Γράφει ο Ηλίας Καλλέργης
Το δικαίωμα στην προστασία της υγείας, προβλέπεται και προστατεύεται από το Ελληνικό Σύνταγμα, ως ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, καθ ότι σχετίζεται με την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.
Η υγεία αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου και για την ευημερία του, σε όλους τους τομείς του ανθρώπινου βίου. Αναφέρεται στη φυσική υπόσταση του ανθρώπου και οντολογικά, έπεται της ζωής.
Ο συντακτικός νομοθέτης, στα άρθρα 21 πάρ. 3, 7 πάρ. 2, 5 πάρ. 5 κατοχυρώνει το δικαίωμα του ατόμου στην προστασία της υγείας του και ανάγει την υγεία σε αντικείμενο κρατικής μέριμνας.
Το παραπάνω κείμενο, το διδάσκονται οι φοιτητές της νομικής στο 9ο εξάμηνο. Δίκαιο θα ήταν να το διδάσκονται και όσοι αναλαμβάνουν τη θέση του Υπουργού Υγείας!
Στη προκειμένη, μιλάμε για τον γνωστό τηλεπωλητή και Αντιπρόεδρο της Ν.Δ, Σπυρίδωνα Γεωργιάδη. Που, αν και είναι η δεύτερη του θητεία σε αυτό το χαρτοφυλάκιο, μυαλό δεν βάζει!
Στη πρώτη του θητεία – να θυμίσουμε – έκλεισαν 5 νοσοκομεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και είχε ανεβάσει από 5 σε 25, την είσοδο στα νοσοκομεία.
Ήταν ο ίδιος υπουργός, που περιχαρής έλεγε για το σύστημα υγείας που εισήγαγε από την Αυστραλία, άσχετα αν είχε μέσα και δάγκωμα από καγκουρό…
Τώρα βγαίνει χωρίς καμία ντροπή (σ.σ το συνηθίζει εξάλλου) και δηλώνει σε ερώτηση του γνωστού δημοσιογράφου πως δεν υπάρχει δωρεάν υγεία! Λες και η δημόσια υγεία είναι κάποιο βιβλίο προς πώληση. Με λίγα λόγια, μας λέει πως έχουν το σύνταγμα γραμμένο στα παλιά τους υποδήματα, μιας και η δημόσια υγεία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη.
Πώς όμως να πιστέψεις πως υπάρχει δωρεάν υγεία, όταν γνωρίζεις – έχεις δει δηλαδή με τα μάτια σου έστω και μια φορά – την απαξίωση του όρου ΥΓΕΙΑ;
Εγκατάλειψη, διαχρονική βεβαίως, σε υποδομές, μηχανήματα, κτιριακές εγκαταστάσεις, αλλά και με τεράστια έλλειψη σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, με φαρμακευτικές να ελέγχουν και να «καθοδηγούν» γιατρούς και φυσικά, γιατρούς να περιμένουν το φακελάκι μιας και ο μισθός τους σε ένα «δημόσιο» νοσοκομείο, είναι πενιχρός μπροστά στις ιδιωτικές κλινικές, εσωτερικού ή εξωτερικού. Άσχετα φυσικά, αν οι γιατροί αυτοί είναι ορκισμένοι σε κάποιον ηθικό όρκο ή κάποιον όρκο.. τιμώντας απλά τον πρύτανη και τους συναδέλφους τους.
Υγεία υπό το μηδέν λοιπόν, σε μια κοινωνία που ασθενεί. Με πολίτες χωρίς σθένος να διεκδικήσουν τα αυτονόητα – υγεία δωρεάν για όλους.
Πώς όμως περιμένει κάποιος πολίτης να έχει δωρεάν υγεία, όταν έχει εμπλεκόμενους πολιτικούς σε σκάνδαλα με φαρμακευτικές, όπως και ο σημερινός υπουργός;
Όταν οι μνημονιακές δεσμεύσεις που ισχύουν μέχρι και σήμερα, θέλουν ιδιωτική υγεία και όχι δημόσια; Όταν έχεις γιατρούς που χειρουργούν μόνο με φακελάκι, υπό την διευκόλυνση πλέον της κυβέρνησης και όταν δεν το κάνεις, φοβάσαι για τον άνθρωπο σου;
Φαντάζει αδιανόητο να περιμένει κάποιος κάτι θετικό και ελπιδοφόρο για τους πολίτες και ολόκληρη την κοινωνία εν γένει.
Αδιανόητο είναι όμως για κάποιον, που δεν έχει διαβάσει τις προγραμματικές δηλώσεις του μοναδικού Εθνικού Πολιτικού Φορέα Ελλήνων Συνέλευσις. Διότι αν το είχε πράξει ή το πράξει άμεσα, θα διαπιστώσει πως και ελπίδα υπάρχει και θετικό αποτέλεσμα θα έχουμε.
Ποιος αλήθεια δεν θα ήθελε νοσοκομειακές εγκαταστάσεις, που σέβονται τον άνθρωπο και εν γένει τον ασθενή, κατά τη παραμονή του σε αυτά;
Την πολιτεία να ενδιαφέρεται και να κάνει μεγάλες επενδύσεις, ανάλογα με τις ανάγκες της πρωτοβάθμιας – δευτεροβάθμιας υγείας;
Τα νοσοκομεία μας να είναι πλήρως καλυμμένα με ιατρικό εξοπλισμό και εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό; Χωρίς ελλείψεις όπως σήμερα.
Τα νοσοκομεία και οι μονάδες υγείας στο σύνολο τους, να είναι κατασκευασμένα σε τέτοια σημεία και με τέτοιο τρόπο, ώστε το περιβάλλον που βρίσκονται να προάγει αισθητική στους πολίτες;
Και τέλος, τα φάρμακα, να κατασκευάζονται από την ίδια την πολιτεία με την ποιότητα και τα αποτελέσματα που πρέπει. Όχι όπως σήμερα, που ένα φάρμακο μονάχα έχει δεκάδες παρενέργειες και τελικά δυσκολεύει περισσότερο τους ασθενείς παρά τους βοηθάει.
Αυτά όμως και άλλα πολλά, μπορούν να συμβούν εφόσον ενωθούμε οι άνθρωποι, σε αυτή τη νομική πλατφόρμα που ακούει στο όνομα Ελλήνων Συνέλευσις. Γιατί μόνο τότε μπορούμε ΕΜΕΙΣ να λαμβάνουμε αποφάσεις για ΕΜΑΣ.
Μόνο τότε, θα αντιστρέψουμε το there is no such thing as a free meal, του σημερινού τηλεπωλητή υπουργού, σε IT’ ALL FREE (ΑΦΘΟΝΙΑ), αρκεί να ΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ.