Γράφει ο Στέφανος Σουφλερός
Βλέπουμε αρκετούς πρώην πολιτικούς να γράφουν βιβλία στα οποία αναφέρουν γεγονότα και καταστάσεις, κατά την περίοδο της θεσμική τους θητείας, αλλά καθώς και τον ρόλο που έπαιξαν οι ίδιοι στην εξέλιξη των γεγονότων .
Από τις 26 Νοεμβρίου κυκλοφορεί και στην χώρα μας το βιβλίο με τίτλο “Ελευθερία: Αναμνήσεις 1954-2021” (Freiheit: Erinnerungen 1954-2021) της Άνγκελας Μέρκελ πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας.
Όπως είναι φυσικό στο βιβλίο της, εκτός των άλλων, δεν διστάζει να τοποθετηθεί και για την μνημονιακή περίοδο στη χώρα μας , μιας και η κ. Μέρκελ τότε, λόγω της ‘’καγκελαρίας’’ της κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα τεκταινόμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Να πω σε αυτό το σημείο, ότι οι πράξεις μας είναι αυτές που δημιουργούν το ψηφιδωτό αποτύπωμα που αφήνουμε όλοι οι άνθρωποι στο πέρασμα του χρόνου, κι όχι η ερμηνεία που δίνουμε στις πράξεις μας.
Κι εξηγούμε: Διαβάζοντας κάποιος Έλληνας αναγνώστης το βιβλίο της, μένει δικαιολογημένα στο επίμαχο σημείο για την Ελλάδα των μνημονίων, όπου γράφει τα εξής : ‘’ Ήδη το καλοκαίρι του 2012 είχα σκεφτεί πολύ τα επιχειρήματα όσων ήθελαν να πείσουν την Ελλάδα να αποχωρήσει από την ευρωζώνη. Δεν κατάφεραν να με μεταπείσουν. Έκτοτε η θέση μου ήταν ξεκάθαρη. Η Ελλάδα έπρεπε να παραμείνει μέρος της ευρωζώνης. Η εξώθηση μιας χώρας να αποχωρήσει από τη νομισματική ένωση θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Επιπλέον, από τη στιγμή που μια χώρα αποχωρούσε, θα αυξανόταν η πίεση στην επόμενη. Επίσης το ευρώ ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό νόμισμα και η Ελλάδα ήταν το λίκνο της δημοκρατίας’’
Δηλαδή, δηλώνει ευθαρσώς, αν και συγκαλυμμένα, ότι η χώρα μας έπρεπε πάση θυσία να παραμείνει στην ζώνη του ευρώ, διαφορετικά θα είχαμε ντόμινο κατάρρευσης του οικονομικού μοντέλου της Ε.Ε.
Και ας δώσω ένα παράδειγμα για να κατανοήσουμε το μέγεθος της καταστροφής που υπονοεί:
Όταν ο μηχανικός μιας τεράστιας οικοδομής σχεδιάζει το πού θα την στηρίξει και τι κολόνες θα χρειαστεί, γνωρίζει εκ των προτέρων ότι, εάν στο μέλλον αφαιρέσει κάποιος μια εξ αυτών, η στατικότητα όλης της οικοδομής κλονίζεται σε τέτοιο βαθμό, όπου ενδέχεται να καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος από τραπουλόχαρτα.
Αυτό ακριβώς ήθελε να αποφύγει η κ. Μέρκελ, διότι η χώρα μας ήταν μια από τις χώρες που εγγυήθηκε το ευρώ, αν όχι η μοναδική, (βλέπε όλα τα χαρτονομίσματα όλων των χωρών της Ε.Ε. με Ελληνικούς χαρακτήρες) κι αν αποχωρούσε από την νομισματική ένωση, θα έπρεπε να γίνει ‘’ταμείο’’, όπως είθισται σε κάθε εκκαθάριση σε περίπτωση αποχώρησης μέλους ή κλείσιμο εταιρίας.
