Γράφει η Ασημίνα Τσιριγώτη
Σε ανακοίνωση του ο δήμος Προποντίδας ενημέρωσε τους δημότες ότι, μετά από ανάλυση σε δείγμα νερού από γεώτρηση εντοπίστηκε αυξημένη ποσότητα αρσενικού, εφιστώντας την προσοχή στις κοινότητες Κρήνης και Πετραλώνων.
Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι το νερό μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για λόγους υγιεινής, αφού δεν επιφέρει επιδερμικές βλάβες, αλλά κρίνεται επικίνδυνο προς πόση και άρδευση.
Είναι γεγονός ότι στη Βόρεια Ελλάδα οι υδροφόροι ορίζοντες χαρακτηρίζονται συχνά από την παρουσία ορυκτών στοιχείων εξαιτίας των γεωτρήσεων και απαιτείται νέα υδρολογική μελέτη με άμεση εφαρμογή, ώστε να βρεθούν άλλες λύσεις από αυτές των γεωτρήσεων.
Στις 24 Ιουλίου 2024 μάλιστα, σε ερώτηση βουλευτών ο υφυπουργός Εσωτερικών Βασίλης Σπανάκης απαντά ότι η αύξηση του αρσενικού στο νερό οφείλεται στις υπεραντλήσεις, μένοντας πιστός στην συνήθη τακτική της κοινοβουλευτικής κοκορομαχίας, ώστε να εστιάζει κανείς στις λεκτικές αντιπαραθέσεις και όχι στο τι δημιούργησε το πρόβλημα και πώς πρέπει να επιλυθεί.
Καμία αναφορά, στην μέριμνα που οφείλει η κυβέρνηση (και κάθε κυβέρνηση), ώστε να μην μολύνονται τα ύδατα και να υπάρχει επάρκεια πόσιμου καθαρού νερού.
“Γιατί δεν διασφαλίσατε την ποιότητα του νερού στους πολίτες που σας εξέλεξαν να τους κυβερνήσετε και να τους προστατεύσετε;’’ Τέτοιου είδους θα έπρεπε να είναι τα ερωτήματα, που αφορούν τη δημόσια υγεία και στα οποία, οι κυβερνητικοί φωστήρες θα έπρεπε να απαντούν με σαφήνεια και όχι με ρητορικές υπεκφυγές!
Να σημειώσουμε ότι, στη συγκεκριμένη περιοχή η συγκέντρωση του αρσενικού στο νερό των γεωτρήσεων ήταν 50 μικρογραμμάρια ανά λίτρο (πριν την ανάλυση και τον καθαρισμό του) και τώρα έχει ανέβει στα 400.
Το όριο αρσενικού που επιτρέπεται και είναι αποδεκτό από τους παγκόσμιους ειδήμονες είναι έως 10 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.
Ας μη σχολιάσουμε την παράλογη λογική των ποσοστών επικινδυνότητας που ορίζουν οι παγκόσμιοι προστάτες της υγείας, όπου ένα χημικό στοιχείο όταν βρίσκεται μία μονάδα κάτω από το όριο που θέτουν δεν σε επηρεάζει αρνητικά, αλλά με μία μονάδα επάνω σε σκοτώνει..
Αυτό, αν δεν χρήζει ψυχανάλυσης, χρήζει σίγουρα ανάλυσης που δεν είναι το ζητούμενο σε αυτό το άρθρο…
Δεν είναι όμως η περιοχή της Προποντίδας η μόνη περιοχή που έχει πρόβλημα ασφαλούς ύδρευσης στη Χώρα μας και δεν είναι μόνο το αρσενικό το μόνο στοιχείο που καθιστά απαγορευτική τη χρήση του νερού.
Η νιτρορύπανση επίσης, είναι το ίδιο επικίνδυνη και ευρέως ανιχνεύσιμη στα ύδατα πολλών περιοχών της χώρας μας.
Ενδεικτικά αναφέρουμε την περιοχή της Ανατολικής και Δυτικής Θεσσαλίας, το Αργολικό πεδίο, το Αλεποχώρι Αττικής, της Τρίπολης, που είναι μέσα στις 30 περιοχές στην Ελλάδα που έχουν δηλητηριασμένο νερό από νιτρορύπανση.
Το ζητούμενο είναι, γιατί στον υδάτινο πλανήτη μας (το νερό είναι το σημαντικότερο στοιχείο της γης, αφού αποτελεί το 72% αυτής) δηλητηριάζουμε το νερό; Τι φταίει;
Η μόλυνση των υπόγειων και επίγειων υδάτων αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά περιβαλλοντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα, αφού αποτελούν σημαντική πηγή πόσιμου νερού για εκατομμύρια ανθρώπους.
Πολλά τα αίτια της μόλυνσης του νερού…
Τα βιομηχανικά απόβλητα, οι βιομηχανικές διαδικασίες, τα αστικά λύματα, τα εντομοκτόνα, τα φυτοφάρμακα, είναι μερικές από τις πηγές ρύπανσης. Και μιας και μιλάμε για την περιοχή της Χαλκιδικής, στις Σκουριές παρατηρούνται και περιπτώσεις ρύπανσης των υδάτων από την εξόρυξη χρυσού, κατά την οποία χρησιμοποιείται υδράργυρος, ένα τοξικό στοιχείο που μολύνει τα πάντα στο περιβάλλον. Με αποτέλεσμα, μέσα από το κύκλο του νερού, η στεριά, τα ποτάμια, οι λίμνες και οι θάλασσες να αποτελούν τους φυσικούς οχετούς που δέχονται χιλιάδες χημικές ουσίες, βαρέα μέταλλα… πλαστικά και ένα σωρό ακόμα τοξικές ουσίες.
Ο κύκλος του νερού…
Ως γνωστόν το γήινο οικοσύστημα έχει έναν αυτόματο οργανισμό εξισορρόπησης του νερού, το οποίο ανακυκλώνεται για να διατηρηθεί η ύπαρξη του.
Μέσα από αυτήν την διαδικασία, ανακυκλώνεται και μεγάλο μέρος της ρύπανσης και επειδή τα ύδατα, τόσο τα υπόγεια, όσο και τα επιφανειακά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, όταν μολύνεται το ένα, συνεπάγεται και ολική μόλυνση.
Το αναμενόμενο θα ήταν, το νερό να είναι στις προτεραιότητες της όποιας κυβέρνησης, όπου με πρόληψη και ασφάλεια θα διασφάλιζε την επάρκεια και ποιότητα του.
Όμως… η ανευθυνότητα της Πολιτείας και η αδιαφορία που επιδεικνύει όχι μόνο δεν συμβάλλει στην επίλυση των προβλημάτων, αλλά θέτει σε ουσιαστικό κίνδυνο την υγεία και την ζωή όλων μας.
Αυτές τις κυβερνήσεις που έχουν ως μοναδικό τους μέλημα την υπακοή σε εντολές, που αποδεδειγμένα οδηγούν στη καταστροφή του πλανήτη, έχουμε την ευθύνη να μην τους επιτρέπουμε να μας κυβερνούν.