Γράφει η Ειρήνη Σιδέρη
Συνεχίζει τις προκλήσεις η πολιτική ηγεσία. Αυξήσεις στους μισθούς τους θα δουν με το νέο έτος οι υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί και υφυπουργοί, που δεν έχουν τη βουλευτική ιδιότητα, με διάταξη τροπολογίας, που κατατέθηκε στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για την πλειοψηφία των πολιτών, οι οποίοι καλούνται να επιβιώσουν μέσα σε αντίξοες οικονομικές συνθήκες, ενημερωνόμαστε πως οι αξιωματούχοι «απογοητευμένοι» με τους ήδη υπέρογκους μισθούς τους, που δεν τους φαίνονται αρκετοί, φρόντισαν να παρηγορήσουν τους εαυτούς τους με μεγάλες αυξήσεις:
1.Οι μικτές μηνιαίες αποδοχές υπουργών και αναπληρωτών υπουργών που δεν έχουν τη βουλευτική ιδιότητα καθορίζονται σε ποσοστό ενενήντα τοις εκατό (90%) των μικτών μηνιαίων αποδοχών και επιδομάτων του προέδρου του Αρείου Πάγου
2.Οι μικτές μηνιαίες αποδοχές υφυπουργών που δεν έχουν τη βουλευτική ιδιότητα καθορίζονται σε ποσοστό ογδόντα τοις εκατό (80%) των μικτών μηνιαίων αποδοχών και επιδομάτων του προέδρου του Αρείου Πάγου
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, η ρύθμιση κρίνεται απαραίτητη προκειμένου οι αποδοχές των υπουργών, αναπληρωτών υπουργών και υφυπουργών που δεν φέρουν βουλευτική ιδιότητα να βρίσκεται σε αναλογία με τις από 1ης.1.2024 αυξημένες αποδοχές των ανώτατων στελεχών της δημόσιας διοίκησης.
Είναι πάρα πολύ εύκολο να περάσουν αυτές τις διατάξεις, εκμεταλλευόμενοι την θεσμική τους θέση και “ξεχνώντας” ότι πρόκειται για διαχείριση δημόσιου χρήματος, δηλαδή χρήματα των πολιτών. Από τη μια, αδιαφορούν για τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης, που υφίστανται η πλειοψηφία των πολιτών, αλλά από την άλλη, θέλουν να είναι ακριβοδίκαιοι σε ό,τι αφορά τα δικά τους ζητήματα. Κρίνουν απαραίτητες αυτές τις αυξήσεις στους μισθούς τους, ώστε να είναι συναφείς με τους μισθούς των υπόλοιπων ανώτατων στελεχών.
Απορίας άξιον είναι, πως διορθώνουν τις διαφορές που εντοπίζουν στους μισθούς τους, αλλά δεν βλέπουν αδικίες στις μειώσεις των πολιτών! Στα χρόνια των μνημονίων οι συντάξεις αθροιστικά έχουν μειωθεί έως 50%, οι μισθοί είναι σχεδόν παγωμένοι από το 2010, αφού οι αυξήσεις είναι μηδαμινές και το κόστος ζωής έχει διπλασιαστεί ή τριπλασιαστεί! Δεν εντοπίζουν όμως αδικίες σε όλα αυτά, ούτε τους συγκινεί η θλιβερή πραγματικότητα: Μεγαλώνει ο αριθμός των πολιτών που δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν το μεσημεριανό γεύμα, πολλοί δεν έχουν θέρμανση στα σπίτια τους και επίσης πολλοί δεν έχουν καν ηλεκτρικό ρεύμα! Για να μην αναφερθούμε σε αυτούς, που καθημερινά η Ανεξάρτητη Αρχή μαζί με τα funds βγάζουν στο δρόμο και αυξάνεται ο αριθμός των αστέγων. Μέσα σε όλα αυτά δεν διστάζουν να αυξήσουν τόσο πολύ τους μισθούς τους, που έχουν φτάσει να είναι ίσοι με του προέδρου του Αρείου Πάγου. Οι μηνιαίες απολαβές των αξιωματούχων είναι πολύ μεγαλύτερες από τις ετήσιες απολαβές ενός μέσου εργαζόμενου. Δεν βλέπουν κάποια αδικία σε αυτό! Ούτε στο ποσοστό ανεργίας που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ε.Ε. Όχι! Βλέπουν τα πάντα τακτοποιημένα, ρυθμισμένα και δίκαια, εκτός απ’ τις απολαβές των εξωκοινοβουλευτικών αξιωματούχων και έπρεπε να επέμβουν!
