Ελένη Νιάρχου
Ακόμα μία αύξηση προστίθεται στο κόστος των μετακινήσεων των πολιτών αυτής της χώρας. Κατόπιν συμφωνίας με το Ελληνικό Κράτος, οι εταιρείες που διαχειρίζονται τους δρόμους του Εθνικού οδικού μας δικτύου (Ολυμπία Οδός Α.Ε., Εγνατία Οδός Α.Ε., Ιωνία Οδός Α.Ε. κλπ.) από 1/1/2024 θα προβούν σε αύξηση 7,6-7,7% σε όλα τα διόδια της χώρας.
Εκτός από τα ήδη ακριβά διόδια, την αύξηση πετρελαίου και βενζίνης, τα τέλη κυκλοφορίας, αλλά και την αδυναμία αγοράς ενός καινούριου και οικονομικού αυτοκινήτου, έχουμε να διαχειριστούμε αυτή την νέα αύξηση, που συμβάλλει στην μείωση των μετακινήσεων μας. Φαίνεται ότι το κράτος μας δεν φροντίζει για τα συμφέροντα των πολιτών του, αλλά για τα συμφέροντα αυτών των εταιρειών. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή όλοι εμείς, να τους αποζημιώσουμε για διαφυγόντα κέρδη για το έτος 2022, επειδή κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης, δεν προέβησαν σε αύξηση της τιμής των διοδίων.
Ακούγεται λίγο οξύμωρο, αλλά όλες οι ιδιωτικές εταιρείες, που διαχειρίζονται το Εθνικό οδικό μας δίκτυο, συνάπτουν συμβάσεις με το Ελληνικό κράτος, τις οποίες και προστατεύουν για οποιαδήποτε “χασούρα” μπορεί να έχουν.
Δεν φτάνει δηλαδή που δώσαμε το εθνικό μας δίκτυο, έναντι πινακίου φακής, να το διαχειριστούν ιδιωτικές εταιρείες, αφήνουμε τις εταιρείες αυτές να μας κουνούν το δάχτυλο για αυξήσεις, που είχαν δικαίωμα να κάνουν και “χαριστικά” δεν έκαναν.
Τέτοιες συμφωνίες κάνουν οι διαχειριστές μας!
Φανταστείτε, τι θα καλεστούμε να πληρώσουμε αργότερα για τις εισπράξεις που δεν θα έχουν, όταν οι δρόμοι αδειάσουν! Γιατί οι δρόμοι τελικά θα αδειάσουν, αφού το κράτος φροντίζει συνεχώς να δυσκολεύει τις μετακινήσεις μας. Και ενώ δεν θα μπορούμε να κινηθούμε μέσα στη χώρα μας, θα πληρώνουμε κι από πάνω για τις μετακινήσεις που δεν θα κάνουμε.
Όλο αυτό βέβαια είναι αποτέλεσμα πολλών ετών, με τις ιδιωτικές εταιρείες να κερδίζουν όλο και περισσότερα και το Ελληνικό κράτος μαζί με τους Έλληνες πολίτες συνεχώς να ζημιώνονται.
Ήδη από το 1994 που συστήνεται η ΕΓΝΑΤΙΑ Α.Ε. με τον νόμο 2229 ΦΕΚ Α138/1994 μέχρι και σήμερα, βλέπουμε να έχει ξεπουληθεί όλο το οδικό δίκτυο της χώρας σε ιδιωτικές εταιρείες. Σε μία σειρά από ΦΕΚ με νόμους ψηφισμένους από όλες τις κυβερνήσεις, οι εταιρείες αυτές έχουν χρηματοδοτηθεί από το Ελληνικό δημόσιο, δηλαδή από όλους εμάς σε ποσοστό 50%.
Επίσης, τους έχουν δοθεί δάνεια με εγγυήσεις και πάλι του Ελληνικού Δημοσίου για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τα έργα στους εθνικούς δρόμους. Παρόλα αυτά, τα συγκεκριμένα έργα προκύπτουν μέσα από νομικά πλαίσια και συμφωνίες με τους παραχωρησιούχους, μέσα από τα οποία δεν θωρακίζεται το δημόσιο συμφέρον, αλλά το συμφέρον της εκάστοτε εταιρείας.
Μπορούν αλήθεια οι κυβερνήσεις να παραχωρούν δημόσια περιουσία κι αν ναι με ποιες προϋποθέσεις; Γιατί, εκτός από όλες τις παροχές και τις διευκολύνσεις που έχουν αυτές οι εταιρείες, ώστε να επιτευχθεί η ολοκλήρωση ενός έργου, μόλις το έργο ολοκληρώνεται, επωφελούνται και από τα τεράστια κέρδη. Κέρδη μάλιστα τα οποία η εκάστοτε κυβέρνηση φροντίζει συνεχώς να αυξάνονται. Και αφού τίποτα δεν ολοκληρώνεται χωρίς τη συμβολή του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή χωρίς τα δικά μας χρήματα, τότε ποιος ο λόγος να δίνονται αυτοί οι δρόμοι σε ιδιωτικές εταιρείες; Και γιατί να μην διαχειρίζεται το κράτος το οδικό μας δίκτυο, αφού τελικά με δικά του χρήματα, δηλαδή δικά μας, έχουν φτιαχτεί όλοι οι δρόμοι;
Έτσι δεν θα χρειαζόταν να πληρώνουμε υπέρογκα ποσά σε διόδια, αφού η συντήρηση του οδικού δικτύου θα μπορούσε να καλυφθεί μέσα από την φορολογία, που ήδη πληρώνουμε.
Βλέπουμε λοιπόν, να επενδύονται δισεκατομμύρια στα οδικά δίκτυα της χώρας και μάλιστα με τη συμβολή του Ελληνικού Δημοσίου και μετά να καλούμαστε να ξαναπληρώνουμε.
Και παρόλα αυτά, η Ελλάδα δεν έχει καν δρόμους για να καλύψει τις ανάγκες και την ασφάλεια των πολιτών της, αποδεικνύοντας συνεχώς την κακή διαχείριση των χρημάτων στον βωμό του κέρδους.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον εγκλωβισμό των συνανθρώπων μας στην Αττική Οδό κατά την μεγάλη χιονόπτωση του 2022. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τα συνεχόμενα έργα στην Ολυμπία Οδό, ενώ ήδη είχε δοθεί σε κυκλοφορία το οδικό δίκτυο. Βιώνουμε επίσης την καθημερινή ταλαιπωρία με απαράδεκτα μποτιλιαρίσματα σε δρόμους που πληρώσαμε, πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε. Ξοδεύονται χρήματα, που φεύγουν από την τσέπη μας, τα οποία διαχειρίζονται οι κυβερνήσεις μας, με σκοπό να γεμίζουν τα ταμεία των ιδιωτικών εταιρειών. Οι εταιρείες αυτές στήνουν διόδια και μας απαγορεύουν την διέλευση, αν δεν πληρώσουμε και τις ξαναπληρώνουμε, αν δεν είναι ευχαριστημένες από τις εισπράξεις τους των διελεύσεων αυτών.
Η ελεύθερη διέλευση και μετακίνηση μέσα στην χώρα μας είναι συνταγματικό δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών, του έθνους μας γι’ αυτό και οι οδοί αυτοί ονομάζονται Εθνικοί.
Όπως όμως βλέπουμε, αυτό το δικαίωμα έχει ήδη πάψει να υφίσταται και το Εθνικό Δίκτυο έχει μετατραπεί σε ιδιωτικό.
Σε μία “ελεύθερη” υποτίθεται χώρα, με τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις της, οι πολίτες ζουν και κινούνται σε μία περιορισμένη περιοχή και θα συνεχίσουν να είναι εγκλωβισμένοι στα πενιχρά τετραγωνικά ενός ολόκληρου πλανήτη, που μας περιμένει να ζήσουμε ελεύθεροι.