Γράφει η Αμέρισσα Αποκρεμιώτη
Σε ό,τι αφορά την έννοια και την ουσία της δικαιοσύνης στην Ελλάδα, αυτό που συμβαίνει
τα τελευταία χρόνια είναι, ότι έχουμε μείνει επανειλημμένα όλοι μας μουδιασμένοι από τα χτυπήματα που μας έρχονται σαν κεραυνοί εν αιθρία με τις αλλεπάλληλες ατιμωρησίες, έπειτα από καταστροφές και σκάνδαλα.
Ωστόσο, σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης, με περήφανη διάθεση επισήμανε στους δημοσιογράφους, τα βασικά σημεία της επερχόμενης μεταρρύθμισης στον τομέα της Δικαιοσύνης όπου:
- Ενοποιείται ο πρώτος βαθμός δικαιοδοσίας, όπου διαπιστώνονται οι μεγαλύτερες καθυστερήσεις, οπότε περίπου 1.000 δικαστές με τον βαθμό του ειρηνοδίκη, εντάσσονται πια στα πρωτοδικεία για να τα ενισχύσουν.
Σκοπός είναι έτσι να επιτευχθεί ένας από τους πιο βασικούς στόχους ως το τέλος της τετραετίας: η μείωση του χρόνου για την έκδοση μιας τελεσίδικης απόφασης από τις 1.500 στις 500 ημέρες όπως είναι και ο μέσος ευρωπαϊκός όρος.
Ο υπουργός πρόσθεσε ακόμα ότι σε αντίθεση με την Ελλάδα, τα δικαστικά έξοδα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πολύ υψηλό κόστος και για να μπουν τα πράγματα σε δίκαιη βάση, θα πρέπει πλέον και στη χώρα μας, ο χαμένος σε μία υπόθεση θα πρέπει να τα πληρώνει όλα. - Κλείνουν όλα τα Ειρηνοδικεία εκεί που υπάρχει έδρα Πρωτοδικείου, όπως και κάποια τα οποία δεν έχουν πια κανένα ρόλο, οι δικαστές των οποίων μεταφέρονται στο Κεντρικό Πρωτοδικείο. Παράλληλα σε κάθε νομό θα υπάρχει ένα κεντρικό Πρωτοδικείο, όπου θα πάνε όλες οι οργανικές θέσεις, ενώ τα υπόλοιπα γίνονται περιφερειακά και κάποια Ειρηνοδικεία που υπάρχουν τώρα και εξυπηρετούν μεγάλες περιοχές, αυτά τα μετατρέπουμε σε περιφερειακά Πρωτοδικεία.
- Ακολουθώντας την οδηγία του ΔΝΤ ως την κρισιμότερη αλλαγή που οφείλουμε στον τόπο μας, ετοιμάζεται μεγάλη παρέμβαση στον θεσμό επίλυσης εξωδικαστικών διαφορών, οπότε να μπορούν σημαντικές υποθέσεις, που έχουν σοβαρά οικονομικά αντικείμενα, να επιλύονται αυτόν τον τρόπο. Μάλιστα, ο υπουργός πρόσθεσε ότι αυτό θα βοηθήσει “Να μείνουν τα παιδιά μας στην Ελλάδα, να βρουν καλές δουλειές εδώ”
- Βελτίωση στο κομμάτι της Ψηφιακής Διακυβέρνησης και διαρκή προγράμματα επανεκπαίδευσης στους δικαστικούς όπως αναφορικά με την ψηφιακή μετάβαση στη Δικαιοσύνη
- Εξέλιξη στον πειθαρχικό έλεγχο των δικαστών (ο οποίος ασκείται από το Ανώτατο Συμβούλιο του Αρείου Πάγου)
- Κατασκευές και ανακατασκευές δικαστικών μεγάρων κ φυλακών
- Άμεση εκδίκαση των υποθέσεων, μετά το κλείσιμο της ανάκρισης
Οι δικές μας διαπιστώσεις είναι ότι τον εκσυγχρονισμό της ταχύτερης έκδοσης μίας τελεσίδικης απόφασης, τελικά τον πληρώνει κυριολεκτικά ο πολίτης όπως αναφέρει σχετικά, μετά το χάσιμο μιας υπόθεσης.
