Γράφει η Ελένη Νιάρχου
Οι μηνιαίες χρεώσεις που μέχρι σήμερα επιβάρυναν τους τραπεζικούς λογαριασμούς των επιχειρήσεων, τώρα θα επιβαρύνουν και τους τραπεζικούς λογαριασμούς των ιδιωτών. Αυτό σημαίνει ότι, για να έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε πληρωμές, χρεώσεις, χρήση πιστωτικής κάρτας, μεταφορά χρημάτων κλπ, μέσα από τους τραπεζικούς μας λογαριασμούς θα χρεωνόμαστε από τις τράπεζες με 0,50 ευρώ τον μήνα.
Τώρα πια, που όλοι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι είναι υποχρεωμένοι, με νόμο του κράτους, να πληρώνονται μέσω τράπεζας, τώρα πια, που όλες οι συναλλαγές και πληρωμές γίνονται ηλεκτρονικά, τώρα είναι που οι τράπεζες βρήκαν την ευκαιρία να επιβάλλουν μηνιαία καταβολή σε κάτι το οποίο δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Και μάλιστα αυτό θα συμβαίνει με τη σύμφωνη γνώμη του κράτους!
Το Ελληνικό κράτος “δικαίου” για μια ακόμη φορά, αποδεικνύει, πόσο στέκεται στο πλευρό του Έλληνα πολίτη … Ωχ, με συγχωρείτε … των τραπεζών ήθελα να πω.
Όσο και αν το ορθό βγαίνει αυθόρμητα από το στόμα μας, η Ελληνική κυβέρνηση φροντίζει να το προσπερνάει και να κάνει τα χατίρια των πιστωτικών ιδρυμάτων. Άλλωστε η άψογη αυτή σχέση κράτους-τραπεζών κρατάει πολλά χρόνια, ήδη από το 1841 που σταμάτησε η λειτουργία του κρατικού Πιστωτικού Ιδρύματος «Ελληνική Χρηματιστική», το οποίο τότε αντικαταστάθηκε με το ιδιωτικό ξένων συμφερόντων πιστωτικό ίδρυμα την «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος». Η διαδικασία κλείδωσε με την ίδρυση της Τράπεζας της Ελλάδος, το 1927, μιας ιδιωτικής ανώνυμης εταιρείας, στην οποία δόθηκε το αποκλειστικό προνόμιο της έκδοσης του χρήματος και η χάραξη της νομισματικής πολιτικής, με όλες τις Ελληνικές τράπεζες να είναι υπό την εποπτεία της. Αυτή η νομισματική και οικονομική πολιτική ισχύει μέχρι και τις μέρες μας, με όλες τις Ελληνικές κυβερνήσεις, να ενισχύουν αυτή τη συμφωνία και να δέχονται, μια εταιρεία ξένων συμφερόντων να αποφασίζει για τα οικονομικά της χώρας μας. Και μην ξεχνάμε ότι οι κρατικοί μηχανισμοί δεν μπορούν να κάνουν έλεγχο στις τράπεζες, ούτε να τους επιβάλλουν και κανόνες. Οπότε μιλάμε για μιά καθαρή τραπεζοκρατία!
Έτσι, βλέπουμε τις τράπεζες να παίρνουν χρήματα του δημοσίου για να αυξήσουν τα κεφαλαία τους (ανακεφαλαιοποίηση). Να οδηγούν στο χάος την Ελληνική οικονομία, με την οικονομική πολιτική που οι ίδιες χαράζουν. Να φτάνουν τους Έλληνες πολίτες στην εξαθλίωση, κάνοντας τους να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις πληρωμές και τις υποχρεώσεις τους, και … Ως “τιμωρία” να τους πετάνε έξω από τα σπίτια τους, πουλώντας τα δάνεια τους σε εξευτελιστικές τιμές, σε fund του εξωτερικού, με διαδικασίες που κανείς δεν έχει αποδείξει την νομιμότητα τους. Και σε όλο αυτό έρχεται το κερασάκι στην τούρτα…
Χρεώνουν κάθε τραπεζικό λογαριασμό με 50 λεπτά μηνιαίως …
Θα μου πεις … Εντάξει τώρα … Τι είναι 50 λεπτά ;;;
Για τον κάτοχο του τραπεζικού λογαριασμού, αν έχει μόνο έναν, το ετήσιο ποσό της χρέωσης είναι 6 ευρώ, το οποίο φυσικά λειτουργεί προσθετικά σε όλες τις άλλες τραπεζικές χρεώσεις που κατά καιρούς βλέπουμε στον λογαριασμό μας για καταθέσεις, κινήσεις, μεταφορές χρημάτων, πληρωμές κλπ. κάτι που φυσικά δεν περνάει απαρατήρητο.
Όμως, για τις τράπεζες είναι … καθαρή αισχροκέρδεια, γιατί αν σκεφτούμε ότι οι μισθωτοί ανέρχονται σε περίπου 2,5 εκατομμύρια και οι συνταξιούχοι στα 2,4 εκατομμύρια, τότε με έναν γρήγορο υπολογισμό θα δούμε ότι οι τράπεζες θα έχουν κέρδος 2.450.000 ευρώ το μήνα και 29.400.000 ευρώ το χρόνο. Δηλαδή πάλι εμείς θα χρηματοδοτούμε τις τράπεζες.
Και αφού συνεχώς, υπάρχουν και πορεύονται με τα δικά μας χρήματα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι ιδιωτικές και όχι του δημοσίου, δηλαδή όλων μας.
Σε μία πολιτεία δικαίου, που φροντίζει για τους πολίτες της, πρώτο της μέλημα είναι να έχει την οικονομική πολιτική στα χέρια της και να την διαμορφώνει με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η οικονομική ευημερία κάθε μέλους της πολιτείας.
Βασική προϋπόθεση για να συμβαίνει αυτό είναι να έχει υπό τον έλεγχο της τα τραπεζικά ιδρύματα ή ακόμα δικαιότερα να έχει την δική της τράπεζα. Αλλά αν περιμένουμε τις Ελληνικές κυβερνήσεις, που μόνο Ελληνικές δεν είναι.., να πράξουν το δίκαιο για τον Έλληνα πολίτη, γελιόμαστε.
Όλα τα κόμματα, από τον Καποδίστρια και μετά, είναι ξενόφερτα γι’ αυτό και εξυπηρετούν, φυσικά, ξένα συμφέροντα.
Είναι υπεύθυνα γιατί δημιούργησαν το περιβάλλον για την επιβολή των συνθηκών δέσμευσης και υποταγής σε Ανθελληνικά Κέντρα.
Τα κόμματα επέτρεψαν στο Τραπεζικό κατεστημένο να λειτουργεί με πλήρη ασυδοσία. Τα κόμματα εκχώρησαν το δικαίωμα στο Τραπεζικό κατεστημένο να χαράσσει την οικονομική πολιτική του κράτους μας και να δημιουργήσει τις συνθήκες αιχμαλωσίας των Ελλήνων Πολιτών μέσω του χρέους. Και περιμένουμε τώρα να το αλλάξουν;
Αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο από μία κυβέρνηση που θα προέρχεται από τους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι θα δώσουν την εντολή για πλήρη διαφάνεια και έλεγχο στα οικονομικά του κράτους, των τραπεζών και οποιουδήποτε άλλου εμπλέκεται στην Ελληνική οικονομία.
Τώρα πια που γνωρίζουμε καλά πως λειτουργεί το τραπεζικό σύστημα, ξέρουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να περάσει στην δημόσια διαχείριση.