Γράφει ο Στέφανος Σουφλερός
Την Τετάρτη 31 Ιανουαρίου, η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών δημοσίευσε την ετήσια έκθεση με τα πεπραγμένα της, κατά τη χρονική περίοδο από την 1.1.2022 έως 31.12.2022. Η έκθεση αυτή, υποβάλλεται κάθε χρόνο στον Πρόεδρο της Βουλής, στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στους αρχηγούς των κομμάτων, που εκπροσωπούνται στη Βουλή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για ευνόητους λόγους, έτσι ώστε να γνωρίζουν όλοι και ιδιαίτερα, όταν προκύπτουν θέματα, που έχουν να κάνουν με την εθνική μας ασφάλεια.
Με λίγα λόγια, η έκθεση αναφέρει ότι η ΑΔΑΕ δεν γνώριζε ότι η ΕΥΠ (Εθνική υπηρεσία πληροφοριών) σε συνεργασία με την αντιτρομοκρατική Διεύθυνση Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας (ΔΑΕΕΒ) καθυστέρησε να τους στείλει 6.705 εισαγγελικές διατάξεις, που αφορούσαν άρσεις απορρήτου των επικοινωνιών για την εθνική μας ασφάλεια.
Και μάλιστα, δεν ήταν η πρώτη φορά που διαπιστώθηκε μεγάλη καθυστέρηση μεταβίβασης αιτημάτων άρσης απορρήτου επικοινωνιών, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν φτάσει τις 22.180 περιπτώσεις.
Κι εδώ έρχεται το λογικό ερώτημα: ποιος είναι αυτός που ευθύνεται για την παράλογη καθυστέρηση, στο να δώσει η Αρχή το πράσινο φως για να γίνει έλεγχος των τηλεφωνικών συνομιλιών, εφόσον είναι θέμα εθνικής ασφάλειας;
Να σας θυμίσω ποια ήταν η πρώτη ενέργεια που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν ανέλαβε το τιμόνι της χώρας; Να εξασφαλίσει πως θα έχει την αποκλειστική διαχείριση νευραλγικών τομέων… δηλαδή συγκέντρωσε γύρω απο το πρόσωπό του και μόνο, όλες τις αρμοδιότητες που αφορούν- μεταξύ άλλων- την Ε.Υ.Π, το Εθνικό Τυπογραφείο, την ΕΡΤ και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Όταν ένα θεσμικό πρόσωπο έχει τα κλειδιά των υπηρεσιών, που ελέγχουν την αλήθεια, καταλαβαίνουμε ότι συγκεντρώνει τεράστια δυναμική, η οποία του δίνει την δυνατότητα να χειραγωγεί, να διαμορφώνει και να διαστρεβλώνει την αλήθεια, κατά το δοκούν, εξυπηρετώντας ίδιον όφελος, ή του κόμματος στο οποίο ανήκει στην προκειμένη περίπτωση.
Στα 4 χρόνια λειτουργίας της ΕΥΠ υπό την ευθύνη του, βγήκε στο φως το σκάνδαλο των υποκλοπών και τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδέχτηκε την λανθασμένη διαχείριση και είπε χαρακτηριστικά πως ‘’έμαθε απο το σφάλμα του’’! Άλλωστε, γι αυτό αύξησε τις δικλείδες ασφαλείας και κλείδωσε παραμέτρους για να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια.( Ευτυχώς…)
Όταν οι Ανεξάρτητες Αρχές, δεν είναι ανεξάρτητες να κάνουν το έργο για το οποίο δημιουργήθηκαν, τότε έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα διοίκησης.
Πού είναι οι άριστοι της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Δεν είδαν ότι υπάρχει πρόβλημα; Γνώριζαν, αλλά δεν πήραν θέση να μιλήσουν για το αυτονόητο; Μήπως, γιατί την επόμενη μέρα θα τους έπαιρναν την θέση, κάποιοι άλλοι που δεν θα μιλούσαν;
Με το να συγκαλύπτουν τον ηθικό αυτουργό – γιατί κατ΄ ομολογία του, αυτός έδινε τις εντολές- κι έχοντας αυτές τις συμπεριφορές, καταργούν τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των Ανεξάρτητων Αρχών, κινούνται σε επικίνδυνα μονοπάτια, που βάζουν σε κίνδυνο τα κυριαρχικά δίκαια του έθνους μας.
