Δημοσιεύθηκε στον Τύπο και συγκεκριμένα στο ΑΠΕ ΜΠΕ, εκτίμηση σχετικά με την “αύξηση της ζήτησης για τα καταναλωτικά δάνεια” όπως αναμένουν οι τραπεζίτες. Στην έρευνα αυτή γίνεται από την Τράπεζα της Ελλάδος αφ΄ενός ένας απολογισμός για την πορεία των δανείων που χορηγήθηκαν μέχρι και το γ΄ τρίμηνο του 2023 και αφ΄ετέρου μια “πρόβλεψη-εκτίμηση” για τα καταναλωτικά δάνεια για τα οποία η Τράπεζα αναμένει αύξηση της ζήτησης.
Ενώ οι όροι, τα κριτήρια χορήγησης και η ζήτηση ήταν περίπου αμετάβλητα για τα τρία πρώτα τρίμηνα, για το δ΄ τρίμηνο του τρέχοντος έτους αναμένεται αύξηση της ζήτησης για τα καταναλωτικά δάνεια καθώς επίσης και για τα δάνεια προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Αν ανατρέξει κανείς στην έκθεση της ΤτΕ θα δει ό,τι και σε κάθε οικονομοτεχνική έκθεση: αριθμούς για τα δάνεια, το είδος τους, καθώς και τις προβλέψεις για τα μελλοντικά δάνεια. Όμως το αξιοθαύμαστο είναι ότι ο Τύπος παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια και σχολαστικότητα αυτή την έρευνα της Τράπεζας και κυρίως την πρόβλεψή της για την αύξηση των καταναλωτικών δανείων.
Οι πολίτες πάντως, θα ήταν περισσότερο ικανοποιημένοι και κυρίως ενημερωμένοι, αν τους ανέλυαν με τον ίδιο τρόπο και τους λόγους για τους οποίους χρειάζεται να δανείζονται. Διότι οι πολίτες σίγουρα θέλουν να λαμβάνουν τις αποδοχές εκείνες που θα τους επιτρέπουν να ζουν αξιοπρεπώς κι όχι να δανείζονται.
Οι μισθοί των εργαζομένων και οι συντάξεις έχουν υποστεί μια πρωτοφανή μείωση την τελευταία δεκαετία έχοντας ως συνέπεια την δραματική συρρίκνωση του εισοδήματος των πολιτών. Ενώ δεν διαφαίνεται καμιά βελτίωση των οικονομικών, τόσο των νοικοκυριών όσο και των επιχειρήσεων η Τράπεζα κάνει απροκάλυπτα λόγο για αύξηση της ζήτησης δανεισμού.
Πώς θα μπορέσει ο πολίτης με ένα κουτσουρεμένο απ΄ όλες τις μεριές εισόδημα, ο οποίος καλείται εξίσου απροκάλυπτα να πληρώνει πλέον και τα έξοδα της υγείας του, να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις που θα του δημιουργήσει ένα νέο δάνειο στο οποίο έχει εξαναγκαστεί να προβεί λόγω συνθηκών;
Ένας φαύλος κύκλος ο οποίος οδηγεί όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό σε υπερχρεωμένους πολίτες που οδηγούνται συνέχεια σε νέο δάνειο για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Διότι δεν μιλάμε βέβαια για κάτι περισσότερο.
Εν μέσω ενός πραγματικού καταιγισμού ακρίβειας και αυξήσεων ακόμα και σε είδη πρώτης ανάγκης απαραίτητα για την επιβίωση όπου είναι φυσικό επακόλουθο οι πολίτες να φτωχοποιούνται και να υπερχρεώνονται, δημοσιεύονται προβλέψεις και στρατηγικές για νέο δανεισμό χωρίς να προβλέπεται ούτε κατ΄ ελάχιστον και η δυνατότητα αποπληρωμής.
Μία και μόνο εξήγηση μπορεί να δοθεί σ΄ αυτό το φαινόμενο. Η Κυβερνητική – Τραπεζική πολιτική θέλει και επιδιώκει να έχει πολίτες υπερχρεωμένους, συνεχώς υπό-χρεους, γι αυτό και δημιουργεί συνθήκες συνεχούς δανεισμού, όπου ακόμη και για να ξεχρεώσει κανείς κάποιο δάνειο να πρέπει να καταφύγει σε νέο δανεισμό.
Ποιος εχέφρων άνθρωπος θα μπορούσε να συμφωνήσει ότι όλο αυτό είναι υγιής χάραξη οικονομικής πολιτικής; Μοιάζει μάλλον με διαπιστώσεις και προβλέψεις ενός τεστ οικονομικής αντοχής νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Είναι επίσης και μια σοβαρή αφορμή για κάθε πολίτη να αναλογιστεί, ότι δεν είναι δυνατόν με τέτοια συνεχόμενη ροή και ανατροφοδότηση δανείων, να φτάσει η χώρα σε κάποιο επίπεδο ανάπτυξης.
Χρειάζεται αναθεώρηση του τρόπου σκέψης και στάσης απέναντι σε κάθε παρόμοιο δημοσίευμα που επιχειρεί να μας πείσει, για τα οφέλη και τη βοήθεια του δανεισμού.
• Αρθρογραφία: Αργυρώ Παναγιωτοπούλου