά του;
Όλοι μας έχουμε εκατοντάδες παρόμοια δείγματα άδικων συμπεριφορών του κράτους προς όλους εμάς, οπότε τι είναι αυτό, που θα αλλάξει με αυτή την απόφαση του αρμόδιου υπουργείου για την προστασία- όπως λέει- του περιβάλλοντος; Τίποτα απολύτως.
Η προστασία του περιβάλλοντος αρχίζει από την κατανόηση της έννοιας, τι είναι περιβάλλον. Η γλώσσα μας είναι απόλυτη, χωρίς να δίνει χώρο σε δεύτερες ερμηνείες. Περιβάλλον είναι ό,τι μας περιβάλλει. Τα πάντα που είναι γύρω μας είναι περιβάλλον! Ορατά και αόρατα, ό,τι είναι κοντά μας, αλλά και ό,τι είναι πιο μακριά μας. Περιβάλλον δεν εννοείται μόνο ό,τι είναι στον πλανήτη που κατοικούμε, αλλά και όλο το πλανητικό στερέωμα, όσο μακριά κι αν επεκτείνεται αυτό, άσχετα εάν δεν το αντιλαμβανόμαστε με κάποια από τις 5 αισθήσεις μας.
Η Πολιτεία, που έχει ως γνώμονα τον πολίτη, γνωρίζει πολύ καλά, πως όποια απόφαση πάρει για το τι θα πράξει, θα είναι πάντα για το όφελος του πολίτη που είναι το κύτταρο της πολιτείας, γιατί χωρίς τον πολίτη δεν υπάρχει πολιτεία.
Πρώτα από όλα χρειάζεται το κύτταρο- πολίτης, να είναι γεμάτος υγεία, για να έχει υγεία και η πολιτεία. Κι αυτό γίνεται, όταν η πολιτεία διαθέτει καθαρό νερό, καθαρό, οξυγόνο και καθαρές τροφές στο κάθε κύτταρο της. Η πολιτεία δεν διαφέρει σε τίποτα από το φυσικό μας σώμα. Εάν στο φυσικό μας σώμα δεν δίνουμε καθαρή τροφή με θρεπτική αξία, δεν του δίνουμε καθαρό νερό χωρίς χημικά και το εκθέτουμε συνεχώς σε χώρους που δεν έχει καθαρό οξυγόνο… θα αντέξει; Θα επιβιώσει; Ή θα είναι πάντα ασθενές, δηλαδή χωρίς σθένος και δύναμη;
Το περιβάλλον που απαιτείται να δημιουργεί η πολιτεία στον πολίτη θα πρέπει να έχει όλα εκείνα τα γνωστικά στοιχεία, να τα μεταλαμπαδεύει αέναα στους νέους πολίτες, που εισέρχονται στην πολιτεία, μέσα από την ανάλογη παιδεία, ώστε ο κάθε νέος, όταν αναλαμβάνει ενεργό ρόλο, να γνωρίζει ότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του περιβάλλοντος του, να μην μένει αμέτοχος, να το προστατεύει και να μην το καταστρέφει, γιατί έτσι καταστρέφει τον εαυτόν του.
Ο,τιδήποτε εισέρχεται στην αντίληψη του και είναι ενάντια στην φυσιολογία του περιβάλλοντος του, που είναι ίδια ακριβώς με την δική του φυσιολογία, να το εμποδίζει, να το σταματά, γιατί μόνο έτσι προστατεύει το περιβάλλον του.
Διότι μόνο όταν υπάρχει σεβασμός στο περιβάλλον, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για ανάπτυξη και ανέλιξη σε ο,τιδήποτε υπάρχει μέσα σε αυτό. Ό,τι είναι χρήσιμο στον άνθρωπο παρέχεται σε πλήρη αφθονία. Το νερό, το οξυγόνο, οι καρποί της γης μας, τα πολύτιμα στοιχεία που βρίσκονται μέσα στην γη μας, η κάλυψη των αναγκών σε ενέργεια.
Είναι αυτονόητο, εφόσον το αντιλαμβανόμαστε, να τρέφουμε και να εκδηλώνουμε με πλήρη αμοιβαιότητα τον σεβασμό μας προς το περιβάλλον μας. Ο απόλυτος σεβασμός προς το περιβάλλον μας αρχίζει με την επαφή που χρειάζεται ο άνθρωπος να έχει με αυτό.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι μας, πόσο μακριά είναι η κάθε κυβέρνηση που έχει διαχειριστεί έως τώρα τις ζωές μας, από την ορθή διαχείριση του περιβάλλοντος μας.