Σαφώς και πρέπει να βελτιωθούν όλα όσα αναφέρει, όπως το απαράδεκτο χρονικό των τεσσάρων και πέντε χρόνων για να τελεσιδικήσει επιτέλους μια απόφαση, αλλά κατά πόσο μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη, για το αν ο χαμένος είναι όντως, αυτός που φταίει και ο αθώος είναι στ’ αλήθεια αθώος;
Διότι την ζήσαμε αυτή την εμπειρία με τους “αθώους” μετά το ατύχημα στα Τέμπη, όπως και με την ιστορικά απίστευτη απόφαση του Αρείου Πάγου ΥΠΕΡ των ληστρικών FUNDS, αλλά και με ένα σωρό σκάνδαλα επί σκανδάλων, όπως οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες.
Την ζούμε μάλιστα και στο παρόν, αφού μόλις προ ολίγων ημερών δίκασαν τον μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη με 12 χρόνια καθυστέρηση για λαθρεμπορία και το αδίκημα… είχε παραγραφεί!
Δηλαδή, ενώ οι δικαστές στέλνουν στη φυλακή μικρούς επιχειρηματίες για χρέη προς το Δημόσιο, σε περιπτώσεις όπως αυτή, της εταιρείας πετρελαιοειδών Αιγαίον Όιλ, συμφερόντων της οικογένειας Μελισσανίδη, κάνουν μέχρι και 12 χρόνια να δικάσουν τέτοιους “λαρτζ” επιχειρηματίες, μέχρι τα αδικήματα τους να έχουν παραγραφεί.. Μας άφησε με κατεβασμένα σαγόνια, όχι μόνο η απόφαση αθώωσης, αλλά και το εξαφανισμένο από τη δίκη Δημόσιο, που όφειλε να είχε παραστεί, όπως και τα εξαφανισμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης!
Σκεφτείτε να ήταν απέναντι σε κάτι τέτοιο ένας απλός αθώος πολίτης και να έπρεπε να πληρώσει και όλα τα έξοδα της δίκης!!!…
Όσον αφορά δε το σχόλιο του υπουργού “Να μείνουν τα παιδιά μας στην Ελλάδα, να βρουν καλές δουλειές εδώ”, σαφώς φαίνεται να έχει τις καλύτερες των προθέσεων -παρόλο που η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει είναι συνυπεύθυνη για το φευγιό τους – αν όμως τα παιδιά μας βρεθούν στα δικαστήρια, αντιμέτωποι με έναν Μελισσανίδη, θα τους ευχόμασταν το ίδιο;
Παρεμπιπτόντως, ακριβώς όπως και στο χρονικό με το “ατύχημα” στα Τέμπη, είχαμε τις ταυτόχρονες αλλαγές προς την ιδιωτικοποίηση των Δ.Ε.Υ.Α. έτσι και τώρα συντονίζονται “τυχαία” οι ιδιωτικοποιήσεις με τη μορφή επενδύσεων και πάλι στις υπηρεσίες ύδρευσης, διότι για κάποιο λόγο, ό,τι σχεδόν συνθέτει το ελληνικό δημόσιο σε έσοδα, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, μέρος της ΔΕΗ, ταχυδρομεία, ΟΣΕ… εξαφανίζεται απ’ το χάρτη.
‘Αρα, έρχεται ένας υπουργός και o Πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης, που έχει συμμετάσχει στο ξεπούλημα της χώρας, η οποία κυβέρνηση βγαίνει αθώα μετά από πλημμύρες, φωτιές και ατυχήματα με τρένα και που διορίζει την ηγεσία της δικαιοσύνης, δηλαδή βάζει τους δικούς της ανώτατους δικαστές, με το που ξεκινάει τη θητεία της και μας λένε στην ουσία ότι, ενώ συντηρούν ένα σάπιο σκουληκιασμένο σύστημα, είναι τώρα υπερήφανοι για τις σπουδαίες μεταρρυθμίσεις;
Οι ουσιαστικές αλλαγές και το αληθινό δίκαιο που είναι σε όλο αυτό;
Οι πολίτες (και οι βουλευτές συμπεριλαμβανομένων σε αυτό) θα πρέπει να είναι ίσοι απέναντι στο νόμο και ο μηχανισμός που λέγεται κυβέρνηση να διανέμει πραγματικό δίκαιο και να το προστατεύει πάντα και όχι κατά το δοκούν. Σε ένα κράτος δικαίου οι εισαγγελείς δεν θα έκαναν τα στραβά μάτια σε τόσα εγκλήματα. Δεν έχουμε αυταπάτες, ότι η Δικαιοσύνη στην χώρα μας είναι πραγματικά ανεξάρτητη – προφανώς και εκβιάζεται. Αν όμως δεν υπάρχει δικαιοσύνη, στην ουσία δεν υπάρχει δημοκρατία! Το μόνο που υπάρχει είναι ότι αυτοί που μας σκοτώνουν μας τάζουν ανάσταση.