Από τότε, στη μακρινή δεκαετία του 1980, τη δεκαετία του 1980, είχαν ξεκινήσει φήμες ότι έρχεται μια ψηφιακή εποχή, που όλοι οι άνθρωποι θα είμαστε «άβουλα πλάσματα» και θα αναγνωριζόμαστε μόνο από έναν προσωπικό αριθμό! Είχε προκληθεί μεγάλη αναστάτωση στον κοινωνικό ιστό τότε, ενώ οι «δύσπιστοι» και το πολιτικό καθεστώς, παρέπεμψαν τα «νέα» σε θεωρίες συνομωσίας, για να κατευνάσουν την κοινή γνώμη και να περιορίσουν την ανησυχία που διέδιδαν οι «σύγχρονοι προφήτες»! Έλα όμως που η δυστοπική αυτή εποχή έφτασε κι είναι τώρα εδώ, αυτή τη φορά με τη μέριμνα του κράτους, ως συνήθως, να είναι «ωσεί παρούσα», για να αντιμετωπίσει συνετά την ψηφιακή αυτή «πρόκληση»!
Τώρα που η διοίκηση του κρατικού μηχανισμού, σχεδόν όλες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις κι οι συναλλαγές τους, έχουν εξάρτηση από τα διάφορα ψηφιακά συστήματα, φαίνεται ότι δεν υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες ασφάλειας, όπως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να βλέπουμε ότι η Εθνική Ασφάλεια, οι διαδικασίες στις επιχειρήσεις και τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών, βρίσκονται εκτεθειμένα σε διαρκή κίνδυνο, αφού δεν έχουν όλες οι ψηφιακές υποδομές, όπως προκύπτει με τα αποτελέσματα, την εγγύηση ασφάλειας από τον μηχανισμό του κράτους που διαχειρίζεται την ασφάλειά τους! Κι όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ υποτίθεται ότι έχει αναβαθμιστεί η ψηφιακή τεχνογνωσία.
Επίσης, προφανώς και δεν υπήρξε, από την αρχή, ο κατάλληλος κι εφαρμόσιμος σχεδιασμός στον τομέα της ψηφιακής διακυβέρνησης για την ασφαλή διεξαγωγή των απαιτούμενων ψηφιακών αναγκών (πάλι παρούσα η προχειρότητα)!
Για του λόγου το αληθές, μερικά παραδείγματα παρακάτω, δείχνουν το αρνητικό αποτύπωμα του πόσο «μπάζει» το ψηφιακό κράτος: Το έτος 2018 στην ανακοίνωση της ΑΑΔΕ, για την βεβαίωση στα τέλη κυκλοφορίας, διέρρευσαν τα e-mail 89.494 οφειλετών, που δεν είχαν προσκομίσει τα ανάλογα δικαιολογητικά για να απαλλαγούν κι ανάμεσά τους βρέθηκαν κι ονοματεπώνυμα άλλων, «άσχετων» οφειλετών!
Τον Ιούλιο του 2024 έγινε κυβερνοεπίθεση, στο Ελληνικό Κτηματολόγιο για 18 συνεχόμενες ώρες, όπως αποκάλυψε πρώτος ο ιστότοπος Crisis Monitor, που είναι η μοναδική ελληνική ιστοσελίδα Στρατηγικής Πληροφόρησης και Εκτίμησης Κινδύνου. Συγχρόνως, σε αυτή την υπόθεση, παρενέβησαν η ΕΥΠ και η Διεύθυνση Κυβερνοάμυνας του ΓΕΕΘΑ, αφού το κτηματολόγιο είναι μια από τις πιο σημαντικές και κρίσιμες υποδομές της χώρας. Εν τω μεταξύ, τον Οκτώβριο του 2024, έγινε κι άλλη επίθεση στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο από το dark web (σκοτεινό διαδίκτυο), όπου εκλάπησαν 813 GB δεδομένων!!! Η διαρροή έγινε με λογισμικό ransomware, που είναι ένας τύπος κακόβουλου λογισμικού και το χρησιμοποιούν οι εγκληματίες χάκερς, για να εκθέσουν κρίσιμα κι ευαίσθητα δεδομένα των θυμάτων, ώστε να τους εκβιάζουν, για να αποσπούν λύτρα!
Την ώρα που προκύπτουν τέτοιες καταστάσεις, πρέπει να μπουν στο βίο μας και οι «πολυδιαφημισμένες» ταυτότητες από τη Ε.Ε. Αυτές φέρουν τεχνολογία τσιπ RFID (Radio Frequency Identification) και σε μετάφραση: «αναγνώριση ραδιοσυχνοτήτων». Αυτή η τεχνολογία, χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητικά πεδία, ώστε να αναγνωρίζει αυτόματα και να παρακολουθεί, ετικέτες που είναι προσαρτημένες σε διάφορα αντικείμενα! Ό,τι πρέπει για την «Ελίτ», που έκανε «πρόβα» αρχικά στα αντικείμενα και τα ζώα, προκειμένου να ελέγχει αργότερα και τις ανθρώπινες κοινωνίες!!! Στις ταυτότητες αποθηκεύονται πληροφορίες με προσωπικά δεδομένα, όπως: όνομα, διεύθυνση και βιομετρικά στοιχεία, καθώς και ανέπαφες οικονομικές συναλλαγές και συστήματα πρόσβασης σε διάφορες εφαρμογές κ.α.!
