Πόσο κινδυνεύουμε από το “Farm to Fork”


Γράφει η Ελένη Νιάρχου

Από τον Ιανουάριο του 2024, όλες οι εταιρείες τροφίμων που δραστηριοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα έχουν την υποχρέωση να αναφέρουν το ανθρακικό αποτύπωμα, όλης της διαδικασίας που εκτελούν, μέχρι την διάθεση του τελικού προϊόντος στον καταναλωτή. Τα αποτελέσματα της καταγραφής αυτής, σε συνδυασμό με τον νέο τρόπο παραγωγής τροφίμων, που ονομάζεται “Farm to Fork”, έχουν στόχο το καλύτερο αποτέλεσμα για άνθρωπο και περιβάλλον.

Το “Farm to Fork” είναι μία αλλαγή στον τρόπο παραγωγής, που επηρεάζει άμεσα τους προμηθευτές πρώτων υλών, δηλαδή τους αγρότες, οι οποίοι καλούνται να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, αρχίζοντας από την χρήση λιπασμάτων “νέας γενιάς”, τα οποία θα είναι λιγότερο υπεύθυνα για την αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στον πλανήτη.

Πραγματικά αναρωτιόμαστε, πόση είναι αυτή η αύξηση που χρειάζονται τόσο ριζικές αλλαγές στην παραγωγική αλυσίδα τροφίμων και μάλιστα χρησιμοποιώντας τροποποιημένα λιπάσματα;

Οι μετρήσεις των ετήσιων ποσοστών του διοξειδίου του άνθρακα τα τελευταία 50 χρόνια έχουν δείξει ότι υπάρχει μία αύξηση της τάξεως του 0,005%. Αν αναλογιστούμε, ότι ο άνθρακας είναι το βασικό συστατικό όλων των ζωντανών οργανισμών σε αυτόν τον πλανήτη, αυτή η “αύξηση” θα έπρεπε να θεωρείται μηδαμινή. Η ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα που πρέπει να μας απασχολήσει, δεν είναι από τη χρήση των λιπασμάτων, που ουσιαστικά είναι οργανική ύλη, αλλά από τους ρύπους των εργοστασίων, που αποδεδειγμένα επιβαρύνουν τον πλανήτη και την υγεία του ανθρώπου.

Παρόλα αυτά, βλέπουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί μία τεράστια αλλαγή στον τομέα των τροφίμων, αυτή της χρήσης των τροποποιημένων λιπασμάτων, επικαλούμενη την αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα, παραβλέποντας τις μετρήσεις που την διαψεύδουν.

Για μία ακόμη φορά η Ε.Ε. στηρίζει την δημιουργία μεταλλαγμένων προϊόντων- που παράγουν κυρίως μεγάλες πολυεθνικές -και οι κυβερνήσεις συναινούν στις οδηγίες της Ε.Ε., ψηφίζοντας νόμους για την χρήση τους.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι ακόμα, όπως λένε, δεν γνωρίζουν πώς θα συμπεριφερθούν οι σπόροι που θα φυτευτούν σε ένα χωράφι, στο οποίο έχουν χορηγηθεί τα νέα τροποποιημένα λιπάσματα. Όμως, αν δούμε λίγο πιο διεξοδικά το όλο θέμα, είναι δύσκολο να μην γνωρίζει κάποιος, το 2024, ποιές είναι οι επιπτώσεις. Μετά από πολλά χρόνια χρήσης μεταλλαγμένων προϊόντων, έχουμε ήδη δει τις συνέπειες που αποφέρουν στον πλανήτη και στην υγεία του ανθρώπου. Χιλιάδες επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει πως η τροποποιημένη τροφή είναι ένοχη για ένα πλήθος καρκίνων, αλλά και για την αρνητική αλλαγή της βιοποικιλότητας του περιβαλλοντος.Τέτοιου είδους προϊόντα δεν είναι συμβατά, ούτε με την φυσιολογία του πλανήτη, ούτε με την φυσιολογία του ανθρώπου

