Σε μία πρωτοφανή απόφαση αποζημίωσης προχώρησαν οι ένορκοι δικαστηρίου στο Μιζούρι της Αμερικής και έτσι η Monsanto της Bayer AG καλείται να πληρώσει περισσότερα από 1,5 δισεκ. δολάρια σε 3 αγρότες που εμφάνισαν καρκίνο λόγω της χρήσης του ζιζανιοκτόνου Roundup.
Το προϊόν αυτό κυκλοφορεί από το 1974 και περιέχει την γλυφοσάτη, ένα συστατικό που χρησιμοποιείται στα περισσότερα ζιζανιοκτόνα παγκοσμίως, παρότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας την συγκαταλέγει στα πιθανώς καρκινογόνα συστατικά.
Η Bayer, που από το 2018 εξαγόρασε τη Monsanto, έχει διαθέσει έως και 16 δισεκατομμύρια δολάρια σε αποζημιώσεις, για περισσότερες από 100.000 υποθέσεις, που αφορούν το ζιζανιοκτόνο Roundup. Και όμως, κάποιοι φορείς δίνουν ακόμα την άδεια για να κυκλοφορεί ένα τέτοιο προϊόν, που εκτός από τα ζιζάνια, τελικά σκοτώνει και τον άνθρωπο!
Μήπως μας θεωρούν ζιζάνια αυτού του καθεστώτος και αποσκοπούν στην εξόντωση μας; Πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο…
Σε μία πολιτεία, που πρώτο της μέλημα θα έπρεπε να είναι η ασφάλεια του πολίτη, βλέπουμε να χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς της, ώστε να δίνονται άδειες σε πολυεθνικές εταιρείες για να κυκλοφορούν επιβλαβή προϊόντα, για άνθρωπο και περιβάλλον.
Η “επιείκεια” του παγκόσμιου καθεστώτος προς τις πολυεθνικές για κυκλοφορία τέτοιων προϊόντων είναι σκανδαλώδης.
Το Roundup και οι βλαβερές συνέπειες της χρήσης του σφραγίστηκαν με απόφαση δικαστηρίου, που προέκυψε από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στη διάρκεια της δίκης από τους καταγγέλλοντες κι όχι επειδή κάποιος θεσμός κινητοποιήθηκε. Αλλά ακόμα και τώρα που οι θεσμοί γνωρίζουν, πάλι δεν πράττουν τα αυτονόητα, διότι με τα στοιχεία αυτά, ένας εισαγγελέας ή ένας αρμόδιος φορέας θα έπρεπε ήδη να έχει διατάξει την απαγόρευση της κυκλοφορίας του προϊόντος!
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δε, ο οποίος έχει δημιουργηθεί για την διασφάλιση της υγείας στον πλανήτη, επεμβαίνοντας όπου χρειαστεί σε κράτος ή φορέα, βλέπουμε να μένει αδρανής. Η Αμερική, από την άλλη, συνεχίζει ανενόχλητη να ανανεώνει την άδεια για την κυκλοφορία ενός τόσο βλαβερού προϊόντος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ας φανταστούμε ότι, αν αυτό το ζιζανιοκτόνο προκαλεί καρκίνο σε κάποιον που το ψεκάζει,τότε μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της βλάβης που μπορεί να προκαλέσει σε όλους εμάς, που τρώμε οτιδήποτε φυτρώνει σε περιοχή, που έχει ψεκαστεί με Roundup. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά, που οι παγκόσμιοι μηχανισμοί συμπεριφέρονται με τόση συμπάθεια στην Bayer.
Η πολυεθνική, από το 1898 και για πάνω από 10 χρόνια, κυκλοφορούσε την ηρωίνη, ως αντιβηχικό φάρμακο και ως μη εθιστικό υποκατάστατο της μορφίνης, χωρίς κανείς να επέμβει. Στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο μαζί με την IG Farben συνεργάζονταν στενά με τους Ναζί και τους προμήθευαν προϊόντα, τα οποία έκαναν χρήση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μετά τον πόλεμο, η Bayer συνέχισε ανενόχλητη την δράση της στην φαρμακοβιομηχανία, κάνοντας όλο τον πλανήτη να ξεχάσει το «βρώμικο» παρελθόν της, πάντα με τις «ευλογίες» των παγκόσμιων θεσμών.
