Ο Αφέντης-Κράτος και οι απλήρωτοι Δούλοι-υπηρέτες


Ειρήνη Σιδέρη

Απλήρωτοι και ανασφάλιστοι από το καλοκαίρι είναι 25 εργαζόμενοι, επιστημονικό και εργατικό προσωπικό της ανασκαφής στο Μινωικό Ανάκτορο, στην περιοχή των Αρχανών Ηρακλείου Κρήτης.

Απλήρωτοι και ανασφάλιστοι από το καλοκαίρι είναι 25 εργαζόμενοι, επιστημονικό και εργατικό προσωπικό της ανασκαφής στο Μινωικό Ανάκτορο, στην περιοχή των Αρχανών Ηρακλείου Κρήτης.

Την υποχρέωση απέναντι στους εργαζομένους, έχουν η Περιφέρεια Κρήτης και ο Δήμος Αρχανών Αστερουσίων, που μέχρι στιγμής δεν έχουν δώσει το πράσινο φως για την πληρωμή τους. 

Είναι κωμικό το γεγονός ότι τον Αύγουστο υπήρξε επίσκεψη από τον Περιφερειάρχη Κρήτης, Σταύρο Αρναουτάκη στο χώρο ανασκαφών, τον οποίο ξενάγησε η αρχαιολόγος και υπεύθυνη ανασκαφών, Έφη Σαπουνά – Σακελλαράκη για τα αποτελέσματα των ερευνών στο Μινωικό Ανάκτορο. Μάλιστα, ο Περιφερειάρχης Κρήτης μέσω δελτίου Τύπου, αναφέρεται και στην δημιουργία του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου στις Αρχάνες για την ανάδειξη και προστασία των σπουδαίων αρχαιολογικών ευρημάτων της περιοχής. Το νέο Μουσείο θα αποτελέσει πόλο έλξης επισκεπτών από όλη την Κρήτη, την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η οικονομική ανάπτυξη θα είναι δεδομένη, τόνισε ο Περιφερειάρχης.

Πώς μπορεί να ακούγονται όλα αυτά στους απλήρωτους εργαζόμενους, όχι μόνο των ανασκαφών, αλλά γενικώς όλων των αρχαιολογικών χώρων; Τον Αύγουστο του 2021 οι απλήρωτοι (άνω των 4 μηνών) εργαζόμενοι στο Ανάκτορο Κνωσού πραγματοποίησαν διαμαρτυρίες με 3ωρες στάσεις εργασίας. Το αποτέλεσμα ήταν, σύμφωνα με δηλώσεις αρχαιοφύλακα, ανώτατα στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού να απειλούν τηλεφωνικά αρχιφύλακες, λέγοντάς τους ότι αν κλείσουν τους χώρους θα περάσουν πειθαρχικό, για διαφυγόντα κέρδη του δημοσίου!?

Μα τι πολιτισμός, τι χάρη, τι ομορφιά; Είναι αμέτρητες οι κινητοποιήσεις εργαζομένων δημοσίου που είναι απλήρωτοι και απαξιωμένοι, δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο. Μια διαχρονική αδικία. Tι θα μπορούσαν να κάνουν; Να απευθυνθούν στην Επιθεώρηση Εργασίας, για να καταγγείλουν ποιόν; Τον εργοδότη τους, δηλαδή το Υπουργείο, την Περιφέρεια ή τον Δήμο;

Το κράτος ως Αφέντης-Νταής μεταχειρίζεται τον εργαζόμενο υπάλληλό του ως δούλο-υπηρέτη που δεν θα πρέπει ποτέ να σηκώνει κεφάλι, ακόμα κι αν είναι μήνες απλήρωτος, παρά να περιμένει στωικά, πότε θα είναι στα κέφια του ο αφέντης να μοιράσει τους μισθούς, που θα φαίνονται τελικά ως δώρα. Όταν ξεσηκώνονται που και που οι δούλοι, βάζει τον στρατό να τους χτυπάει. Αφέντης είναι ότι θέλει κάνει! Ζει στο «παλάτι» πλουσιοπάροχα, καλοντυμένος και χορτασμένος, με μηνιαίο μισθό 1.000 φορές μεγαλύτερο των δούλων και όποτε βαριέται, βγαίνει βόλτα με την λιμουζίνα, πληρωμένη φυσικά από τους δούλους. Μα δούλοι σου -λέει- είναι … Θα υπομένουν. Καλο-ταΐζει και τους αυλικούς βέβαια, κάποιος πρέπει να κρατάει τους δούλους ήρεμους. 

Όταν βγάζει, όμως, ο Αφέντης-κράτος τα φιρμάνια για το χαράτσι και είναι να εισπράξει τους φόρους, μαζί με τους τόκους, είναι άκρως αυστηρός! Δεν συγχωρεί ούτε μία μέρα καθυστέρηση! Βαριά πρόστιμα θα έχουν όσοι αργοπορήσουν να καταβάλλουν τα χαράτσια-φόρους! Μην πάρουν και αέρα, να ξέρουν οι δούλοι ποιος κάνει το κουμάντο! Για πολύ μεγάλες οφειλές στον Αφέντη-κράτος υπάρχει και το μπουντρούμι-φυλακή… Ωχ!;;; 2023 είμαστε;
Γιατί μοιάζει με το 1723, μέσα στην βαριά σκλαβιά που έζησαν οι πρόγονοί μας;

Αυτές οι τακτικές του κράτους που εχθρεύεται τον πολίτη, τον κυνηγά, τον ταλαιπωρεί, αλλά τον τιμωρεί κιόλας με εξοντωτικό τρόπο, τι σχέση έχουν με τον Ελληνικό τρόπο σκέψης; Ποια Λογική έχουν όλες αυτές οι μέθοδοι; Που είναι η Ισονομία και η Δικαιοσύνη που θα έπρεπε να ισχύει; Εφόσον ό,τι ισχύει για τις υποχρεώσεις των πολιτών επιβάλλεται να ισχύει και για τις υποχρεώσεις της Πολιτείας. Σεβασμός και αμοιβαιότητα ανάμεσα σε Πολιτεία και Πολίτη θα έπρεπε να είναι αυτονόητα!

Aν μιλάμε για εργασιακή σχέση μεταξύ Πολιτείας και Πολίτη, τι πιο ιδανικό για τον εργαζόμενο να αμείβεται ικανοποιητικά, αξιοκρατικά και έγκαιρα για την εργασία που παρείχε, αφού έγκαιρα εκτέλεσε και την εργασία του! Επιπλέον, αν φανταστούμε ότι, ο εργαζόμενος πολίτης αγαπά το είδος της εργασίας που προσφέρει στην Πολιτεία, τότε μιλάμε για μια σχέση Έρωτα που θα τον κάνει να πετάγεται με χαρά απ’ το κρεβάτι και θα ανυπομονεί να εργαστεί, να δημιουργήσει και να προσφέρει τον καλύτερό του εαυτό! 

Αντιθέτως… εδώ σήμερα, το 2023 έχουμε μια κακοποιητική σχέση μεταξύ Κράτους-Αφέντη και Δούλου-Υπηρέτη! Ε, αυτή είναι μια αρρωστημένη σχέση θύτη-θύματος που λένε και οι ψυχολόγοι! Και το πρώτο βήμα της θεραπείας είναι να παραδεχτεί το θύμα ότι έχει πρόβλημα! Κι αυτό… οι ψυχολόγοι το λένε! Μια απόφαση είναι και έρχεται η θεραπεία!

Visited 6 times, 1 visit(s) today

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *