Γράφει ο Δημήτρης Αλαμπάνος
Ένα μάλλον απρόβλεπτο πρόβλημα που προκύπτει στην πράξη το τελευταίο διάστημα, είναι αυτό των μηδενικών τιμών ενέργειας, που συμβαίνει για αρκετές ώρες κάθε μέρα, αποτέλεσμα της μεγάλης διείσδυσης των ΑΠΕ στον τομέα της Ενέργειας και της ανισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης ενέργειας.
Το πρόβλημα αυτό αναδεικνύει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι συγκεκριμένες αγορές. Η υπερπαραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα οδηγεί σε αρνητικές τιμές ή σχεδόν μηδενικές τιμές στην Αγορά Ενέργειας.
Οι αρνητικές τιμές είναι πολύ πιθανό να απειλήσουν τη βιωσιμότητα των εγκατεστημένων μονάδων ΑΠΕ και να επηρεάσουν την οικονομική τους απόδοση. Επιπλέον, η ύπαρξη αρνητικών τιμών μπορεί να επηρεάσει την αποδοτικότητα των επενδύσεων σε νέες μονάδες ΑΠΕ και να προκαλέσει μεγάλη αβεβαιότητα στην Αγορά Ενέργειας.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο είχαμε ήδη την πρώτη αύξηση του Ειδικού Τέλους Μείωσης Ενεργειακών Αναγκών (ΕΤΜΕΑΡ) με εύλογες τις ανησυχίες για μεγαλύτερες αυξήσεις στο επόμενο διάστημα, κάτι που θα επιβαρύνει επιπλέον τους λογαριασμούς ρεύματος των καταναλωτών. Προκύπτει έτσι εκ των πραγμάτων η ανάγκη για περικοπές στην παραγωγή πράσινης ενέργειας, κάτι όμως που με τη σειρά του προκαλεί ανησυχίες για τη μελλοντική ανάπτυξη ολόκληρου του Ηλεκτρικού Συστήματος.
Η αλήθεια είναι πικρή: καταστρέψαμε το φυσικό περιβάλλον, αποψιλώσαμε τα δάση και τσιμεντώσαμε τα βουνά μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η εύφορη ελληνική γη έχει υποστεί ζημία λόγω της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών, τα δάση μας έχουν αποψιλωθεί, ενώ τώρα ετοιμαζόμαστε να καταστρέψουμε και τις θάλασσές μας με τα νέα ενεργειακά θαλάσσια πάρκα. Έχουμε γεμίσει σχεδόν κάθε γωνιά της ελληνικής επικράτειας με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, χωρίς όμως όπως φαίνεται, να έχουμε λάβει υπόψη τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό το βήμα στο μέλλον.
Στα πλαίσια της “πράσινης ανάπτυξης” και με σκοπό υποτίθεται να αποκτήσουμε φθηνότερο ρεύμα, ουσιαστικά εμείς οι καταναλωτές καταλήγουμε να πληρώνουμε το τίμημα. Το ΕΤΜΕΑΡ ήδη αυξάνεται, και οι λογαριασμοί ενέργειας γίνονται ολοένα και πιο βαριοί για εμάς. Το ζήτημα λοιπόν που τίθεται είναι ποιος τελικά επωφελείται από αυτήν την “πράσινη ανάπτυξη”…
Είναι καιρός η πολιτεία να αναθεωρήσει την πολιτική της και να διασφαλίσει ότι η ανάπτυξη μπορεί να είναι βιώσιμη αλλά και δίκαιη για όλους και πάντα σύμφωνη με τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά περιγράφονται στον καταστατικό χάρτη ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο του ΟΗΕ όσο και της ΕΕ.
Η ερμηνεία του ανθρώπινου δικαιώματος ως προς το νερό και κατ’ επέκταση την ηλεκτρική ενέργεια, έχει συγκεκριμένη διατύπωση από την Επιτροπή για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα του ΟΗΕ. Ο φορέας αυτός εξηγεί τις νομικές υποχρεώσεις ενός κράτους μέλους σε διεθνές επίπεδο, τονίζοντας ότι η πρόσβαση στο νερό και στην ενέργεια είναι απαραίτητες για την προάσπιση του βίου και της υγείας των ανθρώπων. Πρόκειται για ανθρώπινα αγαθά που απαιτούνται για την επίτευξη του μέγιστου δυνατού επιπέδου υγείας και συνεπώς αποτελούν θεμέλιο για την ανθρώπινη ζωή.
Αποτελεί λοιπόν υποχρέωση της πολιτείας να πράξει ανάλογα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε μια πιο δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία και ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές.