Γράφει ο Χάρης Δαμίγος
Το 1984 γράφτηκε ένα τραγούδι που μέχρι και σήμερα όταν το ακούμε μας αγγίζει στην καρδιά και ταυτόχρονα μας θυμίζει το που βρισκόμαστε. Βέβαια τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια οι κυβερνητικές μαριονέτες φροντίζουν να μας κάνουν να το ξεχάσουμε αυτό γιατί όσο το θυμόμαστε έστω και αμυδρά τους ενοχλεί. Το τραγούδι είναι το “Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ” που οι στίχοι του είναι γεμάτοι καημό, ξενιτιά, περηφάνια. Εγώ θα χρησιμοποιήσω ένα κομμάτι το οποίο θεωρώ ότι ταιριάζει με το άρθρο που γράφω. Το κομμάτι λέει:
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές με αρνιέσαι
με εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα και απάνω μου κρεμιέσαι.
Το αφιερώνω στους κατοίκους – συνοριοφύλακες του ακριτικού νησιού Αγ. Ευστράτιος. Στους ήρωες αυτούς που δεν εγκαταλείπουν τις Θερμοπύλες για κανένα λόγο σε αντίθεση με τους υποτιθέμενους κυβερνώντες που τους κολλάνε, τους εκβιάζουν, σαν τα νόθα τους πετάνε, αλλά όταν τους χρειάζονται τους χρησιμοποιούν.
Σε μια Ελλάδα που μας έχουν βγάλει τα μάτια με την λέξη ανάπτυξη και Ελλάδα 2.0, 2.1, 2.2 (λες και παίζουν ακριβές σκόρ στο στοίχημα) μέχρι να το πιστέψουμε, έρχονται οι ακρίτες κάτοικοι του νησιού να μας αποκαλύψουν την αδικία και την (υπ)ανάπτυξη που υπάρχει για το νησί τους. Δυστυχώς η τύχη τους (που τύχη δεν υπάρχει) είναι να ζουν εκεί και όχι σε κάποιο μεγάλο διάσημο νησί που απολαμβάνει όλων των υπηρεσιών και όλων των ευεργετικών κυβερνητικών αποφάσεων.
Τι ζήτησαν; Το πιο απλό, το αυτονόητο, το επιβεβλημένο για την περιοχή που βρίσκονται: ακτοπλοϊκή γραμμή που να ενώνει το νησί με την υπόλοιπη χώρα για να μπορούν και αυτοί να αισθάνονται ασφαλείς, ξέροντας ότι δεν θα είναι μόνοι τους στη μέση του πουθενά σαν ναυαγοί!!
Η κατάντια της χώρας μας συνεχίζεται από τις αποκαλύψεις του δημάρχου κ. Σινάνη που στην συνέντευξη του, μας αποκάλυψε ότι κυβερνητικοί παράγοντες (υπουργοί, υφυπουργοί και παρατρεχάμενοι) τους κοροϊδεύουν. Εδώ θα ήθελα να επιπλήξω τον δήμαρχο και να τον ρωτήσω ευθέως: Δήμαρχε τώρα το κατάλαβες; Τώρα είναι ανάμνηση παλιά κίτρινο γράμμα στο συρτάρι….
Πήραν και κάποιες αποφάσεις που είναι σημαντικές, αλλά έχω την εντύπωση ότι για άλλη μια φορά θα τους ρίξουν στάχτη στα μάτια, όπως κάνουν χρόνια τώρα με το σύνολο του πληθυσμού της χώρας μας.
Μεσίστιες οι σημαίες…όχι δήμαρχε! Ψηλά οι σημαίες και όσο ψηλότερα γίνεται μέχρι να πάθουν αυχενικό να τις κοιτάνε.
Αποκλεισμός του νησιού από οποιαδήποτε προσέγγιση πλοίου… Όχι δήμαρχε… Χάρη τους κάνεις! Να ζητήσεις όσο περισσότερες γίνεται.
