Γράφει η Ελένη Νιάρχου
Πριν από λίγες ημέρες υπεγράφη δεσμευτική Συμφωνία Χρηματοδότησης και Υλοποίησης μετατροπής του Πόρου σε πράσινο και βιώσιμο νησί, μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης, που εκπροσωπείται από το υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας, και της εταιρίας από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Masdar. Η συμφωνία αυτή είχε ήδη τεθεί στα σκαριά από τον Δεκέμβριο του 2023 στο ελληνικό περίπτερο της COP28 στο Ντουμπάϊ.
Το νησί του αργοσαρωνικού με 23 τ.χλμ. και 3.993 κατοίκους (σύμφωνα με την απογραφή του 2011) είναι αυτό που στα μάτια της εταιρείας Masdar αποτελεί το τέλειο φιλέτο επενδύσεων. Γιατί θα πρέπει να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς να αποσκοπεί στο κέρδος. Άλλωστε η Masdar, από το Αμπού Ντάμπι, είναι θυγατρική της Mubadala Investment Company, του κρατικού fund της κυβέρνησης του Αμπού Ντάμπι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που διαχειρίζεται κεφάλαια άνω των 240 δις δολαρίων. Για το νησί του Πόρου θα επενδύσει 14 εκατ. ευρώ. Απλά ακόμα δεν μας έχουν πει το μέγεθος του κέρδους τους, αλλά και τι ακριβώς θα μας στοιχίσει εμάς, είτε χρηματικά, είτε υλικά, είτε … κυριαρχικά.
Όσον αφορά την κυριαρχία, φυσικά, όλες οι κυβερνήσεις με τις συμφωνίες που υπογράφουν, μας έχουν αποδείξει ότι προσφέρουν απλόχερα την εδαφική μας κυριαρχία και στον βωμό των επενδύσεων, η διαχείριση των ελληνικών εκτάσεων καταλήγει πάντα σε ξένα χέρια. Τι να πρωτοθυμηθούμε. Εθνικές οδούς; Λιμάνια; Αεροδρόμια; Τώρα περάσαμε και στα νησιά …
Άλλωστε, όχι απλά δεν ερωτηθήκαμε ως Έλληνες πολίτες, αν δίνουμε την συγκατάθεσή μας για αυτή την συμφωνία. Δεν ρωτήθηκαν, ούτε καν οι κάτοικοι του νησιού! Βέβαια, θα μου πείτε … γιατί να αρνηθούν; Δεν θέλουν το καλό τους; Μα φυσικά και θέλουν το καλό τους. Το καλό τους θέλουν τόσα χρόνια, που ζητούν να φτιαχτεί μια γέφυρα που να ενώνει το νησί με τον Γαλατά. Το καλό τους θέλουν που ζητούν να υπάρξει καλύτερη νοσηλεία στο νησί. Το καλό τους θέλουν που ζητούν να αναδειχθεί ο εντελώς παρατημένος ναός του Ποσειδώνα που στέκει στο ομορφότερο ύψωμα του νησιού. Το καλό τους θέλουν που ζητούν να βρεθούν τρόποι, ώστε να υπάρχει κόσμος στο νησί ακόμα και τους χειμερινούς μήνες, κατά τους οποίους, ένα νησί τόσο κοντά στην Αθήνα, γεμίζει μόνο τα τριήμερα. Όμως, δεν είδαμε κανέναν να ενδιαφέρεται για αυτό το νησί και τους κατοίκους του, παρά μόνο τώρα που μπαίνουν στη μέση ξένα συμφέροντα και μάλιστα αποσκοπώντας σε μεγάλα κέρδη. Και έτσι αποφασίζουν χωρίς αυτούς, για αυτούς και κατ’ επέκταση χωρίς εμάς για όλους εμάς, και όλα αυτά … για το καλό μας.
