Γράφει η Αμέρισσα Αποκρεμιώτη
Με συνθήματα όπως «δεν θέλουμε συνθετικό φαγητό, θέλουμε μόνο να σώσουμε το φαγητό μας» άρχισαν να κινητοποιούνται και οι Ιταλοί αγρότες μετά τους Γερμανούς και τους Ισπανούς στην προσπάθειά τους να περισώσουν, όχι μόνο την ίδια την γεωργία και την κτηνοτροφία, αλλά και την δημόσια υγεία στη χώρα τους. «Η κινητοποίησή μας είναι ουσιαστικά μια μορφή αυτοάμυνας. Η σιωπή των πολιτικών και των συνδικάτων είναι εκκωφαντική: λέμε όχι στο κρασί με ζάχαρη, στα οπωροκηπευτικά από τη βόρεια Αφρική, στο αλεύρι από έντομα» δήλωσε στους δημοσιογράφους ένας από τους συμμετέχοντες στην πορεία διαμαρτυρίας, που πραγματοποιήθηκε στη Σικελία. Εκεί, αλλά και στις περιοχές Ούμπρια, Αμπρούτσο και Λούκα, οι Ιταλοί αγρότες βγήκαν στους δρόμους με αιτήματα, όπως την αναθεώρηση των τιμών χονδρικής πώλησης, την απαγόρευση συνθετικού κρέατος, των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και της χρήσης αλεύρων από έντομα.
Αγροτικά μπλόκα στήνονται από την Βαρσοβία μέχρι το Παρίσι, το Βίλνιους της Λιθουανίας, και από τις Βρυξέλλες μέχρι τη δική μας Θεσσαλία, όπου οι καταστροφές από τις πλημμύρες και οι ανύπαρκτες αποζημιώσεις, έχουν οδηγήσει σε απόγνωση πολλούς παραγωγούς.
Οι φωνές του ετερόκλητου πλήθους των αγροτών είναι πλέον πάρα πολλές, όπως και τα αιτήματά τους που σημαίνει πως “κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας”.
Το σημαντικότερο εδώ είναι ότι τα προβλήματα που πλήττουν τη γεωργία και την κτηνοτροφία, πλήττουν και τον καθένα από εμάς, αλλά και τις επόμενες γενιές, γιατί στην ουσία μιλάμε για την τροφή μας! Άρα για την υγεία και την ποιότητα ζωής όλων μας.
Κοινός παρονομαστής των Ευρωπαίων αγροτων που διαμαρτύρονται είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, από όπου ξεκινάει και η ενιαία πολιτική και οι νόμοι, που αφορούν όλα τα παραπάνω. Μέσα από την επίσημη σελίδα του Συμβουλίου της Ε.Ε. τονίζεται η σημασία “καθορισμού προτύπων ασφάλειας των τροφίμων για το διεθνές εμπόριο” ενώ το Συμβούλιο Γεωργίας και Αλιείας αναγνωρίζει τον καθοριστικό ρόλο της Επιτροπής του Κώδικα Τροφίμων (CAC) στη διευκόλυνση της μετάβασης σε βιώσιμα συστήματα τροφίμων, ενώ τονίζει την ανάγκη να εξελιχθεί η CAC ανταποκρινόμενη στις πρόσφατες εξελίξεις, όπως μεταξύ άλλων οι αυξημένες περιβαλλοντικές προκλήσεις!! Ο δε κώδικας τροφίμων όπως αναφέρει παρακάτω, δεν είναι άλλος από τον περιβόητο Codex Alimentarius (Κώδικας τροφίμων)
Με άλλα λόγια η Ε.Ε. ακολουθεί αντίστοιχα μία παγκόσμια συμφωνία με την οποία οι διάφορες επιτροπές του Κώδικα αποφασίζουν σχετικά με τη διατροφή του πλανήτη.
Οι “επιτροπές” όμως έχουν πίσω τους πολύ απλά πολυεθνικές εταιρείες τροφίμων και φαρμάκων.
Δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Ένωση, με πρόσχημα τις περιβαλλοντικές προκλήσεις, προωθεί το ότι κάθε είδος τροφής θα πρέπει να υφίσταται επεξεργασία με ακτινοβολία, αφήνοντας εκτός λίστας τροφές πλούσιες σε διατροφικό πλούτο, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, όπως μας τα έδωσε η φύση!
Με βάση επίσης τον Κώδικα, οι σπόροι πρέπει να είναι πιστοποιημένοι και να χορηγούνται από εταιρείες, όπως η γνωστή μας Monsanto, για το καλό μας λένε..λες και χιλιάδες χρόνια τώρα οι σπόροι που μας έδινε η γη να φυλάμε σε κάθε σοδειά για την επόμενη ήταν λάθος. Οπότε, απαγορεύτηκε να έχουμε δικούς μας σπόρους και αυτοί οι οποίοι επιτρέπονται είναι για μία μόνο σοδειά.
