Γράφει η Αργυρώ Παναγιωτοπούλου
Την επικαιρότητα και τον Τύπο έχουν απασχολήσει έντονα αυτές τις μέρες, οι διαμαρτυρίες των αγροτών, οι κινητοποιήσεις τους και τα μπλόκα, που στήθηκαν σε πολλές περιοχές της χώρας. Οι αγρότες ανάστατοι εκδηλώνουν τις ανησυχίες τους για το παρόν και το μέλλον του επαγγέλματός τους, για το οποίο δε διαφαίνεται καμμία προοπτική, ούτε κάποιος σοβαρός πολιτικός σχεδιασμός. Θορυβημένος ο κ. Μητσοτάκης και σε μια ύστατη προσπάθεια αφ΄ ενός να κατευνάσει τα μπλόκα των αγροτών και αφ ετέρου να αποτρέψει την επέκταση των κινητοποιήσεων τους και στην υπόλοιπη χώρα, έσπευσε να δώσει συνέντευξη σε ραδιοφωνικό σταθμό, ευελπιστώντας να αναχαιτίσει κάπως το κύμα της οργής του αγροτικού πληθυσμού, που είναι έτοιμο να ξεσπάσει με απρόβλεπτες συνέπειες.
Χρησιμοποίησε την πολύ γνωστή και προσφιλή του μέθοδο, αυτή των “εξαγγελιών” και των “υποσχέσεων”, που θεωρεί ίσως, ότι εκτονώνουν τις τεταμένες καταστάσεις, κάνοντας λόγο για αύξηση του ποσού της αποζημίωσης ως και 10000 ευρώ σε κάθε αγρότη και κτηνοτρόφο της Θεσσαλίας και για παρεμβάσεις που θα πραγματοποιηθούν σε υποδομές. Πρόσθεσε δε, ότι θα συζητηθούν στη Βουλή περισσότερα θέματα, αναγνωρίζοντας πάντως ότι η σχετική τροπολογία καθυστέρησε να κατατεθεί.
Παρ΄ότι ο Πρωθυπουργός “έβαλε τα δυνατά του” είναι αμφίβολο, αν θα καταφέρει να κατευνάσει τη δίκαιη αγανάκτηση των αγροτών. Μπορεί να φιλοδοξεί, ή να τρέφει αυταπάτες ο ίδιος, ότι θα σταματήσει τη γενίκευση των διαμαρτυριών, αλλά το ποσό των 10000 ευρώ που εξήγγειλε είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά στο μέγεθος της καταστροφής και της ζημιάς, που υπέστησαν οι πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας.
Είδαμε και ζήσαμε την απόγνωση των ανθρώπων που είδαν να καταστρέφονται και να χάνονται, όχι μόνο οι περιουσίες τους, οι κόποι μιας ζωής, αλλά και τα σπίτια τους, τα αυτοκίνητά τους να εξαφανίζονται κάτω από τόνους νερού και λάσπης, να χάνουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και να τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η υγεία τους και η ίδια τους η ζωή, χωρίς ουσιαστικά να τους παρασχεθεί καμία κρατική βοήθεια.
Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι υπάρχουν αγρότες που έχασαν μέχρι και 600 αιγοπρόβατα κι αν ξέρουμε ότι το κάθε πρόβατο κοστίζει 250-300 ευρώ, βρίσκουμε ότι υπέστησαν ζημιά ύψους 150000 ευρώ μόνο από το ζωϊκό κεφάλαιο, χωρίς βέβαια να υπολογίσουμε τις υπόλοιπες ζημιές στις υποδομές και στα αποθέματα τροφών για τα ζώα τους! Το μέγεθος της καταστροφής ήταν ανυπολόγιστο και οι πληγέντες, μετά από τόσους μήνες και παρά τα συνηθισμένα ανούσια λόγια και τις εξαγγελίες που ακούστηκαν τότε, δεν έχουν εισπράξει σχεδόν τίποτα.
Είναι εντελώς κατεστραμμένοι οι περισσότεροι και δεν μπορούν καν να εργαστούν και να ορθοποδήσουν, αφού η γη τους, από την οποία ζούσαν, χρειάζεται δύο χρόνια τουλάχιστον για να μπορέσει να καλλιεργηθεί ξανά και να αποδώσει καρπούς και για να αρχίσει να ζωντανεύει πάλι η κτηνοτροφία.
Για τα επόμενα δύο χρόνια επομένως, οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν κανένα διασφαλισμένο εισόδημα, ούτε από τους ίδιους, αλλά ούτε και από το κράτος για να ζήσουν αξιοπρεπώς και να καταφέρουν να ξαναμπούν σταδιακά στην παραγωγική τους εργασία.
