Γράφει η Ολυμπία Γκλιάτη
Τις τελευταίες μέρες μάθαμε για την νέα εφαρμογή του Κανονισμού Πυροπροστασίας Ακινήτων. Ελάχιστοι γνώριζαν για την ψήφιση του Κανονισμού αυτού, που έγινε στις 19-5-23 μόλις δύο μέρες, πριν τις εθνικές εκλογές από την υπηρεσιακή βουλή.
Αργότερα, ο νόμος 5075/14.12.2023 από το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας προβλέπει ηλεκτρονική βάση ετήσιας καταγραφής των υποχρεώσεων των ιδιοκτητών οικοπέδων κατά την αντιπυρική περίοδο. Για τον νόμο αυτόν, δεν υπάρχει ακόμα σχετική εφαρμοστέα εγκύκλιος.
Στις 15 Μαρτίου 2024, την Παρασκευή, πριν το τριήμερο της καθαράς Δευτέρας, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας υπογράφει εγκύκλιο σχετικά με την υποχρεωτική εφαρμογή μέτρων πυροπροστασίας για τα ακίνητα, που βρίσκονται εντός ή πλησίον δασών και δασικών εκτάσεων. Μάλιστα, η προθεσμία ήταν μέχρι τις 31 Μαρτίου 2024 δηλαδή δεκαπέντε μέρες μετά, που στην πραγματικότητα ήταν 8 εργάσιμες!
Η εγκύκλιος αφορά όλα τα οικόπεδα με κτίσμα μέχρι 300 μέτρα από το δάσος, ή δασικά οικοσυστήματα, ή δασικές εκτάσεις, σε ορεινές, ημιορεινές χορτολιβαδικές εκτάσεις, όλα τα οικόπεδα με κτίσμα, που βρίσκονται μέσα σε περιαστικό πράσινο, ή σε κηρυγμένες δασωτέες, ή αναδασωτέες εκτάσεις, ή βρίσκονται μέσα σε πάρκα και άλση πόλεων και οικιστικών περιοχών, ή μέχρι 300 μέτρα απόσταση από αυτές. Με λίγα λόγια, σχεδόν όλη την Ελλάδα!
Έτσι λοιπόν, οι ιδιοκτήτες ακινήτων μέχρι τις 30 Απριλίου 2024 θα πρέπει να έχουν υποβάλλει δήλωση εφαρμογής μέτρων πυρασφάλειας, που να δηλώνουν ότι έχουν κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες, όπως αυτές θα ορίζονται από την έκθεση του «ειδικού επιστήμονα», που βέβαια, δεν έκαναν τον κόπο να μας ενημερώσουν πιο συγκεκριμένα για το ποια ειδικότητα θα έχει.
Ο ιδιοκτήτης δηλαδή, θα πρέπει να έχει την οικονομική άνεση μέσα σε ένα μήνα, να κάνει όλα τα έργα που απαιτούνται και που θα ορίζει ο «ειδικός», να βγάλει τις άδειες για τις εργασίες, αλλά και να τις εκτελέσει σε αυτό το χρονικό διάστημα! Επιπλέον, δηλαδή μέσα στα τόσα άλλα ποσά που έχουν επιβαρύνει την ιδιοκτησία, τώρα έρχονται πρόσθετες οικονομικές επιβαρύνσεις, καθόλου ευκαταφρόνητες και μάλιστα κάθε έτος!!
Για όσους δε, δεν υποβάλλουν δήλωση, το πρόστιμο θα είναι 1.000 ευρώ. Για «ψευδή δήλωση» το πρόστιμο θα είναι έως και 54.000 ευρώ και διετής φυλάκιση.
Η δήλωση, που θα κάνουν οι ιδιοκτήτες για τον καθαρισμό των οικοπέδων τους θα ελέγχεται από υπαλλήλους της πυροσβεστικής υπηρεσίας και των δήμων. Οι δήμοι που ήδη έχουν πολλά προβλήματα λειτουργίας, θα επωμιστούν και αυτή την εργασία, χωρίς όμως καμία πρόβλεψη για την ενίσχυση τους σε προσωπικό και κατάλληλα μέσα. Αυτό ισχύει για όλη την διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου. Οι ιδιοκτήτες λοιπόν, πρέπει να ελέγχουν συνεχώς, αν ξαναβγήκαν χόρτα στο οικόπεδο τους!.
Να συμπληρώσουμε δε, ότι δεν υπήρξε καμία ενημέρωση των πολιτών και δεν προηγήθηκε καμία δημόσια διαβούλευση με ιδιοκτήτες και αρμόδιους φορείς.. Θα έλεγε κανείς, ότι όλα έγιναν στα «μουλωχτά», για να μας πιάσουν στον … ύπνο! Δήμοι, μηχανικοί, δασολόγοι και άλλοι αρμόδιοι φορείς μιλούν για το ότι ο νόμος δεν είναι εφαρμόσιμος και η ΠΟΜΙΔΑ αποκαλεί το νέο μητρώο μια ακόμη «καλοστημένη παγίδα» για τους ιδιοκτήτες ακινήτων.
