Αργυρώ Παναγιωτοπούλου
Τις τελευταίες ημέρες γίνεται πολύς λόγος στον Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, για τη νέα μέθοδο παρακολούθησης της πορείας φορολογικών συμπεριφορών, την περίφημη “Πλατφόρμα Καταγγελιών” που ήδη έχουν σπεύσει να κατεβάσουν πάνω από 215.000 άτομα.
Μέσω της πλατφόρμας αυτής, οι Έλληνες πολίτες θα μπορούν να καταγγέλλουν οποιαδήποτε περίπτωση φοροδιαφυγής πέσει στην αντίληψή τους από διάφορες “μαϊμού” (όπως τις χαρακτηρίζουν τα δημοσιεύματα) αποδείξεις, που κόβονται κυρίως στον τομέα του λιανεμπορίου, αλλά και οπουδήποτε αλλού.
Η καταγγελία αυτή απ΄ευθείας στην ΑΑΔΕ θα έχει και αμοιβή από 100 έως και 3000 ευρώ, αν γίνει επώνυμα, προφανώς για να υπάρχει ισχυρό κίνητρο για ανάλογες ενέργειες. Σημειωτέον ότι ζούμε σε εποχές εξαθλιωτικής ανέχειας, για να μπορέσει εύκολα κανείς να αντισταθεί στον πειρασμό να μην το πράξει.
Πολλοί ήταν οι σχολιασμοί και οι επεξηγήσεις από εκπομπές και κανάλια για τον χαρακτήρα του μέτρου αυτού και για την ωφέλεια που θα προκύψει από την εφαρμογή του.
Ως δείγμα αναφέρουμε την άποψη του φοροτεχνικού Αντώνη Μουζάκη “ότι το ταγκό της φοροδιαφυγής χρειάζεται δύο: αυτόν που δεν κόβει αποδείξεις και αυτόν που δεν ζητά”.
Σύμφωνα επίσης με τη γνώμη της Καθηγήτριας εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Έφης Λαμπροπούλου, για να ξεπεράσουμε την αναστολή του “χαφιέ”, όπως η ίδια χαρακτηρίζει όσους καταγγέλλουν, χρειάζεται αρκετή προσπάθεια, αν θέλουμε να λειτουργήσουμε ως “Κεντροευρωπαίοι” και να συμβάλλουμε, όπως κι αυτοί στην ευημερία του κράτους μας.
Μέσα στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σαν χώρα, έρχεται τώρα να προστεθεί κι άλλο ένα πολύ σοβαρό, το οποίο μας έχει προβληματίσει, για θέματα που δεν θα έπρεπε, εφόσον είναι αποδεδειγμένο ότι ο Κρατικός Μηχανισμός είναι άψογα στημένος και είναι απολύτως ικανός να ελέγξει τα πάντα, πόσο μάλλον τη φοροδιαφυγή αυτής της κλίμακας.
Επομένως, δύναται αναμφίβολα να παρακολουθήσει λεπτομερώς την κίνηση των αποδείξεων, χωρίς να χρειάζεται να επιστρατεύσει κανέναν.
Η μη αποδεκτή -και δικαίως- από την ελληνική κοινή γνώμη έννοια του “χαφιεδισμού” και του “ρουφιάνου” που επανέρχεται στο προσκήνιο σήμερα, έχει βαθιές ρίζες από την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής και έχει σημαδέψει όλους σχεδόν τους Έλληνες με πολύ πικρές αναμνήσεις.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι επιχειρείται για άλλη μια φορά μια παρόμοια τακτική, να καταδίδουμε ο ένας τον άλλον. Αυτή τη φορά, για απόκρυψη εισοδημάτων από την πώληση αγαθών, που αν το σκεφτούμε πιο διεξοδικά, έχουν ήδη φορολογηθεί αρκετές φορές πριν φτάσουν στην τελική αγοραπωλησία. Με αυτόν τον τρόπο η κρατική διοίκηση μας πετάει το μπαλάκι για να καλύψει τη δική της ανεπάρκεια, καθιστώντας μας συνυπεύθυνους για έλλειψη ευημερίας του κράτους από μη εισπραχθέντα φορολογικά έσοδα.
Στη σημερινή εποχή, με την πρόοδο που έχει σημειώσει η τεχνολογία και με τις ψηφιακές εφαρμογές για τα πάντα και ενώ διαθέτουμε και ολόκληρο Υπουργείο ψηφιακής διακυβέρνησης, οδηγούμαστε να κάνουμε μέχρι και τον “χωροφύλακα” στους συμπολίτες μας, παρακινούμαστε να αναφέρουμε ο ένας τον άλλον και μάλιστα με υστεροβουλία, θεωρώντας κιόλας ότι ενεργούμε για το κοινό όφελος. Αλήθεια, τι και ποιόν εξυπηρετεί στην πραγματικότητα όλο αυτό;
Είναι ολοφάνερο πλέον, ότι οι Κυβερνήσεις μας, χωρίς καμμία εξαίρεση, επιδιώκουν μόνο τον διχασμό μας και τη διαίρεσή μας. Σήμερα ο διαχωρισμός μας έχει την ταμπέλα: συνεπείς φορολογούμενοι και μη συνεπείς φορολογούμενοι. Έτσι, για να διασπάται ακόμα μια φορά η συνοχή μας και η ολότητά μας ως Έθνος.
Το ίδιο είχε παρατηρηθεί ξανά την περίοδο της πανδημίας, όπου είχαμε χωριστεί σε υπάκουους εμβολιασμένους και σε αυτούς που αρνούνταν να εμβολιαστούν, σεβόμενοι τις απαράβατες Αξίες που απέρρεαν από το ίδιο το Σύνταγμά μας.
Χωριστικότητα και μόνο μπορεί να διακρίνει κανείς σε τέτοιου είδους κρατικές οδηγίες, που αναμοχλεύουν παλαιά πάθη και κυρίως αποπροσανατολίζουν τους πολίτες από το πραγματικό τους πρόβλημα, που είναι οι ίδιες οι εκάστοτε εξουσίες με όποιο πρόσωπο κι αν παρουσιάζονται.
Γιατί, ποιοί ψηφίζουν τελικά τους νόμους, εκείνους που μας δημιουργούν τα προβλήματα, καλώντας μας στη συνέχεια να βοηθήσουμε στην επίλυσή τους με ανορθόδοξους τρόπους;
Από τα πανάρχαια χρόνια γνωρίζουμε την αήττητη δύναμη του ρητού “Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ”. Η ενότητά μας αυτή απειλείται σοβαρά με ανακοινώσεις σαν κι αυτήν της “πλατφόρμας Καταγγελιών”.
Απεναντίας στις μέρες μας χρειάζεται όσο ποτέ, η σύμπνοια και η ομονόηση όλων μας για να δούμε κατάματα όσα μας ταλανίζουν, να εντοπίσουμε την κοινή τους ρίζα και αιτία και να πάρουμε τις ορθές αποφάσεις για το μέλλον, τόσο το δικό μας όσο και των απογόνων μας.