Γράφει η Ειρήνη Σιδέρη
Η είδηση της αποχώρησης από την πολιτική του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη μας θύμισε τους στίχους του Καβάφη «Και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους; Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύση». Ένα άκρως ειρωνικό ποίημα γραμμένο το 1900 που είναι ακόμα σήμερα επίκαιρο. Τι να τον κάνεις τον βάρβαρο αφού μόνο βαρβαρότητες θα κάνει;
24 χρόνια μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης παραλαμβάνοντας την σκυτάλη το 2000 απ’ τον πατέρα του Ιωάννη Βαρβιτσιώτη που κι εκείνος είχε παραλάβει την σκυτάλη το 1961 από τον δικό του πατέρα Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, που κι εκείνος είχε παραλάβει από τον δικό του πατέρα πίσω στο 1946! Μα κι εκείνος όμως είχε παραλάβει την σκυτάλη από τον δικό του πατέρα Βαρβιτσιώτη το 1910, όπως είχε παραλάβει κι αυτός με την σειρά του την σκυτάλη το 1843 απ’ τον δικό του πατέρα Βαρβιτσιώτη!! Και κάπου εδώ είναι η παραλαβή-παράδοση από τις τότε 3 Τρεις Μεγάλες Προστάτιδες Δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία.
Εδώ παρένθεση, να θυμίσουμε ότι εκείνες ήταν στην διοίκηση της χώρας μας με μπροστινό τον 16χρονο Βαυαρό βασιλιά Όθωνα μετά την δολοφονία Καποδίστρια. Στο αίτημα λοιπόν του λαού το 1843 για Σύνταγμα, αφού σκέφτηκαν και ξανασκέφτηκαν αποφάσισαν… πως το καλύτερο (για αυτούς, και πιο πονηρό) είναι οι Έλληνες να Νομίζουν ότι έχουν Σύνταγμα αλλά να μην έχουν! Ένα γιαλαντζί Σύνταγμα σε μια γιαλαντζί Δημοκρατία! Δικό τους στημένο και το Σύνταγμα από τότε! Κοίτα σήμερα 2024… πως έρχονται όλα και κουμπώνουν;
Μα από το 1843 συνεχόμενα Βαρβιτσιώτης στην διοίκηση της χώρας έως το 2024 χωρίς ανάσα;; 180 χρόνια ήταν οικογενειακή επιχείρηση! Δεν βρέθηκε ένας Βαρβιτσιώτης να πει όχι, θα κάνω καριέρα σε άλλο τομέα; Σερί όλοι τους έγιναν πολιτικοί, από πάππου προς πάππου, πόσο τυχαίο να είναι άραγε; Και όλοι πετυχημένοι και δημοφιλείς, έτσι;;; Δεν υπήρξε κάποιος που δεν εκλέχθηκε, όχι, όλοι είχαν συνεχόμενες θητείες 4 και 5 φορές! Στη σειρά ο ένας πίσω από τον άλλον! Τέτοια “επιτυχία” είχαν όλοι τους και τόσο μεγάλο ρεύμα ψηφοφόρων!
Τελικά τα πράγματα είναι χειρότερα απ’ όσο εμείς νομίζουμε, κυρίως όσοι νομίζουμε ότι υπάρχουν εκλογές, ενώ είναι ένα θέατρο. Νομίζουμε πως έχουμε Δημοκρατία ενώ είναι όλα κανονισμένα σε κλειστούς κύκλους, σε συγκεκριμένες οικογένειες και «Σόι πάει το Βασίλειο». Οι γνωστές -άγνωστες οικογένειες, Μητσοτάκηδες, Καραμανλήδες, Βενιζέλοι Βαρβιτσιώτηδες, Παπανδρέηδες, Μπέηδες και Κοντζιάδες είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι στη Βουλή 200 χρόνια τώρα, τα λεγόμενα «Τζάκια»! Διανθισμένη Βουλή και με κάποιους άλλους για ποικιλία, όμως τα μεγάλα κεφάλια πάντα οι ίδιες οικογένειες.
Πως περιμένουμε λοιπόν αξιοκρατία, ισονομία και δικαιοσύνη όταν υπάρχει οικογενειοκρατία που παραδίδει την διοίκηση της χώρα μας από γενιά σε γενιά, θεωρώντας την Ελλάδα το Τσιφλίκι τους!
Τσιφλίκι τους είπα; Κι έλεγα…τι μου θυμίζει το Μπέηδες και Κοντζιάδες… Κλειστά λόμπυ, που έχουν ως γνώμονα μόνο τα προσωπικά τους συμφέροντα αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο. Mία πελατειακή σχέση που πρωτεύον είναι οι γνωριμίες με τις «Μεγάλες» Οικογένειες -Ντον Κορλεόνε, έχει ως αποτέλεσμα τον κατήφορο που βρισκόμαστε σήμερα! Ομως το ακόμη χειρότερο είναι πως έχουμε αποδεχτεί πως “έτσι είναι η κατάσταση και τι να γίνει”; Σκάνδαλα, διαφθορά παντού και μια Greek Mafia που όλο ψάχνουν και ξανα ψάχνουν να την βρουν… αλλά αυτή πουθενά! Τώρα που είπαμε σκάνδαλα… έκανε άραγε έλεγχο το ΣΔΟΕ για τα 122 ακίνητα του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη ή είναι πολύ απασχολημένο με τον Άνθρωπο που μαγείρευε φαγητό για τους άστεγους στο Μοναστηράκι; Είναι λένε σαν τον ιστό της αράχνης οι νόμοι, πιάνονται μόνο οι μικρές μύγες, οι μεγάλες σκίζουν τον ιστό και φεύγουν.
Κι εμένα ο παππούς μου… γεννημένος το 1897 έλεγε «Η Ελλάδα δεν πάει μπροστά γιατί δεν έχει φιλέλληνες πολιτικούς». Αφού είναι ανθέλληνες, τί τους θέλουμε; Όχι, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μια κάποια λύση θα απαντούσαμε σήμερα στον Καβάφη.
Κάποτε πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε, κι έως πότε θα είμαστε θεατές Βαρβιτσιώτηδων και Μητσοτακέων να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς!; Είναι Δημοκρατία αυτό που ζούμε τελικά ή Ολιγαρχία; Μήπως είναι τόσο βάρβαροι οι ολιγάρχες που φρόντισαν και μας έκαναν να ξεχάσουμε ότι εμείς είμαστε Έλληνες, ότι απο εμάς γεννήθηκε η Δημοκρατία; Δίκιο είχε ο Βαρβιτσιώτης στην δήλωση αποχώρησης του: «Στην ζωή έρχεται η ώρα που ένας κύκλος κλείνει κι ένας νέος ανοίγει»
Αυτό πρέπει να γίνει! Είναι ο καιρός να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους, να επαναπροσδιορίσουμε τους εαυτούς μας και να θέσουμε ξανά τα θεμέλια της Δημοκρατίας! Αφού όλος ο πλανήτης λέει σήμερα «Democracy», ποιος άλλος να το κάνει εκτός από εμάς;