Γράφει η Ελένη Νιάρχου
Πτώση επιτοκίων καταγράφηκαν τον τελευταίο χρόνο για τις Ελληνικές τράπεζες. Παρόλα αυτά, οι τέσσερις μεγάλες συστημικές τράπεζες (Εθνική, Πειραιώς, Alpha Bank, Eurobank) για το πρώτο τρίμηνο του 2025, εμφάνισαν συνολικά καθαρά κέρδη 1,2 δισ. ευρώ, τα οποία είναι περισσότερα από πέρσι. Οι τράπεζες, πάντα βρίσκουν τρόπους να αυξάνουν τα κέρδη τους, αφού οι καλύτερός τους σύμμαχος σε αυτό είναι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, οι οποίες ψηφίζουν νόμους, ώστε να τους παρέχουν προνόμια.
Ένας τέτοιος νόμος είναι ο “αναβαλλόμενος φόρος”. Οι τράπεζες εξακολουθούν να επωφελούνται από το προνόμιο αυτό, που είναι μία προσωρινή απαλλαγή, που τους επιτρέπει να μη φορολογούνται τώρα, για παλιές ζημιές, και να μεταφέρουν την οφειλή τους στο μέλλον. Ένας νόμος που ψηφίστηκε από την συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το 2012 και που οι επόμενες κυβερνήσεις συντηρούν μέχρι και σήμερα. Ουσιαστικά, το δημόσιο υποσχέθηκε τη μη είσπραξη φόρων, χωρίς να απαιτήσει κάποιο όφελος, ως αντάλλαγμα, για τους Έλληνες πολίτες. Και δε φτάνει μόνο αυτό. Αν οι τράπεζες δεν μπορέσουν να καλύψουν αυτές τις οφειλές στον συμφωνηθέντα χρόνο, τον φόρο καλείται να καλύψει το ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή όλοι εμείς.
Είναι άδικο για όλους μας όταν το κράτος, με τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών, καλύπτει τις “τρύπες” του τραπεζικού συστήματος, ενώ, την ίδια στιγμή, οι Έλληνες πολίτες καλούμαστε να πληρώνουμε δάνεια, φόρους και χρέη, που γίνονται άμεσα απαιτητά από τις τράπεζες.
Πρόσφατα, σε συνέντευξη τύπου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Μαρινάκης δήλωσε υπέρμαχος του αναβαλλόμενου φόρου και πως “… αν δεν ήταν οι βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ (να ψηφίσουν αυτόν τον νόμο), η Ελλάδα θα έπεφτε και στον γκρεμό και τα χρόνια που θα ακολουθούσαν δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε ούτε για νέα Νοσοκομεία, ούτε για νέα Κέντρα Υγείας, ούτε για δρόμους, ούτε για ΒΟΑΚ, ούτε για Πατρών – Πύργου, ούτε για εμβόλια, ούτε για στοιχειώδεις συνθήκες ζωής …” λες κι οι Έλληνες πολίτες, έχουμε ποτέ γευτεί τις παροχές στις οποίες αναφέρθηκε.
Εκεί που πρέπει να εστιάσουμε όμως, είναι πως παραδέχεται ότι η υποστήριξη των τραπεζικών ιδρυμάτων έχει συμβεί από όλα τα κόμματα κι αυτό είναι κάτι που ήδη γνωρίζουμε. Η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ το 2012, αν και δημιουργήθηκε λόγω της οικονομικής κρίσης και της ανάγκης πολιτικής σταθερότητας, απλώς συνέχισε την εφαρμογή των μνημονίων που είχαν συμφωνηθεί με τους δανειστές και υποστήριξαν τις Ελληνικές τράπεζες κι όχι τους Έλληνες πολίτες. Τότε, μάλιστα, είχαν εκφραστεί φόβοι από τα δύο αυτά κόμματα, σχετικά με τις αντιμνημονιακές τάσεις του Σύριζα, ο οποίος συνεχώς κέρδιζε ποσοστά. Ο Σύριζα, φυσικά, υποστήριξε με τη σειρά του όλες τις μνημονιακές συμβάσεις και τις τράπεζες, μόλις ανέλαβε την εξουσία. Μάλιστα, ο τότε πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, αγνόησε σκανδαλωδώς το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και την βούληση των Ελλήνων πολιτών, συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης.
Όλοι μαζί, και όλοι απέναντι στον Έλληνα πολίτη!
