Γράφει η Αμέρισσα Αποκρεμιώτη
Πριν από λίγες ημέρες η εφημερίδα Καθημερινή, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, το Οικονομικό Φόρουμ Δελφών και το Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics, συνδιοργάνωσαν στην Εθνική Πινακοθήκη συνέδριο με θέμα «ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: 50 Χρόνια μετά».
Στα πλαίσια αυτής της διοργάνωσης έλαβε χώρα και σχετική συζήτηση στην οποία συμμετείχαν ο δημοσιογράφος της Καθημερινής κύριος Μιχάλης Τσιντσίνης, η κυρία Ελένη Παπούλια, Εκτελεστική Διευθύντρια του “Minda de Gunzburg Center for European Studies” του Πανεπιστημίου Harvard και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου η οποία με αφορμή την συγκεκριμένη επέτειο απάντησε σε ερωτήματα σχετικά με τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη αλλά και τα δικαιώματα των πολιτών στην χώρα μας.
Μεταξύ άλλων η ΠτΔ ανέφερε ότι “Η Ελλάδα είναι ένα κράτος δικαίου με εδραιωμένους δημοκρατικούς θεσμούς τα τελευταία 50 χρόνια” και σε ερώτημα της κυρίας Παπούλια για την ανάπτυξη της Δημοκρατίας μέσω της Διεύρυνσης της Ιθαγένειας σε αλλοεθνή άτομα που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, πρόσθεσε ότι: “Φυσικά! αλλά έχει μια συγκεκριμένη διάταξη το Σύνταγμα. Έγινε σε προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθεια να λυθεί το θέμα της ιθαγένειας γι’ αυτούς τους ανθρώπους, γι’ αυτά τα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν στην Ελλάδα και πηγαίνουν σχολείο στην Ελλάδα, έχουμε όλοι συναντήσει παιδιά και ενήλικες που μιλούν άψογα, εξαιρετικά ελληνικά, αυτή είναι η πατρίδα τους και το θέμα της ιθαγένειας είναι κάτι που με τον χρόνο ελπίζω ότι θα λυθεί. Κάθε κυβέρνηση κάνει μια προσπάθεια. Το θέμα είχε έρθει και στο Συμβούλιο της Επικρατείας στο παρελθόν. Εγώ είχα υποστηρίξει την άποψη αυτή, ακριβώς γιατί θεωρώ ότι είναι θέμα συνέπειας προς την αντίληψη για μια συμπεριληπτική κοινωνία, δεν θα κουραστώ να το λέω αυτό.”
Εμείς, όλοι μάθαμε στο σχολείο ότι Δημοκρατία σημαίνει το “Κρατείν τω Δήμω” και είναι το πολίτευμα όπου τις αποφάσεις τις παίρνουν οι πολίτες. Αυτό, όμως, στην Ελλάδα δεν συμβαίνει, όσο κι αν αναφέρεται έτσι στον λόγο των κυβερνητών μας και στα χαρτιά. Οι αποφάσεις παίρνονται ερήμην μας και πάρα πολλές φορές εις βάρος μας, κάτι το οποίο αποδεικνύει ότι η Ελλάδα στην ουσία δεν έχει Δημοκρατία. Μία τέτοια απόφαση είναι και αυτή της εκχώρησης της Ιθαγένειας σε μη Ιθαγενείς.
Και ενώ είναι δίκαιο, ένα παιδί που γεννιέται σε αυτή την χώρα και ιδιαίτερα, αν δεν έχει γνωρίσει άλλη πατρίδα, ακόμα και αν δεν προέρχεται από Έλληνες γονείς, να έχει ίσα δικαιώματα και να απολαμβάνει ίση μεταχείριση ως πολίτης στον τόπο που διαβιώνει, αυτό μπορεί να συμβεί στην ολότητά του με το να πάρει Ελληνική Υπηκοότητα. Σίγουρα, όμως δεν γίνεται να αποκτήσει Ελληνική Ιθαγένεια…
Η υπηκοότητα αποκτάται με την διαδικασία της πολιτογράφησης. Ένα άτομο μπορεί να αποκτήσει μία ή και περισσότερες υπηκοότητες. Δεν μπορεί, όμως, να έχει παραπάνω από μία ιθαγένεια ταυτόχρονα. Αν αναλύσουμε τη λέξη θα καταλάβουμε το ‘’γιατί’’. Η ιθαγένεια συνθέτεται απο τις λέξεις ‘’ιθύς’’ και ‘’γένος’’ (ιθύς=ευθύς, ο κατ’ ευθείαν βαίνων + γένος-γενέσθαι / γίγνομαι), επομένως αφορά το γένος και όχι την εντοπιότητα – τόπο γέννησης / διαβίωσης κάποιου.