Αναμφισβήτητα είναι ένας νόμος παράλογος και άδικος, που επιβάλλει οριζόντιες ρυθμίσεις, χωρίς να λαμβάνονται καν υπόψιν οι ιδιαιτερότητας της κάθε περιοχής. Δηλαδή, αντιμετωπίζει με τον ίδιον τρόπο, είτε αφορά τον Υμηττό, είτε τα νησιά, είτε τις πυκνόφυτες δασικές περιοχές. Με επιστολή του προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας και το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης & Πολιτικής Προστασίας, το ΓΕΩΤΕΕ δίνει χαρακτηριστικά το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης, που η ακτίνα των 300 μέτρων από το περιαστικό δάσος του Σέιχ-Σου φτάνει μέχρι το κέντρο πυκνοκατοικημένων περιοχών όπως η Πυλαία, η Άνω Τούμπα κλπ.
Από τα παραπάνω, μπορεί κανείς να βγάλει το συμπέρασμα ότι μετά και από τις «προφητικές» δηλώσεις του κ. Κικίλια , όταν παρουσίασε το νέο επιχειρησιακό δόγμα για τις πυρκαγιές, λέγοντας ότι θα έχουμε «δύσκολη αντιπυρική περίοδο με πολλές προκλήσεις», η κυβέρνηση αποφάσισε να ρίξει και πάλι την ευθύνη στους πολίτες. Όπως φαίνεται, η “δύσκολη περίοδος” αφορά μόνον εμάς. Όπως γίνεται κάθε φορά, όταν τα μέτρα που λαμβάνει και οι χειρισμοί που κάνει δεν είναι επαρκείς, καταφεύγει στην «ατομική ευθύνη» των πολιτών, ώστε ό,τι και να γίνει να μην επωμιστεί εκείνη την ευθύνη και το πολιτικό κόστος, αλλά και τις αποζημιώσεις.
Πού είναι η σοβαρότητα, που πρέπει να έχει μια κυβέρνηση σε τόσο ζωτικής σημασίας θέματα, ώστε να προβλέψει, να μεριμνήσει και να αφανίσει κάθε παράγοντα, που θα έθετε σε κίνδυνο τους πολίτες της, τις περιουσίες τους και το φυσικό περιβάλλον τους; Τελικά, ποια είναι τα μέτρα πρόληψης; Το να απαγορεύει την είσοδο των πολιτών στα δάση τις «δύσκολες» μέρες του καλοκαιριού ή το «εκκενώστε»;; Ή μήπως έχει προβεί στην κατάλληλη εκπαίδευση των πυροσβεστών; Φρόντισε άραγε για να έχουμε σύγχρονα μέσα πυρόσβεσης; Φρόντισε να αναβαθμιστούν όλα τα κέντρα πυρόσβεσης; Για να μην μιλήσουμε για τα ανύπαρκτα μέτρα αποκατάστασης σε περίπτωση φυσικής καταστροφής.
Από ό,τι αντιλαμβανόμαστε, αντί για πολιτική πρόληψης, η κυβέρνηση για άλλη μια φορά επιλέγει την πολιτική ενοχοποίησης και της μεταβίβασης των ευθυνών της στις πλάτες μας!. Γνωστή πρακτική, για να μην σηκώσουμε κεφάλι και δούμε κατάματα τις τραγικές παραλείψεις, την αδιαφορία και την αδράνεια των πραγματικά υπεύθυνων.
Δεν θα διαφωνήσουμε ότι πρέπει να υπάρχει και η ατομική ευθύνη του κάθε πολίτη. Πρωτίστως όμως, η πολιτεία θα πρέπει να έχει φροντίσει για την συλλογική μας ασφάλεια, περιβάλλοντος και ανθρώπων! Πράγμα, που εκ του αποτελέσματος, δεν φαίνεται να έχει συμβεί ποτέ! Αναρωτιόμαστε πραγματικά, γιατί να ακριβοπληρώνουμε και να ταΐζουμε όλον αυτόν τον συρφετό “αρίστων” για να μας κουνάει το δάχτυλο;
Για ακόμη μια φορά, έχουμε να κάνουμε με έναν εισπρακτικό και τιμωρητικό για τους ιδιοκτήτες νομοθέτημα, που καταπατά κάθε δίκαιο και δικαίωμα τους και που με μια εγκύκλιο της τελευταίας στιγμής, η κυβέρνηση βάζει τους πολίτες να τρέχουν και να μην φτάνουν, βάζοντας ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη μας…κι όποιος αντέξει! Μέχρι η φωτιά να φτάσει στην πόρτα μας και να βρεθούμε και καμμένοι και … δαρμένοι!