Αυτό θα έφερνε στην επιφάνεια οικονομικά στοιχεία της Ε.Ε. που ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζουμε, όπως είναι: το τι γράφει ακριβώς το κοινοπρακτικό καταστατικό ίδρυσης που υπογράψαμε, πόσα χρήματα έχουμε δώσει μέχρι σήμερα ως κράτος μέλος, πόσα χρήματα πήραμε ως ανταποδοτικά παράγωγα από τον κοινό πλούτο που δημιουργούμε, πού πάνε και πώς αξιοποιούνται τα ποσά που παραμένουν στο ταμείο της Ε.Ε. Τα παραπάνω, αν και τα υποψιαζόμασταν, η Μέρκελ και το συνάφι της φρόντισαν να τα κρατήσουν ως καλά κρυμμένα μυστικά
Η αλήθεια είναι ότι η συνένωση των 27 μελών χωρών της Ε.Ε. είναι καθαρά εμπορική. Από την αρχή της ένταξής μας, δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε την διαχείριση ενός τεράστιου εθνικού κεφαλαίου σε αυτήν την εταιρική σχέση της Ε.Ε. για να έχουμε τις ανάλογες απολαβές.
Η ιστορία της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεκίνησε το 1951 ως Ευρωπαϊκή κοινότητα άνθρακα και χάλυβα και παρόλο που στην γραμμή του χρόνου άλλαξε ονόματα, ο σκοπός και ο στόχος παραμένει ο ίδιος : Να δημιουργηθεί ένας ενιαίος κοινοπρακτικός εμπορικός κώδικας, από όπου οι χώρες μέλη και οι πολίτες αυτών να απολαμβάνουν τα οφέλη της ένωσης.
Όταν υπογράψαμε το κοινοπρακτικό – καταστατικό της Ε.Ε. το υπογράψαμε ως ισότιμο μέλος αυτής της συμφωνίας με υποχρεώσεις και δικαιώματα ίδια με όλα τα υπόλοιπα κράτη μέλη. Με αυτήν την σοβαρότητα και βαρύτητα των υπογράφων, δώσαμε τον εθνικό μας πλούτο και στηρίξαμε το ευρωπαϊκό νόμισμα το ευρώ.
Είμαστε ισότιμοι εταίροι της ευρωπαϊκής ένωσης κι αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους, από τον πιο αδρανή ευρωπαίο πολίτη έως τους κατέχοντες θεσμικές ευρωπαϊκές κυβερνητικές θέσεις. Αυτός είναι ο σοβαρότερος, αν όχι ο μοναδικός λόγος που δεν μας ‘’πέταξαν’’ εκτός ΕΕ παρόλο το υποτιθέμενο υπέρογκο χρέος μας. Και για να το πούμε ξεκάθαρα, απλά δεν μπορούσαν και δεν μπορούν να το κάνουν, άσχετα με το τι ευαγγελίζονται μερικοί μερικοί εντός και εκτός ελληνικών συνόρων.
Τέλος, να θυμίσω εδώ σε όλους μας κάτι που απέφυγε να αναφέρει η πρώην Καγκελάριος, ότι η Ελλάδα μπήκε στα μνημόνια με στατιστικά μαγειρεμένα τερτίπια της μεγάλης ‘’συμμορίας’’ που αποτελείται από την ΕΛΣΤΑΤ, ανεξάρτητη αρχή που δημιουργήθηκε όλως τυχαίως το 2010, η οποία συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή Eurostat, την Ε.Ε. το ΔΝΤ την ΤΡΌΙΚΑ, την Ελληνική κυβέρνηση την αντιπολίτευση και όλους εκείνους που γνώριζαν, ότι χρέος δεν έχει μόνο η χώρα μας, αλλά ότι όλες οι χώρες χρωστάνε και μάλιστα πολύ περισσότερα από την Ελλάδα.
Τώρα, μετά από όλα αυτά και τις επίσημες παραδοχές ενός εκ των πρωταγωνιστών της κρίσης του 2010, ας αναλογιστεί ο καθένας από εμάς την τεράστια δύναμη που διαθέτουμε ως χώρα…