Γράφει η Αμέρισσα Αποκρεμιώτη
“Το μετρό μας είναι ένα κόσμημα καινοτομίας στις μεταφορές για τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα, αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη” ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Τζιτζικώστας, Ευρωπαίος Επίτροπος Μεταφορών και Τουρισμού, σε ημερίδα που διοργάνωσε, στη Θεσσαλονίκη, πριν λίγες ημέρες ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Δημήτρης Τσιόδρας, σε συνεργασία με την Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας.
Επιπλέον επεσήμανε ότι “Αν θέλει να είναι η Ευρώπη και η οικονομία της ανταγωνιστική, πρέπει να επενδύσει – και αυτό κάνουμε – στην καινοτομία. Τι σημαίνει όμως πρακτικά ενίσχυση της καινοτομίας; Πρώτα απ’ όλα, μια νέα στρατηγική για τις νεοφυείς και αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις που θα δημιουργήσει ένα πιο φιλικό πλαίσιο και θα παρέχει καλύτερη πρόσβαση στις χρηματοδοτήσεις. Δεύτερον, αυτό που χρειάζεται σήμερα η Ευρώπη, είναι ένας ευρωπαϊκός νόμος καινοτομίας που θα απλοποιήσει το ρυθμιστικό πλαίσιο και θα βάλει τους κανόνες για τη λειτουργία του και στα 27 κράτη – μέλη. Τρίτον, περισσότεροι και πιο στοχευμένοι πόροι για την ενίσχυση της καινοτομίας“.
Με τα τελευταία γεγονότα βέβαια που αφορούν το Μετρό της Θεσσαλονίκης, η καινοτομία ακούγεται έως και αστείο- όσο κι αν τα λόγια του κύριου Τζιτζικώστα είναι ενθαρρυντικά προς αυτή την κατεύθυνση, παραμένουν διαπιστώσεις -και όχι πράξεις- όπως άπειρες άλλες, διάφορων άλλων βουλευτών και ευρωβουλευτών.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα η έρευνα και η καινοτομία έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν ακόμα ώστε να φέρουν ωφέλιμα αποτελέσματα στην οικονομία, την παραγωγή, την επιχειρηματικότητα και οπουδήποτε είναι γενικά εφαρμόσιμες.
Η καινοτομία, ως διαδικασία αφορά το να μετατρέψουμε μια νέας ιδέα σε προϊόν ή σε υπηρεσία ή σε ένα νέο μοντέλο διοίκησης ή νέα μέθοδο παραγωγής και πολλά άλλα, οπότε ό,τι σχετικό με την οικονομία μας έχει βάση την καινοτομία, συμβάλλει στο να ανοίξουν ευκαιρίες, θέσεις εργασίας και βέβαια να γίνουν εξαγωγές.
Στη χώρα μας όμως οι κλάδοι οικονομίας που βασίζονται την καινοτομία υπολειτουργούν σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία και οι νοσηρές καταστάσεις, όπως η διαφθορά, το περίπλοκο φορολογικό σύστημα, η αργή απονομή δικαιοσύνης ή και η μη απονομή δικαίου δεν βοηθούν.
Ακούσαμε και άλλες δηλώσεις για την καινοτομία ενόψη του 2025 και από τον γενικό γραμματέα Έρευνας και Καινοτομίας, κύριο Τάσο Γαϊτάνη, σε σχετική ομιλία του στο Μουσείο Μπενάκη, για τα κίνητρα που δίνει η ελληνική κυβέρνηση με σκοπό να δημιουργηθούν περισσότερες ευκαιρίες για επενδύσεις στη χώρα μας.
Και εδώ έχουμε την εξής πολύ ενδιαφέρουσα αντίφαση:
Ναι, η Ελλάς διαθέτει άξιους επιστήμονες, ανήσυχους ερευνητές, εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό. Ένα δείγμα είναι ότι 5 από τους 50 κορυφαίους ερευνητικούς οργανισμούς που έλαβαν χρηματοδότηση από το πολύ ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα Horizon 2020 είναι ελληνικοί. Το 9% των ελληνικών επιστημονικών δημοσιεύσεων κατατάσσεται μεταξύ αυτών με τις περισσότερες αναφορές παγκοσμίως!!
Ναι, υπάρχουν πολλές χρηματοδοτήσεις και προγράμματα για έρευνα και καινοτομία από την Ευρωπαϊκή Ένωση! Και υπάρχουν και άλλες πηγές χρημάτων που παραμένουν ανεκμετάλλευτες. (Όποιος κάνει μία σοβαρή έρευνα για τα χρήματα στα οποία αναφέρεται ο κύριος Σώρρας, ας πούμε, θα καταλάβει πολύ καλά γιατί τον δικαίωσαν δύο δικαστήρια για τα 600 ΔΙΣ και γιατί τελικά η μόνη καταδικαστική απόφαση ήταν το περίφημο “μην τυχόν κάποια στιγμή στο μέλλον διαπράξει κάποια απάτη”)
Όχι, καινοτομία και έρευνα στην Ελλάδα δεν υπάρχει στο επίπεδο που της αρμόζει με αυτά τα δεδομένα επιστημόνων και πόρων!
Το γιατί δεν εκμεταλλευόμαστε τα χρήματα που υπάρχουν, θα πρέπει να το σκεφτούμε πάρα πολύ σοβαρά όλοι μας!
Όπως και πολύ σοβαρά θα πρέπει να μας προβληματίσει ότι οι αξιόλογοι δικοί μας επιστήμονες, τα δικά μας παιδιά, έχουν την ευκαιρία και την δύναμη να μετουσιώσουν τις γνώσεις τους σε επιχειρηματική δραστηριότητα, μόνο αφού μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες!
Στην Ελλάδα δεν δύναται να θέλουμε έρευνα και καινοτομία, αν δεν ξεκινήσουμε πρώτα από τα βασικά. Δηλαδή, ένα τέτοιο εκπαιδευτικό περιβάλλον όπου φοιτητές και ερευνητές θα έχουν την άνεση, την παρότρυνση και την αμέριστη αρωγή να υλοποιήσουν ιδέες, έρευνες πειράματα κλπ. Να δημιουργηθούν αυτές οι πλατφόρμες που θα συνδέουν τα Πανεπιστήμια με οποιοδήποτε φορέα χρειάζεται για να χρηματοδοτηθεί και να προχωρήσει η έρευνα και να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα αυτών, ώστε να έχουμε άμεση παραγωγή και διάθεση των αντίστοιχων προϊόντων, υπηρεσιών και τεχνολογιών με διασφάλιση της μη κλοπής τους “στο δρόμο” από οποιονδήποτε θεσμικό παράγοντα, ιδιώτη ή εταιρεία.
Για παράδειγμα, μία επιχείρηση να είναι ο τελικός αποδέκτης της εφαρμοσμένης επιστημονικής λύσης ενός συγκεκριμένου διδακτορικού με τα πνευματικά δικαιώματα να παραμένουν στον υποψήφιο διδάκτορα.
Και βέβαια η διαύγεια (παντού) να έρθει να αντικαταστήσει επιτέλους τη διαφθορά (από παντού)!
Αλλιώς ας συνεχίσουμε να ακούμε ακόμα διαπιστώσεις…