Στο χρηματικό τώρα κομμάτι της υπόθεσης, δεν μας έχουν ενημερώσει για το ποσό με το οποίο θα συμβάλλουμε ως κράτος σε αυτές τις επενδύσεις και φυσικά, αν θα είναι ανάλογο του κέρδους, που θα εισπράξουμε από όλη αυτή την ιστορία. Γιατί,το να δίνουμε δάνεια σε ξένους επενδυτές για να τους βοηθήσουμε να ολοκληρώσουν τις επενδύσεις τους είναι κάτι που το έχουμε συνηθίσει. Θα πρέπει όμως να πάψουμε να το ανεχόμαστε και αντί να δίνουμε δάνεια, να φροντίζουμε να κάνουμε χρήση των χρημάτων μας, γιατί δικά μας είναι, σε δικές μας επενδύσεις, χωρίς να περιμένουμε κάποιον ξενόφερτο που θα αποκτήσει δικαιώματα στον τόπο μας.
Τις παρεμβάσεις που θα γίνουν στο φυσικό περιβάλλον του νησιού, θα τις δούμε στην πορεία, αφού η Masdar τάζει μια εντελώς διαφορετική εικόνα από ό,τι έχουμε δει έως τώρα. Μετατροπές που θυμίζουν ταινία επιστημονικής φαντασίας. Τα έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, η εισαγωγή ενός νέου, πλήρως ηλεκτρικού πορθμείου και η μετατροπή των υφιστάμενων μικρών παραδοσιακών επιβατηγών σκαφών σε ηλεκτρικά σκάφη, ο «Πράσινος» μετασχηματισμός του στόλου οχημάτων του νησιού, αλλά και η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου μοντέλου «μηδενικών αποβλήτων» είναι κάποια από τα σχέδιά τους.
Αυτό που δεν μας είπαν είναι, πώς θα επιτευχθούν όλα αυτά … Πού θα μπουν για παράδειγμα τα φωτοβολταϊκά πάνελ. Θα κοπούν πάλι δέντρα στο όνομα της “πράσινης” ενέργειας; Θα αναγκαστούν όλοι οι κάτοικοι να αλλάξουν τα αυτοκίνητά τους σε ηλεκτρικά, μη μπορώντας οικονομικά να ανταπεξέλθουν σε αυτή την αλλαγή; Με ποιον τρόπο θα μπορεί ένα σκάφος να φτάνει στο νησί, αν δεν είναι ηλεκτρικό, αφού μιλάμε για ηλεκτρικό πορθμείο; Και πόσοι είναι αυτοί που άμεσα θα προβούν στην αντικατάσταση των σκαφών τους με ηλεκτρικά;
Σας φαίνονται πολλές οι ερωτήσεις; Φυσικά και είναι. Από τη στιγμή που οι λεπτομέρειες αυτών των συμφωνιών δεν ανακοινώνονται δημόσια και πάντα, όταν επικυρώνονται σε ένα ΦΕΚ είναι τόσο δυσνόητες ή γενικές, τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά, όπως και η ανησυχία όλων μας για το μέλλον, που μας επιφυλάσσουν τέτοιου είδους συνεργασίες.
Και καθώς βλέπουμε να περιορίζονται σε αλλαγές που θα επιφέρουν μία κατάσταση στην οποία μπορούν να συμμετέχουν μόνο ευκατάστατοι πολίτες, τόσο περισσότερο ανησυχούμε για τον ρόλο τον οποίο μπορούμε να έχουμε εμείς οι πολίτες σε μία τέτοια περιοχή.
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός θα είναι του χειρότερου “δούλου”, που υπάρχει μόνο για να “δουλεύει” στις επιχειρήσεις που δημιουργήθηκαν από τους επενδυτές, χωρίς λόγο για τον τόπο του, χωρίς δυνατότητα στο επιχειρείν και χωρίς πιθανότητες ανάπτυξης.
Όσο επιτρέπουμε τους ξένους επενδυτές να μας καθορίζουν το μέλλον μας, πάντα σε συνεργασία με τις Ελληνικές κυβερνήσεις, θα καταλήξουμε ξένοι στον τόπο μας και μάλιστα σε έναν τόπο τόσο αφιλόξενο για τον οποιονδήποτε άνθρωπο.