Σήμερα έρχεται στο προσκήνιο με τον μεγάλο ντόρο που προκλήθηκε με το θέμα του ζιζανιοκτόνου Roundup, τις ανεπανόρθωτες βλάβες που προκαλεί και την απόφαση της δικαιοσύνης για την χορήγηση αποζημιώσεων στους τρεις αγρότες που αποφάσισαν να την καταγγείλουν.
Η Bayer βγάζει πακτωλό χρημάτων , ώστε να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις εκάστοτε αποζημιώσεις που της επιβάλλουν τα δικαστήρια, ακολουθώντας την παγιωμένη τακτική των πολυεθνικών: “Δεν πειράζει … Θα πληρώσουμε μετά”. Και φυσικά, είναι κάτι το οποίο μπορούν να κάνουν, αφού καμία κουβέντα δεν γίνεται, για αυτό που θα φρέναρε τις εγκληματικές δράσεις τους, πχ την αναστολή της λειτουργίας τους.
Όμως, ανεξαρτήτως του ύψους της αποζημίωσης, η προκαλούμενη ζημιά είναι ανεπανόρθωτη και η πολιτεία ενισχύει το έγκλημα, θεωρώντας την αποζημίωση, ως επίλυση του προβλήματος! Δηλαδή θα “κοστολογούνται” οι ανθρώπινες ζωές και αφού οι εταιρείες πληρώνουν, όλα καλά; Και ποια θα είναι η τιμή που θα καταφέρει να αναστήσει τους ανθρώπους, που έχασαν τη ζωή τους από τέτοιου είδους τακτικές;
Κάθε πολιτεία οφείλει να διασφαλίζει τον νόμο της επανόρθωσης, που μόνο σύμφωνα με αυτόν μπορούν να δρουν θεσμοί και άνθρωποι, αν θέλουμε να λέμε ότι λειτουργούμε σε μια ευνομούμενη Πολιτεία. Δηλαδή, “ Όλοι θα έχουμε την Ελευθερία να κάνουμε ό,τι θέλουμε, αρκεί να έχουμε την ικανότητα της πλήρους και απόλυτης επανόρθωσης των πράξεων μας!”
Και φυσικά ο νόμος της επανόρθωσης δεν μιλάει για “πληρωμές” αλλά για την δυνατότητα να επαναφέρουμε στην αρχική του κατάσταση αυτό στο οποίο έχουμε προκαλέσει βλάβη. Σε διαφορετική περίπτωση, είναι έγκλημα κατά της Πολιτείας και όλων των πολιτών να αφαιρέσουμε, να πάρουμε, να εκμεταλλευτούμε οτιδήποτε, χωρίς να έχουμε την δυνατότητα να το αντικαταστήσουμε πλήρως και επακριβώς.
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι το Παγκόσμιο Σύστημα Υγείας με όλους τους φορείς που το απαρτίζουν έχει συστρατεύσει όλες του τις δυνάμεις και την τεχνογνωσία που διαθέτει, ώστε να δημιουργεί τις συνθήκες που μας οδηγούν στην νόσο και στον θάνατο αφήνοντας την κάθε εταιρία να βάλλει εναντίον ανθρώπου και περιβάλλοντος και όλα αυτά για το χρήμα!
Το ίδιο έχει κάνει και με την φαρμακοβιομηχανία Bayer, που με τις θυγατρικές της – τη Monsanto για τα φυτοφάρμακα και την Cropscience για τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, δρα ανενόχλητη παγκοσμίως. Εν ολίγοις, οι αγρότες ψεκάζουν με τα φυτοφάρμακα της Monsanto για να προστατέψουν τις μεταλλαγμένες τροφές της Cropscience και αργότερα παθαίνουν καρκίνο. Οι τροφές αυτές τελικά φτάνουν στο πιάτο μας και όταν αρρωστήσουμε από την κατανάλωση τους, παίρνουμε το χημικό χάπι της Bayer για να… αντέξουμε.
Αρθρογραφία: Ελένη Νιάρχου