Γράφει η Αμέρισσα Αποκρεμιώτη
Το αλφάβητο μπορεί να έχει μια εντελώς διαφορετική ιστορία προέλευσης από ό,τι νομίζαμε”…
Αυτό δήλωσε ο ερευνητής Glenn Schwartz από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins μετά την ανάλυση πήλινων θραυσμάτων με γραφή που χρονολογείται στο 2.400 π.Χ. τα οποία βρέθηκαν έπειτα από πολυετή ανασκαφή στην περιοχή Tell Umm-el Marra, ανατολικά του Χαλεπίου στη Συρία.
Η ιστορία η οποία ως τώρα μας έχουν μάθει να πιστεύουμε και να λέμε, τοποθετεί την πρώτη γραφή με αλφάβητο μετά το 1.900 π.Χ… παρόλο που επιγραφές που έχουν βρεθεί στην Ελληνική γη μαρτυρούν ότι Ελληνικά μιλούσαν και έγραφαν οι κάτοικοι της Ιθάκης το 2700 π.Χ., γραφή Ελληνική υπήρχε στον Ορχομενό Βοιωτίας σε αμφορέα που βρέθηκε περί του 6000 π.Χ. ενώ σύμφωνα με τον Έβανς, οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους, οι οποίοι μετά τον 13ο π.Χ. αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης.
Το “αλφάβητο” έχει πράγματι τελείως διαφορετική ιστορία από αυτή που θέλουν να νομίζουμε και δεν μπορεί να μην μας κάνει εντύπωση η αδράνεια ως προς τη μελέτη και ορθή αξιολόγηση όλων αυτών των αρχαιοτάτων ελληνικών επιγραφών που έχουν έρθει στο φως.
Τελικά, η Ελληνικότητα βάλλεται και βλάπτεται τόσο από «επιστήμονες» ενός διεφθαρμένου συστήματος, όσο και από διεφθαρμένους πολιτικούς και η αλλοίωση της Ελληνικής γλώσσας και της ιστορίας της είναι περίτρανο δείγμα!
Οι φωνές εκείνες που τολμούν να πουν αλήθεια για την Ελληνική γλώσσα είναι λίγες και δεν γίνεται να μην αναφέρουμε εκείνη του κου Σώρρα μέσα από το βιβλίο του “Σχέδιο Αποστασίας και Προδοσίας του Ιώτα της ΑΩ“ όπου μπαίνει στη θέση της και αποδεικνύεται η αλήθεια για τη γραφή που είναι άλλωστε η βάση του πολιτισμού του πλανήτη μας.
Διότι, αν η “αλφαβητική γραφή” άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονταν και επικοινωνούσαν, όπως ισχυρίζεται ο κ. Schwartz, πρέπει να μας προβληματίσει το πώς μας έχει επηρεάσει, ως νοήμονα όντα, η αλλοίωση αυτή της γλώσσας μας…
Η αρχική συμβολική γραφή μας αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία στήθηκαν όλες οι γλώσσες, ή σωστότερα οι διάλεκτοι, αλλοιώνοντας όμως την ΑΩ γραφή μας κι αυτό φαίνεται από μία βασική διαφορά.
Σε σχέση με τις άλλες διαλέκτους, τα γράμματα και οι λέξεις της συμβολικής γραφής μας αποτελούν ΚΩΔΙΚΕΣ, εμπεριέχουν σύμβολα, τα οποία αποτυπώνουν την ένωση των δυνάμεων και των δυνατοτήτων της ίδιας της δημιουργίας μας. Δένουν άρρηκτα το δημιούργημα άνθρωπο με την δημιουργία και τον δημιουργό του και αυτές οι δημιουργικές τους δυνάμεις είναι μέσα μας. Με αυτές κινούμαστε, επικοινωνούμε, δημιουργούμε και ανελισσόμαστε ως ανθρώπινα όντα. Κι αν τα σύμβολα μας είναι της δημιουργίας μας, υπήρχαν απαρχής του κόσμου κι άρα δεν τα ανακάλυψε κανείς!
…Κι αυτό το μεγαλείο δεν μπόρεσε και δεν θα μπορέσει να το αντιγράψει ποτέ κανείς…
Ποια ήταν η ανάγκη λοιπόν να κατασκευαστούν τόσες διάλεκτοι, που παραποιούν τα σύμβολα μας, αλλάζουν την θέση τους, ή ακόμα και τα αφαιρούν από την ΑΩ γραφή μας; Γιατί αφού αρχίζουμε από το Α και τελειώνουμε στο Ω, εμείς επιμένουμε να το ονομάζουμε “αλφάβητο”; Και πώς αυτή η αλλοίωση επιδρά στην λειτουργία του εγκεφάλου μας και τελικά στην νόηση μας;
Μήπως λοιπόν η αλλοίωση αυτή της αρχικής συμβολικής γραφής μας και η κατασκευή διαφορετικών διαλέκτων με παραποιημένα σύμβολα έχει παράξει την σύγχρονη “Βαβέλ”, μέσα στην οποία επιβιώνουμε σε μια συνεχή κατάπτωση;
Μήπως τελικά, με αυτόν τον τρόπο χάσαμε την σύνδεση με την δημιουργία μας και με τον ίδιο μας τον εαυτό μας και δεν μπορούμε να επικοινωνούμε μεταξύ μας, αλλά ούτε και να δημιουργούμε συλλογικά, χάνοντας το νόημα της ίδιας μας της ύπαρξης;