Γράφει η Άρτεμις Κορίμπα
Συμπληρώθηκε ένας χρόνος, από το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη. Μια εθνική τραγωδία για την χώρα μας, με 57 νεκρούς συνανθρώπους μας, που ως επι το πλείστον ήταν νέα παιδιά-φοιτητές και με τις οικογένειες τους να συνεχίζουν να αναζητούν τις απαντήσεις και την δικαίωση για την άδικη απώλεια των συγγενών τους.
Στο χρονικό αυτό διάστημα, είδαμε και τις ενέργειες, από τις υπηρεσίες και τους ιθύνοντες του κράτους: Μπάζωσαν τον χώρο, με αποτέλεσμα να εξαφανιστούν βασικά στοιχεία για την έρευνα και η Βουλή δημιούργησε και εξεταστική επιτροπή, χωρίς όμως τελικά κανένα αποτέλεσμα!
Ο δε, Πρωθυπουργός ανήμερα της μαύρης επετείου.. απήγγειλε, ένα διάγγελμα, που όποιος το έγραψε, αλλα και ο ίδιος που το διάβασε, έδειξε ότι, μάλλον είναι ,εκτός τόπου και χρόνου!
Ενδεικτικά παραθέτουμε κάποιες φράσεις του :
“..όπως ο χρόνος που πάγωσε και ο τόπος συγκρούστηκε μετωπικά με τον χειρότερο εαυτό του’’,
“..ξέφυγε από τις ράγες του λυγίζοντας από το βάρος μιας κρυφής πραγματικότητας ” ,
“..τέτοια μέρα η θλίψη δεν μπορεί να βαφτεί με χρώμα κομματικό’’ ,
“η βουλή ερευνά πώς τα ανθρώπινα λαθη συναντήθηκαν μοιραία με τα διαχρονικά κενά του κράτους ” ,
“… να διακρίνουμε πίσω από την τραγωδία μία συλλογική αποτυχία ” ,
“..αποστολή μας είναι ο πόνος να μετουσιωθεί σε πράξεις ” ,
“μόνο η Δικαιοσύνη είναι εκείνη που θα ρίξει φως στην υπόθεση” …
Για ποιά δικαιοσύνη άραγε μίλησε; Για αυτήν, που χρειάστηκε να πληρώσουν εμπειρογνώμονα οι οικογένειες που έχασαν τα παιδιά τους και με το πόρισμά του, ανάγκασε τη δικαιοσύνη να προβεί εκ νέου σε έρευνα, για τα τοξικά-εύφλεκτα υλικά που υπήρχαν στο ένα τρένο;
Γιατί; μας τονίζει ότι, τα ανθρώπινα λάθη συναντήθηκαν μοιραία με τά διαχρονικά κενά του κράτους. Ενώ για τις πολιτικές ευθύνες, ούτε λόγος;
Εμείς βέβαια γνωρίζουμε ότι μοιραία..συναντήθηκαν οι διαχρονικές λοβιτούρες των ιθυνόντων με τις διαχρονικές κλεψιές!
Παράλληλα με τις τωρινές δηλώσεις του Πρωθυπουργού, δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε και την ευθιξία… του Κου Α. Καραμανλή, του υπεύθυνου τότε Υπουργού Μεταφορών, που με κροκοδείλεια δάκρυα ανέλαβε τότε την πολιτική ευθύνη ,η οποία ανάληψη ευθύνης, κράτησε μόνον για πέντε ημέρες, διότι αμέσως μετά ήταν και πάλι υποψήφιος για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Όπως βέβαια δεν ξεχνάμε και τις δηλώσεις του μέσα στη Βουλή, λίγες ημέρες πρίν το τραγικό συμβάν, οπού διερρήγνυε τα ιμάτιά του… ότι έχει φροντίσει για την ασφάλεια τον πολιτών!
Ψευτιές, που αποδεικνύονται περίτρανα και από ψηφισμένους νόμους και τυπωμένα ΦΕΚ .
Ο νόμος 4632/2019 που έπρεπε να ενσωματώσει την ευρωπαϊκή οδηγία 2016/797 η οποία ήταν σαφής για ότι, τα κράτη μέλη εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων τους, πρέπει να διασφαλίζουν τη συνολική διατήρηση της σιδηροδρομικής ασφάλειας στο μέτρο του δυνατού και τη συνεχή βελτίωση, λαμβάνοντας υπ’όψιν το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών κανόνων καθώς και την τεχνική και επιστημονική πρόοδο, δίνοντας προτεραιότητα στην πρόληψη των ατυχημάτων.
Αντ’ αυτού, ο τότε Υπουργός Κος Καραμανλής, αλλοίωσε την Ευρωπαϊκή οδηγία κατά το δοκούν, ρίχνοντας την ευθύνη στη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων.
Δηλαδή την κρατική περιουσία αλλά και την ασφάλεια των πολιτών, θα την διαχειρίζεται μία αρχή;
Τελικά αυτόν τον νόμο, τον ψήφισαν όλοι; Η Τον ψήφισαν μόνο οι βουλευτές της Ν.Δ; Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης πώς έπραξαν; Γιατί δεν κατήγγειλαν δημόσια, την παραποίηση της ευρωπαϊκής οδηγίας;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που προασπίζει το δίκαιο των λαών τι έκανε ;
Φτάνει μόνο; που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 15 ημέρες πριν την σύγκρουση των δύο τρένων, παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο επειδή δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της, με βάση την ευρωπαϊκή οδηγία για τη δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού σιδηροδρόμου;
Διαχρονικές οι συγκαλύψεις, με διαχρονικές πολιτικές ευθύνες…