Ας δούμε τώρα εδώ, κάποια κρίσιμα ερωτήματα, αφού δεν υπάρχουν οι κατάλληλες δικλείδες προστασίας, όπως αποδεικνύεται, εάν εμείς οι πολίτες είμαστε εκτεθειμένοι, σε διάφορους βαθμούς αποκαλύψεων: α)Τα δεδομένα, περνούν στην ταυτότητα με σωστή και ακριβή διαδικασία; β)Τα δεδομένα, καταγράφουν τα βιομετρικά στοιχεία (προσώπου, δακτύλων κ.λ.π.); γ)Τα σχετικά συστήματα που διαχειρίζονται τις πληροφορίες, είναι αξιόπιστα και ανθεκτικά σε κακόβουλες επιθέσεις; δ)Υπάρχει σοβαρός μηχανισμός που μπορεί να προλάβει την όποια κατάχρηση στα συνολικά δεδομένα; Εξάλλου, ποιος έχει τον έλεγχο, για το ποιοι έχουν πρόσβαση σε αυτά και ποιος είναι ο λόγος που μπορούν να επεμβαίνουν;
Τα συμπεράσματα μας παραπέμπουν δυστυχώς, στο ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ ασφάλειας στα παραπάνω, έτσι είναι εύκολο μια κλοπή ή απώλεια της ψηφιακής ταυτότητας, όπως φυσικά, μπορούν και να χρησιμοποιηθούν για διαρροή και υποκλοπή των προσωπικών–βιομετρικών δεδομένων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μπορούν να μας παρακολουθούν συστηματικά, χωρίς να έχουν την συγκατάθεσή μας, ενώ υπάρχει το ενδεχόμενο, κάποια στιγμή να καταρρεύσει το διαδίκτυο, με αποτέλεσμα το τεράστιο αυτό ψηφιακό «σοκ», να προκαλέσει απώλεια σε αγορές ή τραπεζικές συναλλαγές, καθώς και να χαθεί η πρόσβαση και η επικοινωνία σε πολλές θεμελιώδεις υπηρεσίες, όπως στις Εφορίες, τη Δικαιοσύνη, την Παιδεία κ.α. Κάτι τέτοιο, μας υποψιάζει για το πώς μπορεί η «Ελίτ» να «σκεπάσει» και να εξαλείψει την τεράστια οικονομική «φούσκα», που έχει τόσα χρόνια δημιουργήσει εις βάρος της ανύποπτης ανθρωπότητας!
Στο μεταξύ, να τονίσουμε ότι η τωρινή κυβέρνηση, γνωρίζει πολύ καλά όλα τα παραπάνω και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, τωρινό δικό της «στέλεχος» ο Άδωνις Γεωργιάδης δήλωνε (για ξεκάρφωμα;), ότι: …δε θα δεχθεί ποτέ τις νέες ταυτότητες… δηλαδή την «κάρτα του πολίτη»!!!
Όμως αναρωτιόμαστε, πώς γίνεται να προχωράμε στην ψηφιοποίηση, τη στιγμή που το Κράτος δεν έχει την κατάλληλη προετοιμασία, όπως και την παράλληλη ενίσχυση στα συστήματα για την κυβερνοασφάλεια; Γιατί πρέπει ο κάθε άνθρωπος να είναι συνέχεια σε εγρήγορση; Γιατί να μετατρέπεται καθημερινά σε ένα «κινούμενο τσιπάκι», που το ελέγχουν, ίσως, κακόβουλα και αδιάκριτα βλέμματα; Πώς είναι δυνατόν έτσι να έχει ασφάλεια ο πολίτης; Δεν είναι επιτρεπτό να επενδύουμε σε τέτοιες τεχνολογίες, χωρίς προηγουμένως να είναι εξασφαλισμένη η προστασία όλων των υποδομών της κοινωνίας! Θα επανέλθουμε όμως εν καιρώ, στο επίμαχο θέμα της ψηφιακής εποχής!
Πρέπει να γνωρίζουν οι «άριστοι» διοικούντες, ότι η Δημόσια Διοίκηση σχεδιάζει και ενεργεί πάντα, σύμφωνα και με τις κοινωνικές ανάγκες και απαιτήσεις! Πώς μπορούν να καλύπτονται αυτές οι ανάγκες; Μα, βάσει των αξιών, όπου σε μια πραγματικά χρήσιμη πολιτεία, οι νόμοι θα βγαίνουν με δικαιοσύνη, καθώς και θα χρηματοδοτούνται οι οποιεσδήποτε ανάγκες σε κάθε περιοχή, όχι μόνο οι μελλοντικές, αλλά κι οι υφιστάμενες, γιατί οι πολίτες πρέπει να ζήσουν και να συντηρηθούν, για την ίδια την ανάπτυξή τους και την συνέχειά τους. Εκτός, κι αν υπάρχουν κάποιοι, που δεν ενδιαφέρονται για αυτή την συνέχεια… Και αν δεν ενδιαφέρονται γι΄ αυτή τη συνέχειά τους, ενώ διατηρούν μια θεσμική θέση, τότε δε θα έπρεπε να βρίσκονται σ’ αυτή τη θέση! Όταν μάλιστα είναι αιρετοί, εκλεγμένοι από το εκλογικό σώμα των πολιτών!
Αυτή λοιπόν η «χρηστή» δημόσια διοίκηση, υποχρεούται να είναι ανθρώπινη, θεμελιωμένη με αξίες και απτά αποτελέσματα. Εάν όμως κάποιος θεσμός λειτουργεί αντίθετα με αυτά, είτε λόγω αδιαφορίας, είτε από ιδιοτελή κίνητρα, τότε αυτή η θέση του είναι προβληματική και επικίνδυνη, γιατί υπονομεύει την ίδια τη βάση της πολιτείας, έτσι δεν είναι άξιος γι αυτή τη θέση που κατέχει!
ΜΠ