Γράφει ο Χάρης Δαμίγος
Στη ζωή αυτή που ζούμε, στην προηγούμενη που ίσως έχουμε ζήσει και στην επόμενη που ίσως να ξαναζήσουμε, υπάρχει κάτι κοινό που δεν αλλάζει με τίποτα. Και αν θέλουμε να κάνουμε και ιατρικό χιούμορ μπορούμε να ισχυριστούμε ότι έχει περάσει στα γονίδια μας. Αυτό λοιπόν που δεν αλλάζει με τίποτα, είναι ότι: άλλοι αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς και πάντα ό,τι κάνουν, είναι για το καλό μας… Δεν αποφασίζουν όμως μόνο για το τι θα φάμε, τι θα πιούμε, αν θα έχουμε χρήματα να ζήσουμε, τώρα αποφασίζουν και πώς θα μετακινούμαστε.
Να μην ξεχάσω να το πω, γιατί θα παράξω άδικο, ότι όλες αυτές οι “υπέρ του ανθρώπου και υπέρ της σωτηρίας του πλανήτη αποφάσεις” (γελάμε τώρα), παίρνονται μετά από πολλές -χρηματοδοτούμενες- μελέτες, τις οποίες κάνουν -χρηματοδοτούμενοι- πανεπιστήμονες, όπως τους αποκαλώ εγώ, και τις εφαρμόζουν μετά οι γραβατομένοι χαρτογιακάδες κι οι ταγιεροντυμένες μαντμαζέλες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην πόλη των Βρυξελλών που μαζεύονται όλοι αυτοί οι σωτήρες, στο πολυτελές κτίριο της υποτιθέμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης που το συντηρούμε όλοι εμείς οι πολίτες της Ευρώπης, πληρώνοντας αδρά μέσω του ΦΠΑ, θα μαζευτούν (για να δικαιολογήσουν και τους παχυλούς τους μισθούς) για να συζητήσουν το πρόβλημα της εκπομπής καυσαερίων των αυτοκινήτων που βλάπτει σοβαρά…τον πλανήτη και τα μέτρα που θα πάρουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες, όσες έχουν μείνει.
Το καλύτερο απ’ όλα, είναι η τοποθέτηση της προέδρου της Ε.Ε Ούρσουλα φον κάραγιαν ντε αιλάινερ, η οποία με έπαρση και καθεστωτικό ισχυρισμό είπε: “ο διάλογος κι η παρακολούθηση της συζήτησης θα γίνει υπό την ηγεσία μου”. Είναι λίγο ψωνίστικο αυτό ή εμένα μου φαίνεται;
Πάμε στο δια ταύτα τώρα, που είναι η μείωση των ρύπων των αυτοκινήτων με σαφή οδηγία προς τις αυτοκινητοβιομηχανίες και τα κράτη που έχουν την παραγωγή. Οι ρύποι αυτοί παράγονται από αυτοκίνητα που έχουν τις μηχανές εσωτερικής καύσης βενζίνης, ή πετρελαίου.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι μιλάμε μόνο για τα αυτοκίνητα που είναι πλέον το βασικό μέσο μεταφοράς μας, αλλά υπάρχουν και τα φορτηγά που είναι στον τομέα της μεταφοράς, που ξέρουμε όλοι τι σημαίνει. Υπάρχουν τα μηχανήματα που είναι τα λεγόμενα μηχανήματα έργου, αυτά δηλαδή που χρησιμοποιούνται στους τομείς των κατασκευών. Υπάρχουν τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται στον τομέα της γεωργίας και γενικά στις κατηγορίες αυτές που περιλαμβάνουν μηχανήματα με μηχανές εσωτερικής καύσης.
Δηλαδή, για να καταλάβουμε κι εμείς, που δεν είμαστε πανεπιστήμονες, θέλουν να σταματήσουν τη λειτουργία τους, άρα θα σταματήσουν οι μετακινήσεις μας σαν πολίτες; Θα σταματήσουν οι μεταφορές; Θα σταματήσει το κατασκευαστικό κομμάτι; Θα σταματήσει η αγροτική παραγωγή; Κι όλα αυτά, αυτοί το κάνουν για το καλό μας, έτσι; Πραγματικά αγαπητοί μου αναγνώστες, ένα δάκρυ συγκίνησης τρέχει από τα μάτια μου για το αληθινό τους ενδιαφέρον για εμάς και τον πλανήτη.. Και ενώ το δάκρυ συγκίνησης έτρεχε, τι θυμήθηκα και μου χάλασε το όνειρο που ζούσα;
Θυμήθηκα τις αγελάδες που με την ανάσα τους δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα στον πλανήτη, οπότε πρέπει να τρώμε τρισδιάστατο φαγητό που απλά εκτυπώνεται…
Θυμήθηκα τα εργοστάσια που παράγουν υγιή ατμοσφαιρικά απόβλητα από τις καμινάδες τους…
Θυμήθηκα πολλά, αλλά το τελευταίο όλων, είναι οι πυρηνικές δοκιμές που έχουν κάνει τα τελευταία 70 χρόνια κι οι οποίες έχουν ξεπεράσει πλέον τις 2.000 μέχρι σήμερα που γράφεται το άρθρο αυτό. Αυτές, δεν παίζουν κανένα ρόλο, είναι συμβατές με τον άνθρωπο και δεν ενοχλούν τον πλανήτη…
Θυμήθηκα επίσης κι έναν Καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης που αναφέρθηκε σχετικά με τις εκπομπές του CO2 και για την λεγόμενη “κλιματική αλλαγή” που από ό,τι φαίνεται θα μας αλλάξει τα φώτα …Με μία λέξη τα είπε όλα: “αρλούμπες”
Εδώ τώρα το παιχνίδι χοντραίνει ακόμα περισσότερο, αφού από την μια έχουμε την Ένωση Ευρωπαϊκών Κατασκευαστών Αυτοκινήτων (ACEA) και από την άλλη τη “νέα” βιομηχανία ηλεκτρικής ενέργειας που οι μεν κατηγορούν τους δε και οι δυο μαζί κοροϊδεύουν εμάς.