Η “καραμέλα” της αριστείας τελικά είναι γλυκιά γι’ αυτούς και πικρή για όλους εμάς, γιατί τελικά δεν προστατευόμαστε από τα κρατικά θεσμικά όργανα, τα οποία δημιουργήθηκαν για να μας εξυπηρετούν.
Οι μυστικές υπηρεσίες κάθε οργανωμένης πολιτείας λειτουργούν πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, προστατεύοντας το από απειλές, που ενδεχομένως υπάρχουν ή θα προκύψουν.
Η συλλογή των πληροφοριών γίνεται μυστικά, γι’ αυτό έχουν τον χαρακτηρισμό “μυστικές υπηρεσίες”, όχι για να κρατάει την πληροφορία – το ‘’μυστικό’’- ο πρωθυπουργός και να μην διερευνάται η πληροφορία από τα ανάλογα θεσμικά όργανα, που διαθέτει ο κρατικός μηχανισμός.
Είναι υποχρεωμένες να ερευνούν με κάθε λεπτομέρεια το όποιο στοιχείο, σημαντικό ή ασήμαντο, ώστε να μην μένει ούτε ίχνος υπόνοιας, ότι μας αφήνουν εκτεθειμένους σε οποιονδήποτε κίνδυνο και να μην υπάρχει το παραμικρό κενό στην ασφάλεια της χώρας.
Ο κίνδυνος και η απειλή δεν προέρχονται απαραίτητα από το εξωτερικό, αλλά μπορεί να φωλιάζουν εσωτερικά, χωρίς να γίνεται αντιληπτοί.Γι’ αυτό, η κάθε οργανωμένη πολιτεία για να προστατέψει τον εαυτό της και τους πολίτες της διαθέτει τον ανάλογο τεχνολογικό εξοπλισμό και τα κρατικά θεσμικά όργανα, ώστε να επεμβαίνει και να σταματάει οποιαδήποτε απειλή, από όπου κι αν προέρχεται.
Ένα δείγμα των επιπτώσεων της μη ορθής λειτουργίας των μυστικών υπηρεσιών, είναι η παρακολούθηση και η υποκλοπή τηλεφωνικών συνομιλιών από την ιδιωτική εταιρία ξένων συμφερόντων, την εταιρία Vodafone το 2004, 2005. Πάλι είχαμε κυβέρνηση της Ν.Δ. με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, η οποία και τότε κρατούσε την υπόθεση κρυφή για 11 μήνες, κάνοντας πολύ επιδερμική διερεύνηση, δίνοντας άπλετο χρόνο στους δράστες, να καλύψουν τα ίχνη τους. Επίσης, η ΑΔΑΕ που μόλις είχε συσταθεί, δεν ενημερώθηκε ως όφειλε από την κυβέρνηση.
Οι απειλές που μπορεί να υπάρξουν είναι ποικίλες και αφορούν πολλούς τομείς. Μπορεί να είναι καταπάτηση εδαφικής ακεραιότητας -βλέπε βραχονησίδα Ίμια. Mπορεί να είναι οικονομικ;eς, -βλέπε ψευδή στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ που μας οδήγησαν σε μνημόνια- μπορεί να είναι στον εμπορικό τομέα, από λίγες εταιρείες, δημιουργώντας καρτέλ, με υψηλές τιμές προϊόντων, με θύμα πάντα τον καταναλωτή, που είναι ο πολίτης και πολλές άλλες περιπτώσεις.
Όταν νιώθουμε απροστάτευτοι από αμέτρητους παράγοντες στην καθημερινότητα μας, αυτό και μόνο δηλώνει ότι ή δεν διαθέτουμε τις ανάλογες υπηρεσίες, ή οι υπηρεσίες που έχουμε, διοικούνται από ανάξιους. Και στις δύο περιπτώσεις, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο…