Στις 25 Οκτωβρίου ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε μια άκρως οργισμένη ομιλία του, ανακοίνωσε την ματαίωση όλων των προγραμματισμένων επισκέψεων του στο Ισραήλ: «Είχαμε σχέδια να επισκεφθούμε το Ισραήλ, αλλά ματαιώθηκαν. Δεν θα πάμε», είπε απευθυνόμενος στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.
Παρά την πρόσφατη προσέγγιση των δύο χωρών- να θυμηθούμε πως ένα μήνα πριν, ο Τούρκος Πρόεδρος συναντήθηκε με φιλική διάθεση με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη- τώρα, ο Ερντογάν αλλάζει ριζικά τη στάση του, κατηγορώντας ανοιχτά το Ισραήλ:
‘’ Έσφιξα το χέρι αυτού του ανθρώπου, είχαμε καλές προθέσεις, αλλά μας εκμεταλλεύθηκε. Οι σχέσεις θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές, αλλά αυτό δεν θα γίνει πια, δυστυχώς’’, είπε, την ώρα που οι βουλευτές του κόμματός του φώναζαν «Κάτω το Ισραήλ!», «Αλλάχ Ακμπάρ!». Και συνέχισε , αναφερόμενος στις ισραηλινές επιθέσεις στην Γάζα σε αντίποινα της αιματηρής επίθεσης της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου, ‘’Δεν θα βρείτε κανένα κράτος ο στρατός του οποίου συμπεριφέρεται με τέτοια απανθρωπιά’’.
Κάλεσε όλες τις μουσουλμανικές χώρες να κρατήσουν και εκείνες ανάλογη θέση και μάλιστα επιτέθηκε στις δυτικές δυνάμεις που στηρίζουν το Ισραήλ, στιγματίζοντας την ανικανότητά τους να το φρενάρουν.
Δηλαδή οι ‘’φρικαλεότητες ‘’που διέπραξε το Ισραήλ απέναντι στην Παλαιστίνη, ήταν η αιτία που εξόργισε την Τουρκία; Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά, πως οι συμφωνίες και τα πρωτόκολλα πολέμου παρά τις ‘’καλές προθέσεις’’ τους, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα του πολεμικού θέρετρου. Πάντα οι καταστάσεις ακραίας έντασης, καταλήγουν σε απρόβλεπτες πράξεις και επιθέσεις, που παραβιάζουν κάθε ηθική και νομική οδηγία.
Ασφαλώς, το παραπάνω το γνωρίζει και ο Τούρκος Πρόεδρος, φτάνει να σκεφτεί μόνο ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα, αυτό με την Τουρκία τους Κούρδους και τη Συρία… Τι θέλει να μας πει τώρα η γείτονα χώρα, πως στην παραπάνω περίπτωση εκείνη δεν διέπραξε κανένα έγκλημα; Σκότωνε με το « ΄σεις και με το σας»;
Ας μην γελιόμαστε, το θέμα με την Τουρκία δεν σχετίζεται με τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ. Η πραγματική ανησυχία της Τουρκίας είναι ότι πάντα πρέπει να δείχνει πως έχει αντίθετη στάση σε σχέση με την Ελλάδα.
Οι τελευταίες εξελίξεις μας οδηγούν στο συμπέρασμα αυτό. Μέχρι τον Σεπτέμβριο όλα πήγαιναν καλά αναφορικά με τις διμερείς σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ. Έρχεται η ισραηλινό- παλαιστινιακή σύρραξη και μόλις η Ελληνική Κυβέρνηση παίρνει ξεκάθαρα το μέρος του Ισραήλ, λίγο αργότερα η Τουρκία βρίσκει μια πρόφαση για να δώσει τη στήριξή της προς την Παλαιστίνη και ιδιαίτερα προς την Χαμάς, λέγοντας ‘’ πως δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση αλλά παλεύει για την προστασία των εδαφών της”.
Γίνεται ξεκάθαρο πλέον πως η αντιπαλότητα Ελλάδας -Τουρκίας είναι μόνο φαινομενική. Είναι πολύ ωραίο το θέατρο που παίζουν ο Μητσοτάκης και ο Ερντογάν, στην ουσία και οι δύο τον ίδιο σκοπό έχουν. Δηλαδή να βρουν μια αφορμή που θα πυροδοτήσει την πολεμική ανάφλεξη στην περιοχή της Μεσογείου και δε, στο Αιγαίο. Ο πόλεμος λοιπόν , Ισραήλ – Παλαιστίνης, τους δίνει ένα δυνατό πάτημα για να κινηθούν προς την κατεύθυνση αυτή.
Άλλωστε, μην ξεχνάμε τις δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, Μελβούτ Τσαβούσογλου. μετά τον καταστροφικό σεισμό στην γείτονα : ‘’ Εν μέσω αυτής της θετικής ατμόσφαιρας,( επειδή η Ελλάδα έστειλε βοήθεια) πρέπει να τα διαπραγματευτούμε ( τα προβλήματα) και πρέπει να αποφασίσουμε πώς θα τα λύσουμε.. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να τα λύσουμε όλα ως πακέτο, γιατί, αν λύσουμε το ένα και δεν λύσουμε το άλλο, η ένταση θα συνεχιστεί….. Μπορεί, Θεός φυλάξοι, να συμβεί ένα ατύχημα. Αυτή η θετική ατμόσφαιρα μπορεί να εξαφανιστεί σε λίγο. Για να μην εξαφανιστεί, χρειάζεται αμοιβαία γενναιότητα από τις δύο χώρες. Φαίνεται επίσης ότι μπορεί να υπάρξει ένας συμβιβασμός, …..’’
Μήπως το ‘’ατύχημα ‘’ που ανέφερε ο Τσαβούσογλου ήρθε; Και είναι η ισραηλινό- παλαιστινιακή διαμάχη που μέσω αυτής έρθει και ένας ελληνοτουρκικός συμβιβασμός;
Διότι, καθώς είχαμε αναφέρει προηγουμένως και η Ελλάδα και η Τουρκία εξετάζουν πιθανές συγκρούσεις στο Αιγαίο. Όμως στην πραγματικότητα, δεν επιδιώκουν τον πόλεμο. Αυτό που επιδιώκουν είναι να δημιουργήσουν ένα κλίμα που θα επιτρέψει να χρησιμοποιήσουν το επιχείρημα της “πρόληψης του πολέμου,” ανακοινώνοντας στη συνέχεια την κοινή διαχείριση του Αιγαίου.
Στο σημείο αυτό κάποιος θα μπορούσε να πει πως μόνο η τουρκική πλευρά θα ήθελε κάτι τέτοιο , καθώς χρόνια τώρα επιδιώκει την δημιουργία της «Γαλάζιας Πατρίδας» και όλες οι διπλωματικές της κινήσεις απαιτούν την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Ελλάδα.
Όμως να! που και η Ελλάδα θέλει το ίδιο, εφόσον πάντοτε ήταν υποτελής και πειθήνια στις προσταγές των ‘’μεγάλων εξωτερικών συμμάχων της’’. Η συνδιαχείριση του αιγαίου εξυπηρετεί τα μεγάλα αφεντικά της Δύσης και η στάση τους απέναντι στην Τουρκία το ομολογεί. Παρεμπιπτόντως, η Τουρκία έχει καταστρατηγήσει σχεδόν ολόκληρο το Διεθνές Δίκαιο και κανένας δεν μίλησε, ούτε ΝΑΤΟ , ούτε ΟΗΕ, ούτε Ε.Ε. και φυσικά ούτε η Ελλάδα.
Αλλά ποιος να μιλήσει για την Ελλάδα; Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ , Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΛΑΣΣΟΝΑ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.
Για να μην απομακρυνθούμε πολύ από το θέμα, αν εξετάσουμε το πολύ κοντινό παρελθόν θα διαπιστώσουμε, πως οι κινήσεις των διοικούντων επικυρώνουν αυτούς τους συλλογισμούς μας:
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν αυτή που πέρυσι ξεκίνησε τον αφοπλισμό τον Νησιών με πρόσχημα τον πόλεμο της Ουκρανίας ( βλ. τις σχετικές ανακοινώσεις του Μαξίμου ακριβώς ένα χρόνο πριν ).
Η Ντόρα Μπακογιάννη ήταν αυτή που σουλατσάριζε στα κανάλια , στις αρχές του έτους , δηλώνοντας ευθαρσώς πως ‘’ Δεν είναι ταμπού η συνεκμετάλλευση, εγώ δεν έχω κανένα ταμπού… για.. την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου…. είναι θέμα χρόνου να συμβεί κάτι τέτοιο..’’
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη τι να πει; Προεκλογικά άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου. Εδώ υπέγραψε τις «Πρέσπες» , το Αιγαίο θα τον πειράξει;!
Όσο για την υπόλοιπη αντιπολίτευση, απλά κάθεται στα έδρανα της Βουλής (όχι πάντα) και κοιτάει!
Νομίζω δεν χρειάζεται πια να αναρωτιόμαστε, αν η διοίκηση της Ελλάδας θέλει ή δεν θέλει να χαρίσει το μισό Αιγαίο… Και η σημερινή εμπόλεμη διαμάχη στη Μέση Ανατολή αποκαλύπτει σε όλους μας τουλάχιστον δύο πράγματα: την κοινή πλεύση Ελλάδας – Τουρκίας και πως ουδέποτε υπήρξε αυστηρή ελληνική Πολιτική βούληση για αυθεντική υπεράσπιση των εθνικών και κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Βασιλική Αρβανίτη