Ο αναβαλλόμενος φόρος, όμως, δεν αποτελεί την μόνη παροχή των κυβερνήσεων προς τις Ελληνικές τράπεζες. Ήδη από το 2010, η δημιουργία του ΤΧΣ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) ήταν το μεγαλύτερο εργαλείο στήριξης των τραπεζών. Το ΤΧΣ ιδρύθηκε το 2010 με τον Νόμο 3864, με εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου, για να στηρίξει τη σταθερότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, παρέχοντας κεφάλαια στις τράπεζες για ανακεφαλαιοποίηση, έναντι ποσοστού μετοχών. Τα χρήματα που δόθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο, έφτασαν τα 46 δισ. Τα κόκκινα δάνεια, τα οποία λειτούργησαν ως μαύρη τρύπα στα ταμεία των τραπεζών, έκαναν τις μετοχές να χάσουν την αξία τους. Έτσι, το Ελληνικό Δημόσιο έχασε τα χρήματά του, αφού πλέον τα είχε ανταλλάξει με “χαρτιά” χωρίς αξία. Αυτά τα 46 δισ., τα είχαμε πάρει από τους δανειστές μας μέσω των μνημονίων, και τα χρωστάμε στους δανειστές, αφού οι μετοχές, το 2023, πουλήθηκαν ξανά στις τράπεζες έναντι μόνο 3,1 δισ. Δηλαδή, το Δημόσιο και οι Έλληνες πολίτες επωμιστήκαμε τη ζημιά, ενώ οι τράπεζες συνεχίζουν να λειτουργούν δημιουργώντας υπερκέρδη από τα χρήματα που πήραν, σε συνδυασμό με την παροχή των Ελληνικών κυβερνήσεων μέσω του αναβαλλόμενου φόρου.
Με τον Ν. 4354/2015, επί κυβέρνησης Τσίπρα, το κράτος έδωσε το δικαίωμα στις τράπεζες να πουλήσουν τα δάνεια σε ξένους επενδυτές (funds), αποβάλλοντας από τους ισολογισμούς τους τις “μαύρες” τρύπες των κόκκινων δανείων κι έτσι, να κερδίσουν για ακόμη μία φορά. Η κυβέρνηση της ΝΔ έκανε τροποποιήσεις και προσθήκες για τη διευκόλυνση αυτής της διαδικασίας, και με αυτόν τον τρόπο, σιγά-σιγά όλη η περιουσία των Ελλήνων πέρασε σε χέρια αλλοδαπών εταιρειών.
Βλέπουμε λοιπόν τις Ελληνικές κυβερνήσεις να ψηφίζουν συνεχώς νόμους, ώστε ιδιωτικές εταιρείες, όπως τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ελλάδας, να ενισχύονται οικονομικά με χρήματα του Ελληνικού δημοσίου, να έχουν φοροαπαλλαγή, να μπορούν να πουλούν ως προϊόν ή υπηρεσία ένα δάνειο, χωρίς τη συμφωνία του οφειλέτη ή την ευκαιρία να το αγοράσει ο ίδιος σε χαμηλή τιμή και ταυτόχρονα αυτές οι εταιρείες να μας παρουσιάζονται ως πληγείσες της οικονομικής κρίσης που χρειάζονται στήριξη, για να μην καταρρεύσουμε όλοι μαζί. Και τελικά οι μόνοι που έχουμε καταρρεύσει, είμαστε οι Έλληνες πολίτες, που ακόμα δεν έχουμε καταλάβει ότι με έναν μόνο νόμο, με μία μόνο κίνηση, μια αμιγώς Ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει όλη την πορεία της Ελληνικής οικονομίας.
Είναι κάτι που μπορεί να το κάνει οποιαδήποτε στιγμή όπως τότε, το 2014, που ο πρόεδρος της “Ελλήνων Συνέλευσις” Αρτέμης Σώρρας κατέθεσε επίσημη πρόταση για την αγορά των μετοχών των Ελληνικών τραπεζών που συμμετείχαν στο ΤΧΣ, προσφέροντας για κάθε μετοχή χρηματικό αντίτιμο διπλάσιο από την ονομαστική τους αξία. Έτσι, ο Αρτέμης Σώρρας αγοράζοντας τις μετοχές, θα διασφάλιζε την αξία τους, αποτρέποντας το “ξεπούλημα” της περιουσίας των Ελλήνων. Η απόρριψη αυτής της πρότασης, σε συνδυασμό με όλους τους νόμους που έχουν ψηφιστεί υπέρ του τραπεζικού συστήματος, αποδεικνύει περίτρανα ότι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις ποτέ δεν θα σταθούν δίπλα στον Έλληνα πολίτη, αλλά πάντα θα είναι απέναντί του.
Καιρός, λοιπόν είναι, να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, στηρίζοντας όλα τα οικονομικά εργαλεία που προσφέρει ο Αρτέμης Σώρρας, μέσω της Ελλήνων Συνέλευσις, και να τα χρησιμοποιήσουμε για την οικονομική μας ανεξαρτησία και τον απεγκλωβισμό μας από 300 μη – Έλληνες που συνεχώς εναλλάσσονται μέσα στη βουλή, αλλά που τελικά πάντα είναι ίδιοι.