Με τις ευλογίες της Ε.Ε. λοιπόν προωθούνται τροποποιημένοι σπόροι, τρόφιμα με χαμηλή διατροφική αξία, (αφού θέλει ο κώδικας επεξεργασμένα τρόφιμα), συνθετικό κρέας, γιατί έτσι “βοηθάμε το περιβάλλον” και αλεύρι από γρύλο, αλευροσκουλήκι και ακρίδα, ως εναλλακτική πηγή πρωτεΐνης και για να “βοηθήσουμε” να λυθεί η επερχόμενη επισιτιστική κρίση! Προφανώς, κάπως έτσι δικαιολογείται μία ολόκληρη διατροφή βασισμένη στη μετάλλαξη, αχρηστεύοντας ολόκληρες ομάδες τροφίμων, γιατί δεν θα φτάνουν σε λίγο τα τρόφιμα λέει…
Δεν μας πείθει όμως! Σκεφτείτε πόσες εκτάσεις έχει η Ε.Ε. που παραμένουν ακαλλιέργητες και ανεκμετάλλευτες, πόσο κόσμο θα μπορούσαν να θρέψουν από μόνα τους τα προϊόντα της φύσης, αν δεν απαγορευόταν η καλλιέργεια με δικούς σου σπόρους και πόσο ιδανικό είναι το κλίμα στις ευρωπαϊκές χώρες για ένα σωρό καλλιέργειες και για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Γιατί λοιπόν να μας χρειάζονται τα συνθετικά τρόφιμα;
Γιατί «Όποιος ελέγχει την παραγωγή τροφίμων ελέγχει όλο τον κόσμο», είναι η απάντηση είτε μας αρέσει είτε όχι! Η φύση από μόνη της, μας παρέχει αφθονία, άρα αυτοί που θέλουν να ελέγχουν τη διατροφή και ό,τι αυτό συνεπάγεται, έπρεπε να μας αποκόψουν από ότι φυσικό υπαρχει!
ΚΙ αν όλα αυτά, σας μοιάζουν σενάρια φαντασίας και θεωρίες συνωμοσίας, καλύτερα να το ξανασκεφτείτε! Οι διεφθαρμένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί να είστε απόλυτα σίγουροι, πως θα παίξουν με επιτυχία το παιχνίδι, που έχει στηθεί από ένα καρτέλ μόλις 10 εταιρειών, που ελέγχουν όλο το διατροφικό εμπόριο του πλανήτη, επομένως και τις τιμές και την ποιότητα των τροφίμων, που βάζουμε στο πιάτο μας, άρα και την υγεία μας… για να έρθει ένα άλλο καρτέλ ολίγων, επίσης εταιρειών, να μας πουλήσει φάρμακα, ώστε να “σώσει” την υγεία μας!
Η Ευρωπαϊκή Ένωση τι ρόλο έχει αναρωτιόμαστε.. αν όχι της χάραξης πολιτικής υπέρ του Ευρωπαίου πολίτη; Ο πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ, Νίκος Κατσαρός, έχει δηλώσει δημόσια πως “ο Codex Alimentarius δεν συνεισφέρει στην ενίσχυση της ασφάλειας των τροφίμων, αλλά στόχος του είναι η προώθηση των συμφερόντων των πολυεθνικών εταιρειών”.
Και η Ε.Ε. ακολουθεί δυστυχώς αυτόν τον κώδικα, αυτών των εταιρειών, υποβαθμίζοντας τους πολίτες της σε καταναλωτές (βλαβερών προϊόντων μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις).
Κατά καιρούς, έχουν υπάρξει γενναίες φωνές στην Ευρωπαϊκή Ένωση με σκοπό να ξεσκεπάσουν όλο το σαθρό σύστημα, που στηρίζει τέτοιες εταιρείες, αλλά θα πρέπει να γίνουν πολλές. Οι ίδιοι οι πολίτες θα πρέπει να πάρουν την πολιτική στα χέρια τους. Ήδη, η Ιταλία ψήφισε νόμο που απαγορεύει την παραγωγή, πώληση ή εισαγωγή συνθετικού κρέατος, σεβόμενη τους πολίτες της.
Η πολιτική τροφίμων στην Ε.Ε. οφείλει να αλλάξει και οι πολίτες της, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως χαμηλής ποιότητας – καταναλωτές!
Ως πολίτες βιώνουμε την απόλυτη απαξίωση, γιατί αφήσαμε κακούς “ηγέτες”, στοές και καρτέλ να μας κρατούν σε απόσταση από τη φύση και μακριά από την φυσιολογία μας!
Στο πλευρό φωνών, όπως αυτές των αγροτών όλης της Ευρώπης, οι πολίτες θα πρέπει να διαχειρίζονται τον πλούτο τους, την υγεία τους και το μέλλον τους, αρχικά διοικώντας και ελέγχοντας διοικητικά όργανα και θεσμούς, ώστε ο κρατικός, αλλά και ευρωπαϊκός μηχανισμός να λειτουργεί με απόλυτο σεβασμό προς τον πολίτη, γιατί κράτος και ένωση κρατών είναι το σύνολο των πολιτών. Ο πολίτης θα πρέπει να μετέχει κρίσεως και αρχής στην διοίκηση της πολιτείας του ενεργά, με ισοκρατία και ισηγορία.
Άλλωστε, αν κοιτάξουμε πίσω στην κληρονομιά των προγόνων μας – στην εποχή των καλύτερων επιστημόνων και φιλοσόφων του κόσμου – έτσι γινόταν!