Υποψιαζόμαστε, λοιπόν, τι θα συμβεί και στην προκειμένη περίπτωση. Οι μη τροποποιημένοι σπόροι δεν θα είναι συμβατοί με τα λιπάσματα αυτά. Αλλά, η “λύση” … έχει ήδη βρεθεί! Θα τροποποιήσουν τους σπόρους με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι “συνεργάσιμοι”. Θα ταΐσουμε δηλαδή ένα χωράφι με λιπάσματα νέας γενιάς, για να σταματήσουμε την ανύπαρκτη αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στον πλανήτη και αν οι σπόροι “τσινίσουν,” θα τους τροποποιήσουμε, ώστε να είναι συμβατοί με ό,τι εμείς έχουμε δημιουργήσει. Και όλη αυτή η ‘’αρρώστια” των τροποποιήσεων, θα φτάσει στο πιάτο μας, ως τελικό προϊόν κατανάλωσης..

Γιατί το κάνουν αυτό; Μα φυσικά για το κέρδος.

Μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων, όπως η Nestle και η Heineken, πρωτοστατούν στην αλλαγή της παραγωγής, εστιάζοντας στο πρωταρχικό στάδιο της παραγωγικής αλυσίδας, αφού εκεί, κυρίως λόγω χαμηλού κόστους, υπάρχουν τα περισσότερα περιθώρια “περιορισμού των εκπομπών”. Ούτε λόγος για τους ρύπους στην ατμόσφαιρα από την βαριά τους βιομηχανία. Μα φυσικά. Κάνουν αυτό ακριβώς, που εξυπηρετεί τα μεγάλα τους συμφέροντα.

Με όσα αναφέραμε είναι ευκόλως εννοούμενο ότι όλοι εμείς, όχι μόνο δεν έχουμε τον έλεγχο της παραγωγής, αλλά δεν έχουμε και λόγο για ό,τι καταναλώνουμε.

Βέβαια, πάντα μας δίνεται η επιλογή για το τι θα φάμε…’’ Αν δεν θες να φας μεταλλαγμένα, υπάρχουν και τα βιολογικά προϊόντα’’… , απλά πληρώνοντας ακριβά αυτή την “ποιοτική” τροφή! Όμως, αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα, γιατί τίποτα δεν μπορεί να είναι βιολογικό, όταν καλλιεργείται σε έναν μολυσμένο πλανήτη, που έτσι κι αλλιώς νοσεί.

Τελικά, είμαστε εγκλωβισμένοι σε μία επιλογή, μονόδρομο, που δεν είναι άλλη, από το να τρώμε σκουπίδια για να επιβιώσουμε. Μήπως, αυτή η πολιτική στοχεύει στον έλεγχο της τροφής του ανθρώπου άρα … του ίδιου του ανθρώπου; Μέσα από το “στομάχι” μας, ελέγχουν την τσέπη μας, την σκέψη μας, τις επιλογές μας.

Αν όντως υπήρχε έστω και η παραμικρή βούληση για αλλαγή, αντί να ψαχνόμαστε για την τροποποίηση της τροποποίησης, ας δώσουμε βάση στην ανάπτυξη των πρωτογενών παραγωγικών πηγών, αφού είναι η αρχή της εμπορικής αλυσίδας, μέχρι η τροφή να φτάσει στο πιάτο μας. Άλλωστε το δημιουργικό περιβάλλον που βλέπουμε γύρω μας, έχει σοφά υπερ-τεχνολογικά συστήματα, ώστε τα πάντα να είναι απολύτως συμβατά μεταξύ τους.

Αν, λοιπόν, απαιτούμε υγεία, πρέπει να φροντίσουμε, πρωτίστως, την τροφή μας. Ξεκινώντας με την επιστροφή στις παραδοσιακές τεχνικές καλλιέργειας, που να διασφαλίζουν την ποιοτική τροφή με την χρήση φυσικών σπόρων, βιολογικών λιπασμάτων και ό,τι άλλο μας δίνει απλόχερα η φύση, που σίγουρα αυτή γνωρίζει!

Ας σταματήσουν λοιπόν οι κυβερνήσεις να δίνουν χώρο στις πολυεθνικές, ώστε να αναπτύσσουν τεχνικές πέραν από κάθε φυσιολογία, οι οποίες αρρωσταίνουν τον άνθρωπο και τον πλανήτη, γιατί εμείς θέλουμε απλά…να ζήσουμε!


Visited 6 times, 1 visit(s) today

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *