Χάος στο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης Γ. Παπανικολάου, ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας, έχει προκαλέσει η αναστολή της λειτουργίας των τακτικών χειρουργείων. Αιτία της αναστολής η έλλειψη προσωπικού, χειρουργών,αναισθησιολόγων, νοσηλευτικού προσωπικού. Ένα πρόβλημα που καλά κρατεί χρόνια τώρα στα δημόσια νοσοκομεία.
Στο Γ. Παπανικολάου μπορεί να λειτουργήσει η μονάδα του χειρουργείου μόνο 1 μέρα την εβδομάδα. Πόσους ασθενείς να μπορέσουν να χειρουργήσουν οι γιατροί, όταν η μονάδα χρειάζεται 26 χειρουργούς και έχει μόνο 7 και οι οποίοι έχουν υπερβεί εαυτόν για να μπορέσουν να καλύψουν, όσο το δυνατόν περισσότερα περιστατικά; Εύκολα καταλαβαίνουμε πως δημιουργείται μια τεράστια λίστα αναμονής. Να σκεφτεί κανείς ότι για σοβαρά καρδιοχειρουργικά περιστατικά, περιμένουν τουλάχιστον 2 χρόνια οι ασθενείς για να χειρουργηθούν!
Σε όλο αυτό το ζοφερό τοπίο να προσθέσουμε τις επιπτώσεις της απόφασης της κυβέρνησης για συγχώνευση των νοσοκομείων. Πλέον οι γιατροί αναγκάζονται να υπακούσουν σε εντολές μετακίνησης σε άλλα νοσοκομεία, όμορων νομών, για να καλύψουν εφημερίες με αποτέλεσμα την πλήρη αποδυνάμωση των νοσοκομείων που εργάζονται.
Τελειωμό δεν έχουν τα μελανά σημεία στα Δημόσια Νοσοκομεία.
Στο νοσοκομείο Αγιος Δημήτριος της Θεσσαλονίκης κατέρρευσε μέρος της οροφής τραυματίζοντας χειρουργό. Στο συγκεκριμένο νοσοκομείο (και δεν είναι το μόνο), ο αριθμός του τεχνικού προσωπικού για τη συντήρηση του απαρχαιωμένου κτιρίου, πρέπει να είναι 15 άτομα και υπάρχουν μόνο 3, με αποτέλεσμα, εξαθλιωμένες υποδομές που θέτουν σε κίνδυνο ασθενείς και προσωπικό!
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι υπάρχει ολική κατάρρευση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, σε υποδομές και σε προσωπικό, η οποία οδηγεί σε κατάρρευση της Δωρεάν Δημόσιας Υγείας, στρέφοντας τους πολίτες αναγκαστικά σε ιδιωτικές δομές υγείας και χρεώνοντας με εκατομμύρια ευρώ τα ασφαλιστικά ταμεία. Ενδεικτικά μία επέμβαση που δεν μπορεί να γίνει σε δημόσιο νοσοκομείο, μπορεί να κοστίσει στα ασφαλιστικά ταμεία ακόμα και 10 φορές παραπάνω
Όμως η Νομοθεσία και το Σύνταγμα είναι σαφή. Δωρεάν Υγεία σε όλους τους πολίτες. Συνεπώς οι κυβερνήσεις, όποιες και αν είναι, οφείλουν να παρέχουν χωρίς κόστος υγειονομικές υπηρεσίες στους πολίτες, που τελικά και αυτές, αποδεικνύεται, πως δεν είναι και τόσο δωρεάν.., εφοσον οι περισσότεροι πληρώνουμε μια ζωή υπέρογκα ποσά στα Ταμεία.
Δωρεάν υγεία για τους κρατικούς μηχανισμούς, σημαίνει “2 ΧΡΟΝΙΑ αναμονής για να χειρουργηθεί ο ασθενής”. Με άλλα λόγια ή πας σε ιδιωτική κλινική ή πεθαίνεις!!!Δωρεάν υγεία για το κράτος σημαίνει απαρχαιωμένες νοσοκομειακές υποδομές και εξαθλιωμένο υγειονομικό προσωπικό.Τόσο απλά και μεθοδευμένα, καταλύεται το πανανθρώπινο συνταγματικό δικαίωμα περί “υγείας“.
Και εδώ γεννάται το εξής ερώτημα: Ποιο είναι το κέρδος του κράτους, όταν καταργεί την δωρεάν Δημόσια Υγεία και να παραδίδει την Υγεία μας σε χέρια ιδιωτών;
• Αρθρογραφία: Ασημίνα Τσιριγώτη