Την ονόμασα “νέα βιομηχανία ηλεκτρικής ενέργειας”, γιατί πλέον δεν είναι μόνο ρεύμα στο σπίτι, στο εξοχικό και στους δρόμους, αλλά και στα αυτοκίνητα. Στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που έχουν κατακλύσει το οδικό δίκτυο, τα ηλεκτρικά μηχανάκια που ευτυχώς ακόμα δεν είναι πολλά και τα ηλεκτρικά ποδήλατα – πατίνια, τα οποία είναι πάρα πολλά.
Αλήθεια, ποιός έχει κάνει μια έρευνα για το πώς και τι χρειάζεται για να κατασκευαστεί ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο – μηχανάκι – πατίνι;
Ξέρουμε τι ενεργειακό αποτύπωμα έχουν; Μου αρέσει η λέξη “ενεργειακό αποτύπωμα”, μου δίνει να καταλάβω πως με κοροϊδεύουν και πως παίζουν με τις λέξεις…
Πόσα εκατομμύρια φορτιστές πρέπει να κατασκευαστούν, ώστε να μπορεί ο καθένας να φορτίσει το δικό του ηλεκτρικό αντικείμενο; Η Κίνα μόνο έχει 1.7 δις πληθυσμό, το ⅓ να χρειαστεί φορτιστή, τη βάψαμε…
Πού θα τοποθετηθούν όλοι αυτοί οι φορτιστές; Σε υπόγεια, πυλωτές, ταράτσες, σαλόνια, μπαλκόνια…
Πόσο θα πάει το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας με τόση χρήση; Ασχολίαστο…
Τι πρωτογενή υλικά χρειάζονται για την κατασκευή των μπαταριών τους; Ενδεικτικά αναφέρω το κοβάλτιο, το μαγγάνιο και το λίθιο τα οποία είναι υλικά εξόρυξης, αλλά ξέχασα, εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα!
Γιατί το κόστος αγοράς τους είναι τόσο μεγάλο κι όχι για τις τσέπες του περισσότερου κόσμου; Το βρήκα!!! Για να μειώσουν την κίνηση στον πλανήτη και να υπάρξει κατάργηση του δακτυλίου, όπου υπάρχει!!!
Πόσοι θα μπορούν να αγοράσουν σε λίγα χρόνια, με τέτοιες τιμές; Υπολογίζω ότι το ένα νεφρό θα το δώσει κάποιος για την προκαταβολή και το άλλο, εγγύηση στην εταιρεία ηλεκτρισμού που θα είναι.
Και μιλώντας για τη χώρα μας, τι θα συμβεί αν πάλι χιονίσει μέρα και μείνουνε 2 μέρες αποκλεισμένα στην Νέα Αττική Οδό τα ηλεκτρικά οχήματα; Πότε θα ανοίξει η Νέα Αττική οδός; Πότε θα φορτιστούν όλα αυτά;;
Και τέλος πάντων, αφού θέλουν υγιή πλανήτη χωρίς καυσαέρια, γιατί μας οδηγούν στο να πρέπει να παράγουμε τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας για να τα φορτίζουμε; Εκεί, δεν υπάρχει πρόβλημα ή το παιχνίδι με την ενέργεια είναι τεραστίων διαστάσεων και πολύ μεγαλύτερο από το παιχνίδι των καυσίμων; Ρωτάω εγώ ο απλός πολίτης που δεν είμαι μέσα στα κόλπα, που κάνουν αυτοί οι παγκόσμιοι σωτήρες.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες η ενέργεια είναι ο σκοπός του άρθρου αυτού. Η άγνοιά μας και η μη – ενασχόλησή μας και σε αυτόν τον τομέα, μας στοιχίζει και θα συνεχίσει να στοιχίζει, μέχρι εμείς να καταλάβουμε ότι μας κοροϊδεύουν.
Το περιβάλλον, δεν είναι μόνο η χλωρίδα και η πανίδα όπως μας έχουν μάθει, είναι κι ο άνθρωπος μέρος αυτού. Προσπαθούν με δόλιους τρόπους και χρηματοδοτούμενες έρευνες να σε πείσουν ότι ο ένας τρόπος είναι κακός πλέον κι ο άλλος η μόνη λύση. Κι οι δύο τρόποι είναι επιβλαβείς για το περιβάλλον και για τον άνθρωπο, γιατί ο άνθρωπος ζει και βιώνει μέσα σε αυτό.
Τελειώνοντας, θα σας πω για μια ανακάλυψη που αφορά την ενέργεια, η οποία μόλις έγινε, θάφτηκε αμέσως, με συνοπτικές διαδικασίες και τώρα τελευταία, άρχισε να ακούγεται πάλι. Η πιο καθαρή ενέργεια από όλες. Η ενέργεια του υδρογόνου που παράγεται μέσω της ηλεκτρολυτικής διαδικασίας. Στο οποίο υδρογόνο η ηλεκτρόλυση (ηλεκτρολυτική διαδικασία) θα γίνεται μέσω ηλιακής ενέργειας, δηλαδή μέσω της ενέργειας που εμείς εδώ έχουμε 300 από τις 365 μέρες του χρόνου.
Ποιός δεν θα ήθελε μια καθαρή ενέργεια που να μην βλάπτει κανέναν και τίποτα; Αυτοί…οι παγκόσμιοι σωτήρες.