Δεν θα πρέπει όμως να μας κάνουν εντύπωση αυτές οι ακρότητες, γιατί συνέβαιναν διαρκώς μεταξύ της ηγεσίας και του λαού, αν κοιτάξουμε την περίοδο της μεταπολίτευσης, όπως την ονόμασαν, μετά το 1974. Σήμερα όμως κορυφώνονται, είναι πιο ακραίες και πιο οφθαλμοφανείς, διότι αφορούν την πλειοψηφία της κοινωνίας. Το ερώτημα είναι γιατί υπάρχουν αυτές οι ανισότητες και αν εξυπηρετούν άλλους σκοπούς τελικά. Μήπως όλο αυτό το χάσμα είναι εσκεμμένα τόσο μεγάλο; Ώστε να εδραιώνει στην συνείδηση των πολιτών ότι οι αξιωματούχοι (ως δια μαγείας είναι κυρίως οι ίδιες οικογένειες) είναι οι μεγάλοι και δυνατοί; To τεράστιο χάσμα δύναμης(πλούτου) που υπάρχει ανάμεσα στην πολιτική ηγεσία και τους πολίτες μήπως είναι επίτηδες για να αισθάνονται όλοι οι πολίτες μικροί και ανίσχυροι; Φτωχοί και κακομοίρηδες- εξαρτημένοι, κι έτσι να βλέπουν τους αξιωματούχους ως θεόρατους -βασιλιάδες μέσα στην πολυτέλεια και την χλιδή? Όσο πιο αδύναμοι αισθάνονται οι πολίτες τόσο λιγότερα είναι τα αποθέματα για αντίδραση… Αν είναι έτσι…μήπως πρόκειται για ένα σχέδιο σκευωρίας εις βάρος όλων των πολιτών;
Τα άδικα σχέδια είναι για να χαλάνε και έχουν χρέος και καθήκον να τα χαλάσουν αυτοί που τα υφίστανται! Ποιος άλλος να το κάνει;;
O ιστορικός Καμπούρογλου είχε πει «Οι Έλληνες είναι οι μοναδικοί που για να πάνε μπροστά πρέπει να κοιτάξουν πίσω». Τι μεγαλείο έχει αυτή η φράση!
Ξανά πίσω! ΑΝ τα μάθουμε όλα από την αρχή γιατί κάπου στον δρόμο χαθήκαμε, αν μάθουμε τι θα πει Δημοκρατία, τότε ίσως πάμε μπροστά! Τι είναι Ισονομία, Ισοκρατία, Ίση (άρα Δίκαιη) μεταχείριση όλων των πολιτών… Αν μάθουμε τι είναι Ισοπολιτεία, Σεβασμός ανάμεσα στην Πολιτεία και τον Πολίτη… Εκεί μέσα σίγουρα θα βρούμε και τι πήγε λάθος… Όποιος ψάχνει βρίσκει λέει ο σοφός λαός…
Αν ψάξουμε και ανακαλύψουμε τον τρόπο, πώς είναι μια Ιδανική Πολιτεία με αμοιβαιότητα και σεβασμό, όπου θα ευημερούν όλοι οι πολίτες χωρίς διακρίσεις, τότε βρήκαμε τα πάντα! ΑΝ βρούμε τον χάρτη του Ευ Ζην που θα είναι για όλους, ποιος ξέρει; Μπορεί και να το ζήσουμε!