Η Κυβέρνηση μας έχει συνηθίσει σε έναν επικοινωνιακό λόγο, γεμάτο υποσχέσεις, όπως η “δωρεάν παροχή του ζωϊκού κεφαλαίου” και “η αναδόμηση των απαραίτητων εγκαταστάσεων”, αλλά όλα αυτά είναι μόνο κούφια λόγια. Καμία κυβέρνηση ως τώρα δεν τήρησε τις υποσχέσεις της, αντίθετα πολλές, αν όχι όλες, έπραξαν τα αντίθετα από αυτά που είχαν υποσχεθεί.
Το σοβαρό πρόβλημα των αγροτών, ζήτημα ζωής και θανάτου, παραμένει άλυτο εφόσον οι περισσότεροι από αυτούς, έχουν εισπράξει μόνο την πρώτη βοήθεια ύψους 600 ευρώ.
Ακόμα όμως κι αν υποθέσουμε, ότι οι πληγέντες παίρνουν την αποζημίωση των 10000 ευρώ αφού περάσουν τη γραφειοκρατική δοκιμασία να αποδείξουν ότι έχουν υποστεί πολύ σοβαρές ζημιές και η κυβέρνηση παραδόξως πραγματοποιήσει αυτή της την υπόσχεσή, που δόθηκε κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων, πώς είναι δυνατόν με 10000 ευρώ να επιβιώσει ένας αγρότης, να συντηρήσει την οικογένειά του για δύο ή και τρία χρόνια το λιγότερο, με μηδενικό εισόδημα από την εργασία του και με την ακρίβεια, που ανεβάζει στα ύψη τις τιμές των αγαθών;
Ο Πρωθυπουργός όμως προτιμάει μέσα στον πανικό του, να κοροϊδεύει γι άλλη μια φορά τους αγρότες, πετώντας τα γνωστά φραστικά βαρελότα εντυπωσιασμού, όπως οι 10000 ευρώ και τα άλλα έργα υποδομής, που σχεδόν ποτέ δεν υλοποιούνται!
Ο Θεσσαλικός κάμπος είναι η κύρια πηγή γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων στη χώρα μας και μετά την καταστροφή που υπέστη, δεν θα μπορέσει, για 2 έως 3 τρία χρόνια το λιγότερο, να προσφέρει τα απαραίτητα εκείνα αγαθά που θα τροφοδοτήσουν την αγορά και το καταναλωτικό κοινό. Οι τιμές, όπως όλοι γνωρίζουμε, βρίσκονται ήδη στα ύψη και η έλλειψη αυτή θα δημιουργήσει ανάγκη για εισαγωγές, θα προκαλέσει αλυσιδωτά νέα και συνεχή αύξηση των τιμών, ο φαύλος κύκλος θα μεγαλώσει περισσότερο και όλοι εμείς οι πολίτες θα υποστούμε, ως συνήθως, τις συνέπειες και στην τσέπη μας και στις διατροφικές μας συνήθειες, που παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στην υγεία μας.
Το λιγότερο, που θα περίμενε κανείς από μια κυβέρνηση, κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι να επιταχύνει τις διαδικασίες για να ξαναρχίσει η παραγωγή και να μπορέσει έτσι, να καλύψει τις ανάγκες της χώρας, το συντομότερο δυνατόν.
Αντί γι αυτό, όλοι οι πολίτες βιώνουμε την κυβερνητική αδιαφορία, τόσο για τον αγροτικό κόσμο, όσο και για όλους μας.
Η Ελληνική γη, με αιχμή το θεσσαλικό κάμπο, είναι εύφορη και η ποικιλία των γεωργικών προϊόντων της είναι γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο. Με τις κατάλληλες κυβερνητικές στρατηγικές, στον τομέα της γεωργίας και κτηνοτροφίας, η χώρα μας θα μπορούσε, όχι μόνο να καταστεί αυτάρκης στα είδη διατροφής, με τιμές λογικές και προσιτές στον κάθε καταναλωτή, αλλά να περάσει στη συνέχεια και στην εξαγωγή προϊόντων σε άλλες χώρες, να συγκεντρώνει πόρους από τα κέρδη στα ανάλογα ταμεία και να μπορεί έτσι να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε φυσική καταστροφή που θα απειλήσει την παραγωγή της. Είναι απαράδεκτο λοιπόν ο Πρωθυπουργός μιας τέτοιας χώρας έχοντας αδιαφορήσει παντελώς για όσα όφειλε να κάνει και περνώντας μας ενδεχομένως για χαζούς, να κάνει πως νοιάζεται μόνο,όταν κλιμακώνονται οι διαμαρτυρίες, πετώντας ψίχουλα με κυνικό τρόπο, σε ανθρώπους που έχουν χάσει τα πάντα.
Μια κυβέρνηση σαν αυτήν, αλλά και σαν όλες τις προηγούμενες που πέρασαν από τη χώρα μας, είναι ολοφάνερο ότι δεν εκπληρώνει τον σκοπό για τον οποίο την εξέλεξαν οι πολίτες, δηλαδή τη διασφάλιση του Δικαίου που θωρακίζει και ασφαλίζει σε μόνιμη βάση το ολικό σύνολο των Πολιτών.