Γράφει η Αμέρισσα Αποκρεμιώτη
Την προηγούμενη εβδομάδα η Προεδρία της Δημοκρατίας και η Βουλή των Ελλήνων διοργάνωσε, στο Ζάππειο Μέγαρο, την επετειακή εκδήλωση «Ενδυναμώνοντας τη Δημοκρατία. 50 χρόνια από την ελληνική επανεπικύρωση της ΕΣΔΑ και 75 χρόνια από την ίδρυση του Συμβουλίου της Ευρώπης». Μεταξύ άλλων, ομιλία απηύθυνε και η ΠτΔ κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Κατά την ομιλία της, η κα Σακελλαροπούλου επισήμανε πως «η ενδυνάμωση της δημοκρατίας αποκτά υπαρξιακή σημασία σε μια εποχή ανατροπών και διακινδυνεύσεων» καθώς και ότι «η φιλελεύθερη δημοκρατία εμπεδώθηκε στη χώρα μας. Όχι μόνο στην πολιτική μας συνείδηση και συμπεριφορά, αλλά και ως τρόπος ζωής. Ως ένας θεσμικός και διανοητικός ορίζοντας όλων των αγωνιών, των προσδοκιών και των οραμάτων μας. Παρά τους κλυδωνισμούς, εν μέσω των αλλεπάλληλων κρίσεων του 21ου αιώνα, και την ενίοτε μετωπική αμφισβήτηση των θεσμών, το πολίτευμα στην Ελλάδα επέδειξε αξιοσημείωτη αντοχή και απέδειξε το ιστορικό και κοινωνικό του βάθος»
Ομολογουμένως ο παραπάνω είναι ένας πολύ όμορφος δημόσιος λόγος από την πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά με ένα τεράστιο χάσμα από την πραγματικότητα δυστυχώς!
Το όνομα της Δημοκρατίας στρεβλώνεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια και χρησιμοποιείται σχεδόν για κάθε πολίτευμα, από τις κοινοβουλευτικές και τις σοσιαλιστικές δημοκρατίες μέχρι τις λαϊκές, προεδρευόμενες, προεδρικές και βασιλευόμενες δημοκρατίες. Κάθε κόμμα έφτασε να βαπτίζει την Δημοκρατία κατά το δοκούν και τελικά, αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, σήμερα δεν θα έπρεπε να μιλάμε για Δημοκρατία, αλλά για επαίσχυντη ολιγαρχία μέσω της κομματοκρατίας!
Κι ενώ πάνω στον πλανήτη φροντίζουμε να πιστοποιούμε και να κατοχυρώνουμε τα πνευματικά δικαιώματα και τις ονομασίες σε προϊόντα, όπως τα κρασιά, τα τυριά και πολλά άλλα, δεν φροντίσαμε να κατοχυρώσουμε την έννοια της Δημοκρατίας, το δικό μας γέννημα, το οποίο από “κρατείν του Δήμου” έχει ξεπέσει σε “κρατείν αυτών που κινούν τα νήματα” και πάντα για «για το καλό των πολιτών», αλλά χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή τους.
Το αν έχουμε Δημοκρατία ή όχι φαίνεται άλλωστε από το κατά πόσο λειτουργεί το “κράτος Δικαίου” στην Ελλάδα, η ελευθερία του τύπου, οι ατομικές ελευθερίες και σε τι σημείο βρίσκονται οι δείκτες διαφθοράς και διαφάνειας.
Οπότε, αν αφήσουμε κατά μέρους τις επετειακές εκδηλώσεις και τους φροντισμένους δημόσιους λόγους… Το πόσο Δημοκρατία έχουμε, αποδεικνύεται από την καταδίκη της χώρας μας με ψήφισμα από το Ευρωκοινοβούλιο, όσον αφορά το Κράτος Δικαίου και την Ελευθερία του Τύπου, από την χαμηλότερη θέση στην Ε.Ε. όσον αφορά τη διαφάνεια των Μ.Μ.Ε., από το γεγονός ότι χρειάστηκαν 6 χρόνια από την τραγική πυρκαγιά στο Μάτι, για να κριθούν ένοχοι 6 από τους 21 κατηγορούμενους, για τον θάνατο 104 ανθρώπων κι αυτοί ήταν από τους τελευταίους τροχούς της αμάξης, από την συγκάλυψη άπειρων στοιχείων για το έγκλημα στα Τέμπη και η θλιβερή λίστα συνεχίζεται…
Αυτή είναι δυστυχώς η “Δημοκρατία” στην οποία προεδρεύει η κυρία Σακελλαροπούλου!
Όμως στην ουσία η Δημοκρατία δεν είναι καν πολίτευμα και οι μόνοι εγγυητές της είναι οι ίδιοι οι πολίτες, όταν αυτοί αποτελούν την εκτελεστική εξουσία συμμετέχοντας με ελεύθερη βούληση στη διακυβέρνηση με πλήρη συμμετοχή στα κοινά, με ισότητα και αρμονία, λαμβάνοντας δημοκρατικές αποφάσεις για τον σκοπό του γενικού συμφέροντος, δηλαδή της συλλογικότητας.
Δεν είναι τυχαίες οι θέσεις του φορέα Ελλήνων Συνέλευσις περί Δημοκρατίας και το αναφέρουμε αυτό, γιατί είναι οι μόνοι που έχουν τολμήσει να κάνουν επίσημα τέτοιες δηλώσεις στην ίδια τους την Ιδρυτική διακήρυξη.
Μπορούμε να μιλάμε για Δημοκρατία στη χώρα μας λοιπόν, μόνο όταν εκείνη θα εφαρμόζεται από τους ίδιους τους ανθρώπους της, στην ουσιαστική της έννοια, έτσι ώστε η ελευθερία και η δικαιοσύνη να αποδίδεται αβίαστα και άμεσα προς όλες τις κατευθύνσεις και χωρίς καμία χαραμάδα προς εισχώρηση αδίκου, συγκαλύψεων και συμφερόντων των ισχυρών…