Η Ιθαγένεια έχει να κάνει με την ίδια την γραμμή αίματος από την οποία προερχόμαστε δηλαδή την καταγωγή μας και τους ίδιους τους προγόνους μας. Άλλωστε ποιός νοήμων άνθρωπος θα ήθελε να διαγράψει την ίδια την καταγωγή του, τους προγόνους και το αίμα του;
Πώς γίνεται κάποιος αλλογενής να έχει Ελληνική Ιθαγένεια χωρίς καμία Ελληνική ρίζα; Αυτό δεν υφίσταται, γιατί, απλά δεν προέρχεται από το γένος των Ελλήνων.. Ιθαγένεια είναι το δικό μας αίμα και παρελθόν!
Ακόμα κι αν στα χαρτιά ορίσεις ότι ο σκύλος ονομάζεται γάτα, στα αιλουροειδή μια φορά δεν θα ανήκει…
Όμως τα λεγόμενα της κυρίας Σακελλαροπούλου δεν είναι τυχαία και ακολουθούν μία πολιτική γραμμή που οι διαχειριστές μας από την Βασιλευόμενη κιόλας Ελλάδα, την είχαν ξεκινήσει μέσω της νομικής οδού (Βασιλικό διάταγμα τότε). Οι διαχειριστές μας! οι οποίοι απλά εκτελούν εντολές και σπεύδουν πάντα να υποκλιθούν χωρίς καμία αντίσταση, ή αντίλογο στις άνωθεν επιταγές και αφού το βασιλικό διάταγμα περί Ιθαγένειας σε μη Ιθαγενείς έγινε ως διά μαγείας αστικός νόμος, έχουν ψηφίσει και πάλι πρόσφατα νόμο (4735/ 2.10.2020), ώστε να κάνουν αυτή τη διαδικασία νομιμοφανή και να διευκολύνουν την ιθαγενοποίηση.
Και καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι, πλέον, όπου κι αν ψάξεις νομικά και λεκτικά οι δύο όροι Υπηκοότητα και Ιθαγένεια αναφέρονται ως ταυτόσημοι! Στην Ελλάδα μας έχουν περάσει με δόλιο τρόπο ότι αυτές οι δύο έννοιες είναι ταυτόσημες. Έτσι, δεν δίνεται η επιλογή της εκχώρησης Υπηκοότητας ως φυσικό επόμενο για κάποιον από άλλο γένος, που κατοικεί στη χώρα μας! Ακόμα και από καθηγητές Πανεπιστημίου έχουμε ακούσει ότι ο όρος Ιθαγένεια (όπως είναι η πραγματική της έννοια “ο κατευθείαν βαίνων από το γένος”) είναι πεπαλαιωμένος και μη δημοκρατικός!
Θα πρέπει πραγματικά να αναρωτηθούμε για αυτή την επιμονή να μας πείσουν ότι οι δύο όροι είναι το ίδιο και γιατί συμβαίνει αυτό.
Γιατί, επίσης, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλος ο αστικός κώδικας που αποτελεί θεμέλιο του οργανωμένου βίου της κοινωνίας των πολιτών, αγνοεί την καταγωγή εξ αίματος και βλέπει μόνο χαρτιά υπηκόων που μετασχηματίζονται και ονομάζονται Ιθαγενείς!
Κάπως έτσι όμως έχει χαθεί η έννοια του Έλληνα Ιθαγενή πολίτη. Άρα, έτσι κλέβουν και καταχράζονται τα κληρονομικά δίκαια της Ιθαγένειας.
