Γράφει η Αμέρισσα Αποκρεμιώτη
Εως τον Ιούλιο αναμένεται να τεθούν σε ισχύ, οι νέες διατάξεις του ποινικού κώδικα, που ψηφίστηκε από την ολομέλεια της Βουλής, μόλις πριν λίγες μέρες. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και μεταξύ άλλων προβλέπει, την επιβολή αυξημένων χρηματικών ποσών ως παράβολα, ενώ οι ποινές αυξάνονται τόσο επί των κατά συρροή πλημμελημάτων (από 8 έτη το μέγιστο όριο γίνεται 10), όσο και επί των κακουργημάτων (από τα 20 έτη το μέγιστο όριο γίνεται 25), για τα οποία κακουργήματα αυξάνεται εν γένει το όριο της κάθειρξης στα 20 έτη, από τα 15 που ίσχυε έως σήμερα. Επίσης εξισώνεται η απόπειρα με την τετελεσμένη πράξη και η ποινή του συνεργού με αυτή του αυτουργού και προβλέπεται μερική ή ολική έκτιση ποινών για τα πλημμελήματα.
Η Νέα Δημοκρατία, ήταν το μόνο κόμμα που τάχθηκε υπέρ του νομοσχεδίου, με τίτλο «επιτάχυνση και ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης -εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας». Τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης το καταψήφισαν. Η Κυβέρνηση από την πλευρά της, παρουσίασε τον νέο ποινικό κώδικα ως ένα σημαντικό μεταρρυθμιστικό βήμα, που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας, περιορίζει το αίσθημα ατιμωρησίας και επιτυγχάνει την πραγματική έκτιση της ποινής.
Από τη δική μας πλευρά ως πολίτες, η αίσθηση που υπάρχει είναι εκείνη της εκδικητικότητας προς τους απλούς πολίτες, τόσο με τα αυξημένα παράβολα όσο και με τις αυξημένες ποινές, μιας και αυτές απευθύνονται σε εμάς και μόνο. Την ίδια στιγμή που μία προστατευόμενη elite – εκείνη των βουλευτών – απολαμβάνει όλα τα οφέλη της ασυλίας της, δίνοντας το χειρότερο παράδειγμα έναντι των λοιπών μελών της κοινωνίας.
Άλλωστε, είναι κοινό μυστικό ότι για τους βουλευτές, δεν αίρεται η βουλευτική ασυλία και ισχύει παντάπασιν το ακαταδίωκτο για οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη τυχόν εκτέλεσαν, ακόμα και αν είναι εντελώς άσχετη προς τα βουλευτικά και πολιτικά τους καθήκοντα, ενώ κατά κανόνα σχεδόν όλες οι αιτήσεις για την άρση ασυλίας των βουλευτών απορρίπτονται.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι από το 1974 έως σήμερα, έχουν κατατεθεί συνολικά περί τις 700 αιτήσεις άρσης της ασυλίας βουλευτών και έχει δοθεί σχετική άδεια μόνο σε 5 περιπτώσεις…
Η Δικαιοσύνη βαστά σπαθί. Σαν της πάρεις το σπαθί απομένει με τη ζυγαριά. Αυτήν όμως την έχουν και οι μπακάληδες…έχει γράψει ο Στρατής Μυριβήλης αλλά απ’ ότι φαίνεται στην Ελλάδα ούτε σπαθί, ούτε και ζυγαριά κρατάει η δικαιοσύνη. Εδώ αρκεί να έχεις “δόντι” ώστε να τη σκαπουλάρεις, κι ας έχεις κλέψει πολίτες, έχεις βιάσει ή κοροϊδέψει ολόκληρο το λαό. Αν είσαι άνθρωπος του μεροκάματου και σε πιάσουν να πουλάς στο δρόμο κουλούρια χωρίς άδεια προκειμένου να επιβιώσεις, τότε τη φυλακή δεν τη γλιτώνεις και τώρα μάλιστα με μεγαλύτερες ποινές, αλλά.. μπορεί να αλλάξει και ο ίδιος ο νόμος για σένα ώστε να πέσεις στα μαλακά, αν έχεις τις σωστές γνωριμίες! Μαλιστα αν είσαι βουλευτής για σένα ισχύει και προνομιακό καθεστώς ατιμωρησίας, για τις παράνομες πράξεις σου.
Κράτος δικαίου είναι πρωτίστως να προλαμβάνεις το έγκλημα και να φροντίζεις τους πολίτες σου, ωστε να μην φτάσουν στο έγκλημα και όχι να θεσπίζεις και να νομοθετείς τον τρόμο για να “μην εγκληματίσουν”!
Αν ήθελαν πραγματικά “Κράτος Δικαίου” όχι μόνο οι Κυβερνήσεις αλλά και όλα τα κόμματα και η ίδια η δικαστική εξουσία, πού ήταν ο εισαγγελέας, όταν έπρεπε πραγματικά να διατάξει έρευνα για εσχάτη προδοσία από όλους τους κυβερνήτες μας, που υπέγραψαν όταν η χώρα μας μπήκε σε μνημόνια, ενώ υπήρχε πρόταση χρηματοδότησης 600 δισ δολαρίων του κύριου Σώρρα, με επιτόκιο 0,5% και με λήξη αποπληρωμής σε 50 -100 έτη και προτιμήθηκε να παραχωρηθεί η Εθνική κυριαρχία (δεύτερο μνημόνιο); Στη χώρα μας έχει συμβεί λοιπόν εσχάτη προδοσία αλλά τότε κανείς δεν παρενέβει…γιατί όλοι είχαν ασυλία.
Που είναι η εισαγγελεία να διατάξει ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ πραγματική έρευνα για το έγκλημα στα Τέμπη; Χιλιάδες χιλιάδων πολιτών πλέον το ζητούν! Να φτάσει η έρευνα όσο ψηλά κι αν πρέπει να φτάσει. Σε αυτούς που ενώ έπρεπε να φροντίσουν, ξεπούλησαν, αδιαφόρησαν, έριξαν το φταίξιμο στους από κάτω..
Και βέβαια ένας λαός καταπονημένος, καταπιεσμένος με οικονομικά, υγειονομικά και ένα σωρό άλλα βάρη στις πλάτες του αντιδρά μέχρι ενός σημείου! Τώρα όμως αντιδρά! Η δικαιοσύνη που είναι σε όλο αυτό; Απειλείται; Εκβιάζεται; E, προφανώς και συμβαίνει στους καθαρούς κύκλους της, αυτό.
Ο όρος “Κράτος Δικαίου” είναι ιεροσυλία να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν. Η δικαιοσύνη είναι το μέσον για την απόδοση διανεμητικά, διορθωτικά και με αμοιβαιότητα απόδοσης του δικαίου και βέβαια για όλους ανεξαιρέτως! Πρέπει να το καταλάβουμε και να το απαιτήσουμε αυτό όλοι οι πολίτες. Έτσι ήταν και έτσι πρέπει να είναι.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει όλες οι αξίες και οι αρχές να οριστούν στην ακρίβειά τους ώστε οι νομοθέτες να κατανοήσουν την ουσία των λέξεων και να νομοθετήσουν με ουσία και προς όλες τις κατευθύνσεις…
Η ακριβής αποτύπωσή τους αλλά και η αποτύπωση των πολιτειακών νόμων έχει ήδη συμβεί,στο Ελλάνιο Αξιακό σύστημα, ώστε η πολιτεία που θα δημιουργήσουμε να έχει πραγματικά ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!