Να παραδοθεί ο οπλισμός των εθνοφυλάκων… Όχι δήμαρχε, χάρη στους απέναντι κάνεις! Με παντόφλες θα μπουν μέσα.
Να επιδοθεί επιστολή στον διορισμένο Πρωθυπουργό… Ναι δήμαρχε. Να την παραδώσεις εσύ ο ίδιος, να δεις πως θα γελάει, έχει τικ με το γέλιο.
Να συγκληθεί επιτροπή ακτοπλοϊκού η οποία θα συντονίζει τις ενέργειες… Δήμαρχε όλες αυτές οι επιτροπές και οι συγκλήσεις τους έχουν φέρει αυτά τα αποτελέσματα.
Εδώ αγαπητοί φίλοι και φίλες πρέπει να τονιστεί η άρτια σχεδιασμένη επιχείρηση διαχρονικά όλων των κυβερνώντων με την υψηλή διαβαθμισμένη κωδική ονομασία: “υποβάθμιση των νησιών”. Όχι εκεί όμως που έχουν εξοχικά και βίλες.. στα άλλα που δεν έχουν και θέλουν να τα σβήσουν από τον χάρτη. Έχουν καταφέρει με την προκλητική πολιτική τους να ερημώσουν πολλά νησιά και μεγάλο μέρος της επαρχίας συγκεντρώνοντας τους στην Αθήνα, με αποτέλεσμα να ζει στην Αθήνα ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας!
Δεν τους είναι δύσκολο αφού φροντίζουν οι συνθήκες διαβίωσης στα μέρη αυτά να γίνονται όλο και δυσκολότερες. Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Ανύπαρκτες υποδομές σε σχολεία, σε νοσοκομεία, στον αθλητισμό, ανεργία λόγω της φοροληστρικής πολιτικής και δημιουργία ανασφάλειας για την ασφάλεια τους και τελευταίο και σημαντικότερο η υπογεννητικότητα. Πώς ένας τόπος θα πάει μπροστά με αυτά τα προβλήματα; Για ποια ανάπτυξη μιλάνε; Πού θα σταματήσει αυτό και πότε; Ως πότε θα μας θυμούνται μόνο κάθε 4 χρόνια, ταΐζοντας μας παραμύθια για να χορτάσουμε, ενώ αυτοί τρώνε με χρυσά κουτάλια μέχρι να πάθει θλάση η άνω και η κάτω γνάθος τους;
Νομίζω ότι κανένας μας δεν συμφωνεί με αυτή την τακτική που μας επιβάλλουν. Μια πραγματικά εκλεγμένη κυβέρνηση θα φρόντιζε στα νησιά, στα χωριά και σε όλη την υπόλοιπη χώρα να υπάρχουν οι ανάλογες υποδομές, έτσι ώστε όλοι να είναι μεταξύ τους συνδεδεμένοι. Λιμάνια, αεροδρόμια, εθνικές οδοί, σιδηροδρομικός άξονας, όλα για τον πολίτη και δημόσια, όχι ξεπουλημένα σε χέρια ιδιωτών κοράκων!
Όπου χρειαστεί επίσης να πάρουν σάρκα και οστά τα υδροπλάνα που από τις τόσες φορές που τα έχουν αναφέρει, νομίζουμε τελικά ότι υπάρχουν!! Νοσοκομεία και σχολεία ισάξια με αυτά της Αθήνας και το βασικότερο από όλα; Δίκαιη πολιτική αποκέντρωσης με κίνητρα για τον Έλληνα ειδικά για την επιστροφή τους στις ακριτικές περιοχές, πριν κατοικήσουν άλλοι εκεί…
Με λίγα λόγια, τίποτα παραπάνω και λιγότερο από τα αυτονόητα για μια ελληνική -και ξαναλέω- εκλεγμένη κυβέρνηση!