Μήπως, γιατί αν είχαμε κυρίαρχο κράτος Αυτοχθόνων Ιθαγενών Ελλήνων (με ίσα, βέβαια, δικαιώματα και για τους μη Έλληνες υπηκόους) και όχι κράτος – ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (με Α. Φ. Μ 0000931106), θα μπορούσαμε να μιλάμε για “Το δίκαιο του αίματος” που φέρει δικαιώματα; Δηλαδή, φέρει δίκαια όπως: όλα τα περιουσιακά στοιχεία των προγόνων μας, την πατρογονική μας ιστορία που συνδέεται με τα εδάφη των προγόνων, τον πνευματικό και υλικό πλούτο και το δικαίωμα της συνέχειας του γένους που έρχεται ως υποχρέωση στους μεταγενέστερους με απευθείας γραμμή αίματος.
Για να το καταλάβουμε αυτό, ας σκεφτούμε την σφαγή – γενοκτονία των Ινδιάνων Ιθαγενών της Αμερικής! Πολύ απλά, το δικαίωμα εξ αίματος στα πατρογονικά τους εδάφη ερχόταν σε αντίθεση με τα συμφέροντα των αποίκων -που λέγονται πλέον Αμερικανοί – και κάπως έπρεπε να εξαφανιστεί η “απειλή”!
Δεν είναι τυχαίες οι θέσεις του φορέα Ελλήνων Συνέλευσις περί Ιθαγένειας! Ο συγκεκριμένος πολιτικός φορέας δεν έχει διστάσει κι εδώ να πάρει θέση πολύ συγκεκριμένη, δηλαδή ότι μόνο όσοι προέρχονται από το Ελληνικό Έθνος θα φέρουν Ελληνική Ιθαγένεια. Την ίδια στιγμή, η Πολιτεία στους μη αυτόχθονες κατοίκους της θα δείχνει μεγάλο σεβασμό και θα εφαρμόζει για όλους ανεξαιρέτως τις αρχες της ισονομίας, της ισοκρατία και της ισοπολιτείας.
Σίγουρα, καμία λέσχη, ομάδα κλπ (σκεφτείτε τη μασονία και τι συμβαίνει σήμερα ακόμη και με υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων και πολιτικής) δεν γίνεται να έχει πιο προνομιούχα σχέση με την Πολιτεία από τον Έλληνα Ιθαγενή Πολίτη. Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε κάτι πιο δίκαιο από τα παραπάνω.
Το αναφέρουμε, γιατί είναι οι μόνοι που έχουν τολμήσει να κάνουν επίσημα τέτοιες δηλώσεις και κλείνουμε με τα λόγια ενός άλλου Προέδρου Δημοκρατίας στην Ελλάδα κάποτε, του Χρήστου Σαρτζετάκη… ο οποίος εξήγησε πολύ απλά γιατί ‘’ο Εθνικισμός’’ αποτελεί έννοια με αρνητική χροιά:
“Πέφτουμε στην καλά στημένη παγίδα των επιβούλων, οι οποίοι θέλουν ακριβώς να αποπνίξουν τα φιλοπάτριδα αισθήματα του Ελληνικού λαού και εξηγούμε γιατί: Ο εθνικισμός προέρχεται από τη λέξη Έθνος. Εθνικισμός είναι κάτι το βαθιά ανθρώπινο, το κατεξοχήν δημοκρατικό, μπορώ να σας πω, θεωρείται κάτι το Ιερό. Είναι κάτι το βαθιά ανθρώπινο! Γιατί; Γιατί ανταποκρίνεται σε μία φυσική πραγματικότητα. Φυσική πραγματικότητα την οποία έχει διαπιστώσει η επιστήμη της γενετικής και για όσους έχουν ενημέρωση, ξέρουν ότι ήδη σήμερα με αυστηρώς επιστημονικές μεθόδους είναι δυνατόν να διαπιστωθεί για τον καθένα μας σε ποια φυλετική ομάδα ανήκει. Οι Έλληνες, εμείς που κατοικούμε, οι κάτοικοι της σημερινής Ελλάδος δεν έχουν καμία σχέση με όλους τους γείτονες, δηλαδή αποτελούν έναν ιδιόμορφο τύπο.
Αφού λοιπόν δεν έχουμε καμία σχέση με τους γείτονες, αυτό σημαίνει ότι δεν πέσαμε απ’ τους ουρανούς και αποτελούμε μία συνέχεια κάποιων. Ποιών κάποιων; Αυτών των προγόνων μας! Το ότι ο πολιτισμός χαρακτηρίζει το έθνος είναι μία θεωρία η οποία εφευρέθη προς υπηρέτησιν σκοπών πολιτικών… “